Background: In this study, we aimed to investigate the effects of bone wax use on mortality and morbidity. Methods: Our retrospective study included 191 patients (118 males, 73 females; mean age 50.1±2.9 years; range 22 to 81 years) who underwent cardiac surgery via median sternotomy and cardiopulmonary bypass (CPB) between January 2008 and May 2009 in our clinic. The patients were divided into two groups comprised of those who were administered bone wax, and those who were not. The groups were compared for blood product requirement, incidence of resternotomy, sternum stabilization, superficial wound infection, mediastinitis, and early mortality. Results: The demographic and operative data of the patients in both groups were similar. Coronary artery bypass grafting (CABG) was the most commonly performed surgery, followed by mitral and aortic valve surgery and the Bentall procedure. The incidence of surgical mortality was one patient per group. The mean amount of bleeding at 12 and 24 hours after surgery were 484.9±112.0 mL and 523.3±174.4 mL in the first group and 504.7±134.4 mL and 577.6±181.1 mL in the second group, respectively. Although the amount of bleeding in the bone wax group at 12 and 24 hours following surgery was lower, the difference between the groups was not statistically significant (p=0.457 at 12 hours; p=0.388 at 24 hours). A total of five patients were re-explored two in the first group and three in the second group. There was no statistical difference between the groups in terms of the blood products used. Six patients experienced an infection of the sternotomy skin incision, and four of them fully recovered with antibiotic treatment. Sternal revision and the pectoralis major muscle flap procedure were performed on two patients, one in each group, due to resistant infection and sternal instability. Conclusion: There was no significant decrease in the postoperative bleeding and blood product requirement following the use of bone wax. In addition, it did not increase the incidence of surgical infection. "> Amaç: Bu çalışmada bone wax kullanımımın mortalite ve morbiditeye etkisi araştırıldı. Çalışma planı: Ocak 2008 - Mayıs 2009 tarihleri arasında kliniğimizde medyan sternotomi ve kardiyopulmoner baypas (KPB) altında kalp ameliyatı yapılan 191 hasta (118 erkek, 73 kadın; ort. yaş 50.1±2.9 yıl; dağılım 22-81 yıl) bu retrospektif çalışmaya dahil edildi. Hastalar bone wax kullanılanlar ve kullanılmayanlar olarak iki gruba ayrıldı. Gruplar kan ürünü gereksinimleri, resternotomi insidansı, sternum stabilizasyonu, yüzeyel yara enfeksiyonu, mediastinit ve erken mortalite açısından kıyaslandı. Bulgular: Her iki gruptaki hastaların demografik ve ameliyat özellikleri benzerdi. Koroner arter baypas greftleme (KABG) her iki grupta da en sık yapılan ameliyat olup, bunu mitral ve aort kapak cerrahisi ve Bental prosedürü takip etmekteydi. Cerrahi mortalite insidansı her iki grupta da birer hastaydı. Ameliyat sonrası yoğun bakıma alınan hastaların 12. ve 24. saatteki ortalama kanama miktarları, sırasıyla 1. grupta 484.9±112.0 mL ve 523.3±174.4 mL iken, 2. grupta 504.7±134.4 mL ve 577.6±181.1 mL idi. Bone wax grubunda hem 12. hem de 24. saatte ameliyat sonrası kanama miktarları daha az ise de, gruplar arasındaki fark istatistiksel olarak anlamlı değildi (12. saat için p=0.457, 24. saat için p=0.388). Toplam beş hasta reeksplore edildi; bunlardan ikisi 1. grupta, üçü de 2. gruptaydı. Kullanılan kan ürünleri açısından gruplar arasında istatistiksel fark yoktu. Toplam altı hastada sternotomi cilt kesisinde enfeksiyon gelişti, dört hastada antibiyotik tedavisi sonrası enfeksiyon tamamen iyileşti. Her iki gruptaki birer hastada enfeksiyonun dirençli olması ve sternum instabilitesinin gelişmesi nedeniyle, sternum revizyonu ve pektoral kas flepleme işlemi yapıldı. Sonuç: Bone wax kullanımı ile ameliyat sonrası kanama ve ameliyat sonrası kan ürünü gereksinimi açısından anlamlı bir azalma görülmemiştir. Bununla birlikte, bone wax cerrahi enfeksiyon insidansını da artırmamaktadır. "> Amaç: Bu çalışmada bone wax kullanımımın mortalite ve morbiditeye etkisi araştırıldı. Çalışma planı: Ocak 2008 - Mayıs 2009 tarihleri arasında kliniğimizde medyan sternotomi ve kardiyopulmoner baypas (KPB) altında kalp ameliyatı yapılan 191 hasta (118 erkek, 73 kadın; ort. yaş 50.1±2.9 yıl; dağılım 22-81 yıl) bu retrospektif çalışmaya dahil edildi. Hastalar bone wax kullanılanlar ve kullanılmayanlar olarak iki gruba ayrıldı. Gruplar kan ürünü gereksinimleri, resternotomi insidansı, sternum stabilizasyonu, yüzeyel yara enfeksiyonu, mediastinit ve erken mortalite açısından kıyaslandı. Bulgular: Her iki gruptaki hastaların demografik ve ameliyat özellikleri benzerdi. Koroner arter baypas greftleme (KABG) her iki grupta da en sık yapılan ameliyat olup, bunu mitral ve aort kapak cerrahisi ve Bental prosedürü takip etmekteydi. Cerrahi mortalite insidansı her iki grupta da birer hastaydı. Ameliyat sonrası yoğun bakıma alınan hastaların 12. ve 24. saatteki ortalama kanama miktarları, sırasıyla 1. grupta 484.9±112.0 mL ve 523.3±174.4 mL iken, 2. grupta 504.7±134.4 mL ve 577.6±181.1 mL idi. Bone wax grubunda hem 12. hem de 24. saatte ameliyat sonrası kanama miktarları daha az ise de, gruplar arasındaki fark istatistiksel olarak anlamlı değildi (12. saat için p=0.457, 24. saat için p=0.388). Toplam beş hasta reeksplore edildi; bunlardan ikisi 1. grupta, üçü de 2. gruptaydı. Kullanılan kan ürünleri açısından gruplar arasında istatistiksel fark yoktu. Toplam altı hastada sternotomi cilt kesisinde enfeksiyon gelişti, dört hastada antibiyotik tedavisi sonrası enfeksiyon tamamen iyileşti. Her iki gruptaki birer hastada enfeksiyonun dirençli olması ve sternum instabilitesinin gelişmesi nedeniyle, sternum revizyonu ve pektoral kas flepleme işlemi yapıldı. Sonuç: Bone wax kullanımı ile ameliyat sonrası kanama ve ameliyat sonrası kan ürünü gereksinimi açısından anlamlı bir azalma görülmemiştir. Bununla birlikte, bone wax cerrahi enfeksiyon insidansını da artırmamaktadır.