Amaç: Hafif-orta derece hipertansiyonlu, tip 1 diabetes mellitusu (DM) olan genç hastalarda, erken kan basıncı değişikliklerinin değerlendirilmesinde ambulatuvar kan basıncı ölçümünün (AKBÖ) etkinliği değerlendirildi ve AKBÖ verileri ile sol ventrikül hipertrofi tipleri arasındaki ilişkiler araştırıldı. Çalışma planı: Çalışmada hafif-orta derece hipertansiyonu ve tip 1 DM olan 23 genç erişkin hasta (19 erkek, 4 kadın; ort. yaş 26±5) incelendi. Kan basıncı klinik olarak ve 24 saatlik AKBÖ ile ölçüldü. Hastalar, gece kan basıncı gündüz basıncından %10’dan fazla düşmüş ise dipper, %10’dan az düşmüş ise non-dipper olarak sınıflandırıldı. Tüm hastalar ikiboyutlu transtorasik ekokardiyografi ve Doppler ile değerlendirildi ve AKBÖ bulgularının sol ventrikül parametreleri ve geometrisi ile ilişkisi araştırıldı. Ayrıca, hasta grubunun kan basıncı ölçümleri, yaş uyumlu 25 sağlıklı gönüllüden oluşan kontrol grubuyla (21 erkek, 4 kadın; ort. yaş 28±4) karşılaştırıldı.Bulgular: On bir hastada dipper, 12 hastada non-dipper durum saptandı. İki hasta grubu arasında yaş, cinsiyet, beden kütle indeksi, klinik özellikler, klinik olarak ve AKBÖ ile ölçülmüş kan basınçları açısından anlamlı farklılık bulunmadı. M-mod ekokardiyografik değişkenler dipper ve non-dipper olgularında benzerdi. Dipper olgularında en sık rastlanan LV geometrisi konsantrik hipertrofi (%45.5) idi; bunu normal geometri (%27.3), konsantrik geometri (%18.2) ve eksantrik hipertrofi (%9.1) izlemekteydi. Non-dipper olgularında ise en yaygın tür eksantrik hipertrofi (%41.7) iken, konsantrik hipertrofi, konsantrik remodeling ve normal geometriye sırasıyla %25, %25 ve %8.3 oranlarında rastlandı. Eksantrik hipertrofi sıklığı non-dipper olgularında anlamlı derecede fazla bulundu (p=0.017).Sonuç: Tip 1 DM’li hipertansif hastalarda AKBÖ ile ortaya konan non-dipper durumu sol ventrikül geometrisini önemli derecede etkileyerek sol ventrikül hipertrofisi tipini belirleyebilir.
Background: We investigated the efficiency of ambulatory blood pressure monitoring (ABPM) in detecting early alterations in blood pressure (BP) in young patients with mild to moderate hypertension and type 1 diabetes mellitus (DM), and sought correlations between ABPM values and the type of left ventricular (LV) hypertrophy. Methods: The study included 23 young adults (19 males, 4 females; mean age 26±5 years) with mild to moderate hypertension and type 1 DM. The patients were evaluated by casual BP measurements and 24-hour ABPM monitoring and were classified as dippers and nondippers according to the nocturnal decrease in BP compared to daytime values (>10% and <10%, respectively). All patients underwent complete two-dimensional transthoracic echocardiography and Doppler evaluations. The results of ABPM were evaluated in relation to left ventricular parameters and geometry. Measurements of BP were compared with a control group consisting of 25 age-matched healthy individuals (21 males, 4 females; mean age 28±4 years).Results: Eleven patients were classified as dippers and 12 patients as nondippers. There were no significant differences between dipper and nondipper patients with respect to age, gender, body mass index, clinical features, and casual and ABPM recordings. All echocardiographic M-mode variables were similar in both patient groups. Concentric hypertrophy was the most frequent LV geometric pattern in the dipper group (45.5%), followed by normal geometry (27.3%), concentric geometry (18.2%), and eccentric hypertrophy (9.1%). In the nondipper group, the most common pattern was eccentric hypertrophy (41.7%), followed by concentric hypertrophy (25%), concentric remodeling (25%), and normal geometry (8.3%). The incidence of eccentric hypertrophy was significantly higher in nondippers (p=0.017).Conclusion: Nondipping status revealed by ABPM may have a significant impact on LV geometry and determine the type of LV hypertrophy in hypertensive patients with type 1 DM. ">
