Sebahattin DEVECİOĞLU, Bilal ÇOBAN, Yunus Emre KARAKAYA

TÜRKİYE’DE SPOR EĞİTİMİ SEKTÖRÜNÜN GÖRÜNÜMÜ

Bilgi toplumunun en önemli özelliği, eğitim sektörü ve bu sektörün diğer alanlarla olan ilişkileri olarak değerlendirilmektedir. Günümüz dünyasında spor ve eğitim bütünleşmiş iki kavram olarak karşımıza çıkmaktadır. Spor eğitimi, sektörel anlamda farklı özellikler taşımaktadır. Türkiye’de spor eğitimi çeşitli isimler altında ve farklı kurumlar tarafından verilmekte olup, uygulamalarda problemler ve kurumlar arasında koordinasyon eksikliklerinin olduğu yakından incelendiğinde görülmektedir. Spor eğitimi sunan kurumların, yeni gelişmelere uygun hareket etmeleri açısından Avrupa Eğitim Yönergesi benzer temel referansların ve standart meslek tanımlarının yapıldığı uygulamaların dikkate alınması gerekmektedir. Bu çalışmada, spor eğitimi sektörünün yapısal özellikleri dökümantasyon metodu ile incelenerek Türkiye’deki spor eğitimi sektörüne yönelik çözüm önerileri geliştirilmeye çalışılmıştır.

Anahtar Kelimeler:

Eğitim, spor, sektör

AN OUTLOOK OF SPORT EDUCATION SECTOR IN TURKEY

The most important feature of the information society, education sector and its relationship with other areas of this sector, as evaluated. In today's world the two concepts as integrated sports and education has come to our counter. Sports training, bearing different properties are sectoral sense. Under various names in sports education in Turkey and are given by different institutions, practices and problems of lack of coordination between institutions that are seen on close examination. Offering sports training institutions, in terms of new developments to comply with similar European Training Guidelines and standards of basic reference on the practices of job descriptions must be taken into account. In this study, structural features of sports education sector analized and solution recommendations about sports education sector in Turkey are tried to be produced.

Keywords:

Education, sport, sector,

PDF

___

Açıkada, C. (1997). Türkiye’de spor eğitimi veren kurumların yeniden yapılanması ve hakemli çalışmaların gelişimi. Hacettepe Üniversitesi Spor Bilimleri Dergisi, (8), 1, 17-42.
Alkan, C., Doğan, H. ve Sezgin, İ. (1991). Mesleki ve teknik eğitimin esasları. Ankara: Gazi Üniversitesi Yayını, No: 170, 9.
Balcı, V. (2003). Avrupa birliği ve spor. Gazi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, Cilt: 8, 2, 53-66.
Bilge, N. (1989). Türkiye’de beden eğitimi öğretmeninin yetiştirilmesi. Ankara: Kültür Bakanlığı Yayınları, Sayfa: 3.
Can, Y., Soyer, F. ve Güven, H. (2000). Spor hizmetlerinde verimliliği etkileyen faktörlerin değerlendirilmesi. Sporda Psiko-Sosyal Alanlar, Spor Yönetim Bilimleri 1. Gazi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Kongresi, 26-27 Mayıs 2000. Ankara: 183.
Camy, J., Klein, G., Madella, A. ve Petry, K. (2006). Final Conclusion & Perspectives. In: Petry, K., Froberg, K. & Madella, A. (2006). Thematic Network Project AEHESIS - Report of the Third Year. Cologne.
Demirhan, G. (2008). İlköğretim beden eğitimi dersi (1-8. sınıflar) öğretmen kılavuz kitabı (Türkiye’de beden eğitimin gelişimi). Ankara: Millî Eğitim Bakanlığı Ders Kitapları Müdürlüğü, Sayfa: 249–251.
Devlet Planlama Teşkilatı. (1983). Beşinci beş yıllık kalkınma planı gençlik ve spor özel ihtisas komisyonu. Spor Komisyonu Raporu. Ankara: DPT.
Eğitim Sistemi ve Bütçe. (1997). Ağustos-Eylül Birlik Haberleri. Ankara: TMMOB Yayın Organı. 33.
Erkan, M. (1992). Sosyolojik açıdan spor. İstanbul: Kutsun Matbaacılık. Sayfa: 199.
Ertürk, S. (1972). Eğitimde program geliştirme. Ankara: Yelken Tepe Yayınları.
Gençlik ve Spor Genel Müdürlüğü (2010). İnternet’ten 05 Ocak 2010’da elde edilmiştir. http://www.gsgm.gov.tr.
Gençlik ve Spor Genel Müdürlüğü. 21 Ocak 2003 tarih ve 25000 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan Antrenör Eğitim Yönetmeliğinin 20. maddesinde yapılan değişiklik.
Gençlik ve Spor Genel Müdürlüğü. GSGM Antrenör Eğitim Yönetmeliği. 16 Ağustos 2002 gün ve 24848 sayılı Resmi Gazete.
Güçlü, M. (2001). Avrupa, Amerika Birleşik Devletleri, Çin ve Türkiye’de beden eğitimi ve sporun gelişimi. Millî Eğitim Dergisi, Sayı, 150.
Hoşgörür, V., ve Gezgin, G. (2005). Ekonomik ve sosyal kalkınmada eğiti. Yüzüncü Yıl Üniversitesi, Elektronik Eğitim Dergisi, Cilt: 2, Sayı: 2, İnternet’ten 05 Ocak 2010’da elde edilmiştir. www.efdergi.yyu.edu.tr.
İmamoğlu, A. F. ve Yerlisu, T. (2003). Spor eğitimi veren yükseköğretim kurumlarında görev yapan yöneticilerin yöneticilik ve liderlik becerilerinin değerlendirilmesi. Gazi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 8 (1), 61- 71.
Karslı, M. D. (1997). Teknik eğitimin yönetimi ve kalite. Eğitim Yönetimi Dergisi, Ankara: 20-21.
Karakaya, Y. E. (2007). Cumhuriyet’in 100. yılında Elazığ ilinin spor stratejisi: stratejiden geleceğe 2023. Yüksek Lisans Tezi, Fırat Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü. Elazığ. Sayfa: 96.
Kerimoğlu, N. (1982). Spor sektör raporu. Beşinci Beş Yıllık Kalkınma Planı Hazırlık Çalışmaları. Yayın No. Ankara: DPT Yayınları.
Millî Eğitim Bakanlığı Mevzuat ve Yönetmelikleri. (2009). İnternet’ten 30 Aralık 2009’da elde edilmiştir. www.meb.gov.tr.
Millî Eğitim Bakanlığı, Ortaöğretim Genel Müdürlüğü, Spor Liselerinin Açılması, Sayı: B.08.OGM.0.09.03.03.
Öztürk, F. (1998). Toplumsal boyutlarıyla spor. Ankara: Bağırgan Yayınevi, Sayfa: 80.
Petry, K. ve Froberg, K. (2006). Overview of the project. In: Petry, K., Froberg, K., Madella, A. (2006). Thematic Network Project AEHESIS - Report of the Third Year. