Background: In this study, we aimed to share our single- center experience and to investigate the effect of interventional bronchoscopic procedures on secondary pulmonary malignancies in terms of complications, success, and survival rates. Methods: A total of 83 patients (42 males, 41 females; mean age: 57.8±15.2 years; range, 18 to 94 years) with secondary pulmonary malignancies who underwent interventional bronchoscopic procedures between January 2009 and December 2019 were retrospectively reviewed. Data including demographic and clinical characteristics of the patients, complications, and success and survival rates were recorded. Results: The most common secondary pulmonary malignancies were kidney and thyroid tumors with the complaints of cough, shortness of breath, and hemoptysis. The mean duration before the diagnosis was 34.7±52.8 (range, 0.1 to 219.3) months, and the mean survival after the diagnosis were 10±13.1 (range, 0.2 to 44.4) months. A total of 92% of the patients had an airway obstruction of >50% and the interventional bronchoscopic procedures such as argon plasma coagulation, laser, cryo, and mechanical resection were successful in achieving airway patency. Laser application was found to significantly improve survival (p=0.015). Acute complication rate was 8.4% and mortality rate was 0%. Conclusion: In patients with tracheobronchial lesions due to secondary pulmonary malignancies, interventional bronchoscopic procedures, regardless of the stage of the disease, provide rapid palliation in life-threatening symptoms such as dyspnea and hemoptysis due to airway obstruction, prolonging patient’s survival and gain time for additional treatments to take effect for primary disease "> Amaç: Bu çalışmada tek merkezli deneyimimiz sunuldu ve girişimsel bronkoskopik işlemlerin komplikasyonlar, başarı ve sağkalım oranları açısından sekonder pulmoner maligniteler üzerindeki etkisi araştırıldı. Çalışma planı: Ocak 2009 - Aralık 2019 tarihleri arasında girişimsel bronkoskopik işlem yapılan sekonder pulmoner maligniteli toplam 83 hasta (42 erkek, 41 kadın; ort. yaş: 57.8±15.2 yıl; dağılım, 18-94 yıl) retrospektif olarak incelendi. Hastaların demografik ve klinik özellikleri, komplikasyonlar ve başarı ve sağkalım oranları dahil olmak üzere veriler kaydedildi. Bulgular: En sık görülen sekonder pulmoner maligniteler öksürük, nefes darlığı ve hemoptizi şikayetleri ile böbrek ve tiroid tümörleri idi. Tanıya kadar geçen ortalama süre 34.7±52.8 (dağılım, 0.1-219.3) ay ve tanı sonrası ortalama sağkalım 10±13.1 (dağılım, 0.2-44.4) ay idi. Hastaların toplam %92’sinin hava yolu obstrüksiyonu %50’nin üzerindeydi ve argon plazma koagülasyon, lazer, kriyo ve mekanik rezeksiyon gibi girişimsel bronkoskopik işlemler hava yolu açıklığını sağlamada başarılı idi. Lazer uygulaması sağkalımı anlamlı düzeyde iyileştirdi (p=0.015). Akut komplikasyon oranı %8.4 ve mortalite oranı %0 idi. Sonuç: Sekonder pulmoner malignitelere bağlı trakeobronşiyal lezyonu olan hastalarda, hastalığın evresinden bağımsız olarak, girişimsel bronkoskopik işlemler, hava yolu obstrüksiyonuna bağlı dispne ve hemoptizi gibi hayatı tehdit eden semptomlarda hızlı bir iyileşme sağlayarak, hastaların sağkalımını uzatır ve primer hastalıkları için alabilecekleri ek tedaviler için onlara zaman kazandırır. "> Amaç: Bu çalışmada tek merkezli deneyimimiz sunuldu ve girişimsel bronkoskopik işlemlerin komplikasyonlar, başarı ve sağkalım oranları açısından sekonder pulmoner maligniteler üzerindeki etkisi araştırıldı. Çalışma planı: Ocak 2009 - Aralık 2019 tarihleri arasında girişimsel bronkoskopik işlem yapılan sekonder pulmoner maligniteli toplam 83 hasta (42 erkek, 41 kadın; ort. yaş: 57.8±15.2 yıl; dağılım, 18-94 yıl) retrospektif olarak incelendi. Hastaların demografik ve klinik özellikleri, komplikasyonlar ve başarı ve sağkalım oranları dahil olmak üzere veriler kaydedildi. Bulgular: En sık görülen sekonder pulmoner maligniteler öksürük, nefes darlığı ve hemoptizi şikayetleri ile böbrek ve tiroid tümörleri idi. Tanıya kadar geçen ortalama süre 34.7±52.8 (dağılım, 0.1-219.3) ay ve tanı sonrası ortalama sağkalım 10±13.1 (dağılım, 0.2-44.4) ay idi. Hastaların toplam %92’sinin hava yolu obstrüksiyonu %50’nin üzerindeydi ve argon plazma koagülasyon, lazer, kriyo ve mekanik rezeksiyon gibi girişimsel bronkoskopik işlemler hava yolu açıklığını sağlamada başarılı idi. Lazer uygulaması sağkalımı anlamlı düzeyde iyileştirdi (p=0.015). Akut komplikasyon oranı %8.4 ve mortalite oranı %0 idi. Sonuç: Sekonder pulmoner malignitelere bağlı trakeobronşiyal lezyonu olan hastalarda, hastalığın evresinden bağımsız olarak, girişimsel bronkoskopik işlemler, hava yolu obstrüksiyonuna bağlı dispne ve hemoptizi gibi hayatı tehdit eden semptomlarda hızlı bir iyileşme sağlayarak, hastaların sağkalımını uzatır ve primer hastalıkları için alabilecekleri ek tedaviler için onlara zaman kazandırır.