[PDF] Correlations between ambulatory blood pressure variables and left ventricular parameters and geometry in patients with mild to moderate hypertension and type 1 diabetes mellitus | [PDF] Hafif-orta derece hipertansiyon ve tip 1 diabetes mellitus olan hastalarda ambulatuvar kan basıncı değerleri ile sol ventrikül parametreleri ve geometrisi arasındaki ilişkiler
Amaç: Hafif-orta derece hipertansiyonlu, tip 1 diabetes mellitusu (DM) olan genç hastalarda, erken kan basıncı değişikliklerinin değerlendirilmesinde ambulatuvar kan basıncı ölçümünün (AKBÖ) etkinliği değerlendirildi ve AKBÖ verileri ile sol ventrikül hipertrofi tipleri arasındaki ilişkiler araştırıldı. Çalışma planı: Çalışmada hafif-orta derece hipertansiyonu ve tip 1 DM olan 23 genç erişkin hasta (19 erkek, 4 kadın; ort. yaş 26±5) incelendi. Kan basıncı klinik olarak ve 24 saatlik AKBÖ ile ölçüldü. Hastalar, gece kan basıncı gündüz basıncından %10’dan fazla düşmüş ise dipper, %10’dan az düşmüş ise non-dipper olarak sınıflandırıldı. Tüm hastalar ikiboyutlu transtorasik ekokardiyografi ve Doppler ile değerlendirildi ve AKBÖ bulgularının sol ventrikül parametreleri ve geometrisi ile ilişkisi araştırıldı. Ayrıca, hasta grubunun kan basıncı ölçümleri, yaş uyumlu 25 sağlıklı gönüllüden oluşan kontrol grubuyla (21 erkek, 4 kadın; ort. yaş 28±4) karşılaştırıldı.Bulgular: On bir hastada dipper, 12 hastada non-dipper durum saptandı. İki hasta grubu arasında yaş, cinsiyet, beden kütle indeksi, klinik özellikler, klinik olarak ve AKBÖ ile ölçülmüş kan basınçları açısından anlamlı farklılık bulunmadı. M-mod ekokardiyografik değişkenler dipper ve non-dipper olgularında benzerdi. Dipper olgularında en sık rastlanan LV geometrisi konsantrik hipertrofi (%45.5) idi; bunu normal geometri (%27.3), konsantrik geometri (%18.2) ve eksantrik hipertrofi (%9.1) izlemekteydi. Non-dipper olgularında ise en yaygın tür eksantrik hipertrofi (%41.7) iken, konsantrik hipertrofi, konsantrik remodeling ve normal geometriye sırasıyla %25, %25 ve %8.3 oranlarında rastlandı. Eksantrik hipertrofi sıklığı non-dipper olgularında anlamlı derecede fazla bulundu (p=0.017).Sonuç: Tip 1 DM’li hipertansif hastalarda AKBÖ ile ortaya konan non-dipper durumu sol ventrikül geometrisini önemli derecede etkileyerek sol ventrikül hipertrofisi tipini belirleyebilir. ">
Amaç: Hafif-orta derece hipertansiyonlu, tip 1 diabetes mellitusu (DM) olan genç hastalarda, erken kan basıncı değişikliklerinin değerlendirilmesinde ambulatuvar kan basıncı ölçümünün (AKBÖ) etkinliği değerlendirildi ve AKBÖ verileri ile sol ventrikül hipertrofi tipleri arasındaki ilişkiler araştırıldı. Çalışma planı: Çalışmada hafif-orta derece hipertansiyonu ve tip 1 DM olan 23 genç erişkin hasta (19 erkek, 4 kadın; ort. yaş 26±5) incelendi. Kan basıncı klinik olarak ve 24 saatlik AKBÖ ile ölçüldü. Hastalar, gece kan basıncı gündüz basıncından %10’dan fazla düşmüş ise dipper, %10’dan az düşmüş ise non-dipper olarak sınıflandırıldı. Tüm hastalar ikiboyutlu transtorasik ekokardiyografi ve Doppler ile değerlendirildi ve AKBÖ bulgularının sol ventrikül parametreleri ve geometrisi ile ilişkisi araştırıldı. Ayrıca, hasta grubunun kan basıncı ölçümleri, yaş uyumlu 25 sağlıklı gönüllüden oluşan kontrol grubuyla (21 erkek, 4 kadın; ort. yaş 28±4) karşılaştırıldı.Bulgular: On bir hastada dipper, 12 hastada non-dipper durum saptandı. İki hasta grubu arasında yaş, cinsiyet, beden kütle indeksi, klinik özellikler, klinik olarak ve AKBÖ ile ölçülmüş kan basınçları açısından anlamlı farklılık bulunmadı. M-mod ekokardiyografik değişkenler dipper ve non-dipper olgularında benzerdi. Dipper olgularında en sık rastlanan LV geometrisi konsantrik hipertrofi (%45.5) idi; bunu normal geometri (%27.3), konsantrik geometri (%18.2) ve eksantrik hipertrofi (%9.1) izlemekteydi. Non-dipper olgularında ise en yaygın tür eksantrik hipertrofi (%41.7) iken, konsantrik hipertrofi, konsantrik remodeling ve normal geometriye sırasıyla %25, %25 ve %8.3 oranlarında rastlandı. Eksantrik hipertrofi sıklığı non-dipper olgularında anlamlı derecede fazla bulundu (p=0.017).Sonuç: Tip 1 DM’li hipertansif hastalarda AKBÖ ile ortaya konan non-dipper durumu sol ventrikül geometrisini önemli derecede etkileyerek sol ventrikül hipertrofisi tipini belirleyebilir.
Background: We investigated the efficiency of ambulatory blood pressure monitoring (ABPM) in detecting early alterations in blood pressure (BP) in young patients with mild to moderate hypertension and type 1 diabetes mellitus (DM), and sought correlations between ABPM values and the type of left ventricular (LV) hypertrophy. Methods: The study included 23 young adults (19 males, 4 females; mean age 26±5 years) with mild to moderate hypertension and type 1 DM. The patients were evaluated by casual BP measurements and 24-hour ABPM monitoring and were classified as dippers and nondippers according to the nocturnal decrease in BP compared to daytime values (>10% and <10%, respectively). All patients underwent complete two-dimensional transthoracic echocardiography and Doppler evaluations. The results of ABPM were evaluated in relation to left ventricular parameters and geometry. Measurements of BP were compared with a control group consisting of 25 age-matched healthy individuals (21 males, 4 females; mean age 28±4 years).Results: Eleven patients were classified as dippers and 12 patients as nondippers. There were no significant differences between dipper and nondipper patients with respect to age, gender, body mass index, clinical features, and casual and ABPM recordings. All echocardiographic M-mode variables were similar in both patient groups. Concentric hypertrophy was the most frequent LV geometric pattern in the dipper group (45.5%), followed by normal geometry (27.3%), concentric geometry (18.2%), and eccentric hypertrophy (9.1%). In the nondipper group, the most common pattern was eccentric hypertrophy (41.7%), followed by concentric hypertrophy (25%), concentric remodeling (25%), and normal geometry (8.3%). The incidence of eccentric hypertrophy was significantly higher in nondippers (p=0.017).Conclusion: Nondipping status revealed by ABPM may have a significant impact on LV geometry and determine the type of LV hypertrophy in hypertensive patients with type 1 DM. ">
Correlations between ambulatory blood pressure variables and left ventricular parameters and geometry in patients with mild to moderate hypertension and type 1 diabetes mellitus
