Background: This study aims to determinate the rate of thoracic outlet anomalies by means of analysis of cadavers.Methods: Supraclavicular incisions were applied by two anatomists and two thoracic surgeons in the thoracocervicoaxillary region of both extremities (n=40) in twenty cadavers (7 females, 13 males; mean age 46). The formation and type of fibrous bands, cervical ribs, C7 long transverse processes and anomalies of the clavicles, scalenus anterior and scalenus medius muscles, brachial plexus, subclavian arteries and veins were evaluated. The type and formation of fibrous bands were classified using Roos' classification.Results: Anomalies were found in 34 (85%) of extremities. The type 3-band was most frequently (15%) observed and all of them were on the right extremity. The type 4-band was rarely seen (2.5%). Two bands (type 9 and type 11) in the same extremity were notified in one cadaver. (2.5%). The occurrence rate of cervical rib and C7 long transverse process was 10%. Some fibers of m. scalenus medius emerged from a cervical rib in one extremity (2.5%). The arteria subclavia anterior passed through the scalene muscle in three extremities (7.5%). In 10% of extremities the C5 truncus passing through the anterior scalene muscle and upper truncus of brachial plexus passing anterior scalene muscle via perforation was found in 7.5% of patients.Conclusion: In our population, brachial plexus and subclavian artery variations are frequently observed. Therefore these types of anomalies should be taken into consideration to prevent morbidity and complications when muscle division or blockage applications are performed. "> Amaç: Bu çalışmada kadavra analizi ile torasik outlet anomalilerinin oranını belirlemeye çalıştık.Çalışma planı: Yirmi kadavrada (7 kadın, 13 erkek; ort. yaş 46) torakoservikoaksiller bölgede, her iki ekstremiteye (n=40) iki anatomi uzmanı ve iki göğüs cerrahı tarafından supraklaviküler kesi uygulandı. Fibröz bant formasyonu ve tipi, servikal kosta ve C7 uzun transvers çıkıntı varlığı, klavikula, skalenus anterior ve skalenus medius kası, brakiyal pleksus, subklavian arter ve subklavian ven anomalileri değerlendirildi. Fibröz bant formasyonu ve tipi Roos sınıflamasına göre adlandırıldı.Bulgular: Otuz dört (%85) extremitede anomaliye rastlandı. Tip 3 bant en sık oranda (%15) gözlendi ve tümü sağ ekstremitede idi. Tip 4 bant ise en az oranda (%2.5) görüldü. Aynı ekstremitedeki iki bantın (tip 9 ve tip 11) varlığına ise bir kadavrada (%2.5) rastlandı. Servikal kot oluşma oranı ve C7 uzun transvers çıkıntısı %10 idi. Skalenus medius kasının bazı lifleri bir ekstremitede (%2.5) servikal kostadan başlıyordu. Anteriyor subklavyan arter üç ekstremitede (%7.5) skalen kasın içinden geçiyor idi. Yüzde on ekstremitede ise C5 trunkusun anteriyor skalen kası perfore ederek içinden geçtiği ve %7.5 oranında ise brakiyal pleksusun üst trunkusunun anteriyor skalen kası perfore ederek geçtiği gözlendi.Sonuç: Toplumumuzda brakiyal pleksus ve subklaviyan arter varyasyonları sıklıkla gözlenmektedir. Bu nedenle kasların bölünmesi ya da blokaj uygulamaları sırasında morbidite ve komplikasyonların önlenmesi açısından bu tip anomaliler dikkate alınmalıdır. "> Amaç: Bu çalışmada kadavra analizi ile torasik outlet anomalilerinin oranını belirlemeye çalıştık.Çalışma planı: Yirmi kadavrada (7 kadın, 13 erkek; ort. yaş 46) torakoservikoaksiller bölgede, her iki ekstremiteye (n=40) iki anatomi uzmanı ve iki göğüs cerrahı tarafından supraklaviküler kesi uygulandı. Fibröz bant formasyonu ve tipi, servikal kosta ve C7 uzun transvers çıkıntı varlığı, klavikula, skalenus anterior ve skalenus medius kası, brakiyal pleksus, subklavian arter ve subklavian ven anomalileri değerlendirildi. Fibröz bant formasyonu ve tipi Roos sınıflamasına göre adlandırıldı.Bulgular: Otuz dört (%85) extremitede anomaliye rastlandı. Tip 3 bant en sık oranda (%15) gözlendi ve tümü sağ ekstremitede idi. Tip 4 bant ise en az oranda (%2.5) görüldü. Aynı ekstremitedeki iki bantın (tip 9 ve tip 11) varlığına ise bir kadavrada (%2.5) rastlandı. Servikal kot oluşma oranı ve C7 uzun transvers çıkıntısı %10 idi. Skalenus medius kasının bazı lifleri bir ekstremitede (%2.5) servikal kostadan başlıyordu. Anteriyor subklavyan arter üç ekstremitede (%7.5) skalen kasın içinden geçiyor idi. Yüzde on ekstremitede ise C5 trunkusun anteriyor skalen kası perfore ederek içinden geçtiği ve %7.5 oranında ise brakiyal pleksusun üst trunkusunun anteriyor skalen kası perfore ederek geçtiği gözlendi.Sonuç: Toplumumuzda brakiyal pleksus ve subklaviyan arter varyasyonları sıklıkla gözlenmektedir. Bu nedenle kasların bölünmesi ya da blokaj uygulamaları sırasında morbidite ve komplikasyonların önlenmesi açısından bu tip anomaliler dikkate alınmalıdır.