Background: In this study, we aimed to investigate the effect of using autologous blood recovery systems on transfusion-related complications in patients undergoing lung transplantation and cardiovascular surgeries. Methods: Between May 2016 and May 2019, a total of 104 patients (90 males, 14 females; mean age: 59.3±16.4 years; range, 12 to 89 years) in whom cell-saver and autologous blood recovery systems were used during lung transplantation or cardiovascular surgeries were retrospectively analyzed. The patients were divided into two groups as Group 1 (n=61) consisting of patients who received autologous blood transfusion and as Group 2 (n=43) consisting of patients who did not. Data including demographic and clinical characteristics of the patients, operation data, and postoperative complications were recorded. Results: The total amount of transfused blood/blood product was found to be significantly higher in Group 1 (p=0.018). However, transfusion- related complications were found to be higher in Group 2 (p=0.0261). There was no significant difference in the length of hospital stay between the groups. Conclusion: Autologous blood transfusion may prevent the development of transfusion-related complications by reducing the amount of allogenic transfusion in major surgical procedures. In our study, the autologous blood transfusion was used in critical patients with major bleeding and, therefore, the total amount of transfused blood/blood product was higher in these patients. Nevertheless, lower complication rates in this patient group emphasize the importance of autologous blood transfusion. "> Amaç: Bu çalışmada akciğer nakli ve kalp damar ameliyatları yapılan hastalarda otolog kan iyileştirme sistemlerinin transfüzyon ile ilişkili komplikasyonlar üzerindeki etkisi araştırıldı. Çalışma planı: Mayıs 2016 - Mayıs 2019 tarihleri arasında akciğer nakli veya kalp damar ameliyatları sırasında hücre kurtarma ve otolog kan iyileştirme sistemlerinin kullanıldığı toplam 104 hasta (90 erkek, 14 kadın; ort. yaş: 59.3±16.4 yıl; dağılım, 12-89 yıl) retrospektif olarak incelendi. Hastalar otolog kan transfüzyonu yapılan hastalardan oluşan Grup 1 (n=61) ve yapılmayan hastalardan oluşan Grup 2 (n=43) olmak üzere iki gruba ayrıldı. Hastaların demografik ve klinik özellikleri, ameliyat verileri ve ameliyat sonrası komplikasyonları dahil olmak üzere verileri kaydedildi. Bulgular: Transfüze edilen toplam kan/kan ürünü miktarı Grup 1'de anlamlı düzeyde yüksek olduğu saptandı (p=0.018). Ancak, transfüzyon ile ilişkili komplikasyonlar Grup 2'de daha yüksek oranda izlendi (p=0.0261). Hastanede kalış süresi açısından gruplar arasında anlamlı bir farklılık yoktu. Sonuç: Otolog kan transfüzyonu, majör cerrahi işlemlerde allojenik transfüzyon miktarını azaltarak transfüzyon ile ilişkili komplikasyonların gelişimine engel olabilir. Çalışmamızda otolog kan transfüzyonu, majör kanama gelişen kritik hastalarda kullanıldı ve bu nedenle toplam transfüze edilen kan/kan ürünü miktarı bu hastalarda daha yüksek bulundu. Buna rağmen, bu hasta grubunda daha düşük komplikasyon oranları, otolog kan tansfüzyonunun önemini vurgulamaktadır "> Amaç: Bu çalışmada akciğer nakli ve kalp damar ameliyatları yapılan hastalarda otolog kan iyileştirme sistemlerinin transfüzyon ile ilişkili komplikasyonlar üzerindeki etkisi araştırıldı. Çalışma planı: Mayıs 2016 - Mayıs 2019 tarihleri arasında akciğer nakli veya kalp damar ameliyatları sırasında hücre kurtarma ve otolog kan iyileştirme sistemlerinin kullanıldığı toplam 104 hasta (90 erkek, 14 kadın; ort. yaş: 59.3±16.4 yıl; dağılım, 12-89 yıl) retrospektif olarak incelendi. Hastalar otolog kan transfüzyonu yapılan hastalardan oluşan Grup 1 (n=61) ve yapılmayan hastalardan oluşan Grup 2 (n=43) olmak üzere iki gruba ayrıldı. Hastaların demografik ve klinik özellikleri, ameliyat verileri ve ameliyat sonrası komplikasyonları dahil olmak üzere verileri kaydedildi. Bulgular: Transfüze edilen toplam kan/kan ürünü miktarı Grup 1'de anlamlı düzeyde yüksek olduğu saptandı (p=0.018). Ancak, transfüzyon ile ilişkili komplikasyonlar Grup 2'de daha yüksek oranda izlendi (p=0.0261). Hastanede kalış süresi açısından gruplar arasında anlamlı bir farklılık yoktu. Sonuç: Otolog kan transfüzyonu, majör cerrahi işlemlerde allojenik transfüzyon miktarını azaltarak transfüzyon ile ilişkili komplikasyonların gelişimine engel olabilir. Çalışmamızda otolog kan transfüzyonu, majör kanama gelişen kritik hastalarda kullanıldı ve bu nedenle toplam transfüze edilen kan/kan ürünü miktarı bu hastalarda daha yüksek bulundu. Buna rağmen, bu hasta grubunda daha düşük komplikasyon oranları, otolog kan tansfüzyonunun önemini vurgulamaktadır