Amaç: Hafif-orta derece hipertansiyonlu, tip 1 diabetes mellitusu (DM) olan genç hastalarda, erken kan basıncı değişikliklerinin değerlendirilmesinde ambulatuvar kan basıncı ölçümünün (AKBÖ) etkinliği değerlendirildi ve AKBÖ verileri ile sol ventrikül hipertrofi tipleri arasındaki ilişkiler araştırıldı. Çalışma planı: Çalışmada hafif-orta derece hipertansiyonu ve tip 1 DM olan 23 genç erişkin hasta (19 erkek, 4 kadın; ort. yaş 26±5) incelendi. Kan basıncı klinik olarak ve 24 saatlik AKBÖ ile ölçüldü. Hastalar, gece kan basıncı gündüz basıncından %10’dan fazla düşmüş ise dipper, %10’dan az düşmüş ise non-dipper olarak sınıflandırıldı. Tüm hastalar ikiboyutlu transtorasik ekokardiyografi ve Doppler ile değerlendirildi ve AKBÖ bulgularının sol ventrikül parametreleri ve geometrisi ile ilişkisi araştırıldı. Ayrıca, hasta grubunun kan basıncı ölçümleri, yaş uyumlu 25 sağlıklı gönüllüden oluşan kontrol grubuyla (21 erkek, 4 kadın; ort. yaş 28±4) karşılaştırıldı.Bulgular: On bir hastada dipper, 12 hastada non-dipper durum saptandı. İki hasta grubu arasında yaş, cinsiyet, beden kütle indeksi, klinik özellikler, klinik olarak ve AKBÖ ile ölçülmüş kan basınçları açısından anlamlı farklılık bulunmadı. M-mod ekokardiyografik değişkenler dipper ve non-dipper olgularında benzerdi. Dipper olgularında en sık rastlanan LV geometrisi konsantrik hipertrofi (%45.5) idi; bunu normal geometri (%27.3), konsantrik geometri (%18.2) ve eksantrik hipertrofi (%9.1) izlemekteydi. Non-dipper olgularında ise en yaygın tür eksantrik hipertrofi (%41.7) iken, konsantrik hipertrofi, konsantrik remodeling ve normal geometriye sırasıyla %25, %25 ve %8.3 oranlarında rastlandı. Eksantrik hipertrofi sıklığı non-dipper olgularında anlamlı derecede fazla bulundu (p=0.017).Sonuç: Tip 1 DM’li hipertansif hastalarda AKBÖ ile ortaya konan non-dipper durumu sol ventrikül geometrisini önemli derecede etkileyerek sol ventrikül hipertrofisi tipini belirleyebilir.
Hafif-orta derece hipertansiyon ve tip 1 diabetes mellitus olan hastalarda ambulatuvar kan basıncı değerleri ile sol ventrikül parametreleri ve geometrisi arasındaki ilişkiler
Background: We investigated the efficiency of ambulatory blood pressure monitoring (ABPM) in detecting early alterations in blood pressure (BP) in young patients with mild to moderate hypertension and type 1 diabetes mellitus (DM), and sought correlations between ABPM values and the type of left ventricular (LV) hypertrophy. Methods: The study included 23 young adults (19 males, 4 females; mean age 26±5 years) with mild to moderate hypertension and type 1 DM. The patients were evaluated by casual BP measurements and 24-hour ABPM monitoring and were classified as dippers and nondippers according to the nocturnal decrease in BP compared to daytime values (>10% and
1) Krolewski AS, Warram JH, Christlieb AR, Busick EJ, Kahn CR. The changing natural history of nephropathy in type I diabetes. Am J Med 1985;78:785-94.
2) Staessen J, Bulpitt CJ, O’Brien E, Cox J, Fagard R, Stanton A, et al. The diurnal blood pressure profile. A population study. Am J Hypertens 1992;5(6 Pt 1):386-92.
3) Staessen JA, Bieniaszewski L, O’Brien E, Gosse P, Hayashi H, Imai Y, et al. Nocturnal blood pressure fall on ambulatory monitoring in a large international database. The “Ad Hoc” Working Group. Hypertension 1997;29(1 Pt 1):30-9.
4) O’Brien E, Sheridan J, O’Malley K. Dippers and non-dippers. Lancet 1988;2:397.
5) Vollmer WM, Appel LJ, Svetkey LP, Moore TJ, Vogt TM, Conlin PR, et al. Comparing office-based and ambulatory blood pressure monitoring in clinical trials. J Hum Hypertens 2005;19:77-82.
