Background: As the traditional single and double patch repair of atrioventricular canal defects are complex, a modified single patch repair, in which ventricular septal defect component is repaired by direct suture, was described in 1999. We compared the results of patients who underwent total correction with the traditional double patch and this modified single patch techniques. Methods: Forty-five children (30 girls, 15 boys; mean age 9.4±5.0 months) with common atrioventricular defect were randomized for total correction by two separate teams. Group I (31 children) was assigned to traditional double patch repair and group II (14 children) was assigned to the modified single patch technique called the Australian repair. The two groups were compared with regard to perioperative variables and postoperative echocardiographic findings on ventricular function, atrioventricular valve function, and left ventricular outflow tract obstruction.Results: The mean body weight was 6.8±1.7 kg. There were significant differences between the two groups with regard to operative variables. The mean cross-clamp time was 104.4±4.19 min in group I, and 78.6±6.1 min in group II (p<0.001). The mean cardiopulmonary bypass time was 123.9±5.2 min in group I, and 95.5±3.59 min in group II (p<0.001). Early mortality was seen in eight patients (18%), with no significant difference between the two groups. Within a mean of 21-month follow-up period, three patients died in group I, and one patient died in group II. There were no significant differences in late echocardiographic mitral and tricuspid valve functions between the two groups.Conclusion: The modified single patch technique facilitates repair considerably and reduces cross-clamp and cardiopulmonary bypass times significantly without giving rise to left ventricular outflow tract obstruction and valve incompetence. "> Amaç: Atriyoventriküler kanal defektlerinin geleneksel tek ve çift yama onarım teknikleri kompleks olduğundan, 1999 yılında ventriküler septal defektin direkt sütür ile primer olarak kapatıldığı modifiye bir tek yama tekniği tanımlanmıştır. Bu çalışmada, bu modifiye tek yama ve klasik çift yama tekniği ile ameliyat edilen olguların verileri karşılaştırıldı. Çalışma planı: Çalışmaya atriyoventriküler kanal defekti tanısıyla total tamir yapılan 45 olgu (30 kız, 15 erkek; ort. yaş 9.4±5.0 ay) alındı. İki ayrı ekip tarafından ameliyat edilmek üzere olgular iki gruba randomize edildi. Grup I klasik çift yama tekniği uygulanan 31 olgudan, grup II ise Avustralya yöntemi adı verilen modifiye tek yama tekniği ile ameliyat edilen 14 olgudan oluşuyordu. Başta ameliyat sırasındaki değişkenler olmak üzere, sol ventrikül ve atriyoventriküler kapak fonksiyonları ile sol ventrikül çıkım yolu darlıklarını değerlendiren ekokardiyografik veriler karşılaştırıldı.Bulgular: Olguların ortalama kilosu 6.8±1.7 kg idi. Ameliyat değişkenleri dikkate alındığında iki grup arasında anlamlı fark vardı. Ortalama kros-klemp süresi grup I’de 104.4±4.19 dakika iken, grup II’de 78.6±6.1 dakika bulundu (p<0.001). Kardiyopulmoner bypass süresi grup I’de ortalama 123.9±5.2 dakika iken, grup II’de 95.5±3.59 dakikaydı (p<0.001). Erken mortalite sekiz olguda (%18) görüldü. İki grup arasında erken mortalite açısından anlamlı fark yoktu. Ortalama 21 aylık takip döneminde grup I’de üç, grup II’de bir olgu olmak üzere toplam dört olgu kaybedildi. Geç dönem ekokardiyografik değerlendirmede iki grup arasında mitral ve triküspid kapak fonksiyonları açısından anlamlı fark bulunmadı.Sonuç: Modifiye tek yama tekniği, onarımı oldukça basitleştirmekte ve sol ventrikül çıkım yolu darlığına ve kapaklarda yetmezliğe yol açmadan kros-klemp ve kardiyopulmoner bypass sürelerini anlamlı oranda kısaltmaktadır. "> Amaç: Atriyoventriküler kanal defektlerinin geleneksel tek ve çift yama onarım teknikleri kompleks olduğundan, 1999 yılında ventriküler septal defektin direkt sütür ile primer olarak kapatıldığı modifiye bir tek yama tekniği tanımlanmıştır. Bu çalışmada, bu modifiye tek yama ve klasik çift yama tekniği ile ameliyat edilen olguların verileri karşılaştırıldı. Çalışma planı: Çalışmaya atriyoventriküler kanal defekti tanısıyla total tamir yapılan 45 olgu (30 kız, 15 erkek; ort. yaş 9.4±5.0 ay) alındı. İki ayrı ekip tarafından ameliyat edilmek üzere olgular iki gruba randomize edildi. Grup I klasik çift yama tekniği uygulanan 31 olgudan, grup II ise Avustralya yöntemi adı verilen modifiye tek yama tekniği ile ameliyat edilen 14 olgudan oluşuyordu. Başta ameliyat sırasındaki değişkenler olmak üzere, sol ventrikül ve atriyoventriküler kapak fonksiyonları ile sol ventrikül çıkım yolu darlıklarını değerlendiren ekokardiyografik veriler karşılaştırıldı.Bulgular: Olguların ortalama kilosu 6.8±1.7 kg idi. Ameliyat değişkenleri dikkate alındığında iki grup arasında anlamlı fark vardı. Ortalama kros-klemp süresi grup I’de 104.4±4.19 dakika iken, grup II’de 78.6±6.1 dakika bulundu (p<0.001). Kardiyopulmoner bypass süresi grup I’de ortalama 123.9±5.2 dakika iken, grup II’de 95.5±3.59 dakikaydı (p<0.001). Erken mortalite sekiz olguda (%18) görüldü. İki grup arasında erken mortalite açısından anlamlı fark yoktu. Ortalama 21 aylık takip döneminde grup I’de üç, grup II’de bir olgu olmak üzere toplam dört olgu kaybedildi. Geç dönem ekokardiyografik değerlendirmede iki grup arasında mitral ve triküspid kapak fonksiyonları açısından anlamlı fark bulunmadı.Sonuç: Modifiye tek yama tekniği, onarımı oldukça basitleştirmekte ve sol ventrikül çıkım yolu darlığına ve kapaklarda yetmezliğe yol açmadan kros-klemp ve kardiyopulmoner bypass sürelerini anlamlı oranda kısaltmaktadır.