6) Pickering TG, James GD, Boddie C, Harshfield GA, Blank S, Laragh JH. How common is white coat hypertension? JAMA 1988;259:225-8.
7) Balci B, Yilmaz O, Yesildag O. The influence of ambulatory blood pressure profile on left ventricular geometry. Echocardiography 2004;21:7-10.
8) Henry WL, DeMaria A, Gramiak R, King DL, Kisslo JA, Popp RL, et al. Report of the American Society of Echocardiography Committee on nomenclature and standards in two-dimensional echocardiography. Circulation 1980;62:212-7.
9) Teichholz LE, Kreulen T, Herman MV, Gorlin R. Problems in echocardiographic volume determinations: echocardiographic- angiographic correlations in the presence of absence of asynergy. Am J Cardiol 1976;37:7-11.
10) Devereux RB, Alonso DR, Lutas EM, Gottlieb GJ, Campo E, Sachs I, et al. Echocardiographic assessment of left ventricular hypertrophy: comparison to necropsy findings. Am J Cardiol 1986;57:450-8.
11) Hammond IW, Devereux RB, Alderman MH, Lutas EM, Spitzer MC, Crowley JS, et al. The prevalence and correlates of echocardiographic left ventricular hypertrophy among employed patients with uncomplicated hypertension. J Am Coll Cardiol 1986;7:639-50.
12) Wachtell K, Rokkedal J, Bella JN, Aalto T, Dahlof B, Smith G, et al. Effect of electrocardiographic left ventricular hypertrophy on left ventricular systolic function in systemic hypertension (The LIFE Study). Losartan Intervention For Endpoint. Am J Cardiol 2001;87:54-60.
13) O’Brien E, Atkins N, Staessen J. Are overnight dip and targetorgan damage related? A clinical perspective. Blood Press Monit 1996; 1(suppl 1):S41-S46.
14) Hammond IW, Devereux RB, Alderman MH, Laragh JH. Relation of blood pressure and body build to left ventricular mass in normotensive and hypertensive employed adults. J Am Coll Cardiol 1988;12:996-1004.
15) Verdecchia P, Reboldi G, Schillaci G, Borgioni C, Ciucci A, Telera MP, et al. Circulating insulin and insulin growth factor- 1 are independent determinants of left ventricular mass and geometry in essential hypertension. Circulation 1999; 100:1802-7.
16) Verdecchia P, Schillaci G, Guerrieri M, Gatteschi C, Benemio G, Boldrini F, et al. Circadian blood pressure changes and left ventricular hypertrophy in essential hypertension. Circulation 1990;81:528-36.
17) Kuwajima I, Suzuki Y, Shimosawa T, Kanemaru A, Hoshino S, Kuramoto K. Diminished nocturnal decline in blood pressure in elderly hypertensive patients with left ventricular hypertrophy. Am Heart J 1992;123:1307-11.
18) Rizzoni D, Muiesan ML, Montani G, Zulli R, Calebich S, Agabiti-Rosei E. Relationship between initial cardiovascular structural changes and daytime and nighttime blood pressure monitoring. Am J Hypertens 1992;5:180-6.
19) Fagard RH, Staessen JA, Thijs L. Prediction of cardiac structure and function by repeated clinic and ambulatory blood pressure. Hypertension 1997;29(1 Pt 1):22-9.
20) Dimsdale JE, Heeren MM. How reliable is nighttime blood pressure dipping? Am J Hypertens 1998;11:606-9.
21) Omboni S, Parati G, Palatini P, Vanasia A, Muiesan ML, Cuspidi C, et al. Reproducibility and clinical value of nocturnal hypotension: prospective evidence from the SAMPLE study. Study on Ambulatory Monitoring of Pressure and Lisinopril Evaluation. J Hypertens 1998;16:733-8.
22) Grandi AM, Broggi R, Jessula A, Laurita E, Cassinerio E, Piperno F, et al. Relation of extent of nocturnal blood pressure decrease to cardiovascular remodeling in never-treated patients with essential hypertension. Am J Cardiol 2002; 89:1193-6.
23) Grossman W, Jones D, McLaurin LP. Wall stress and patterns of hypertrophy in the human left ventricle. J Clin Invest 1975;56:56-64.
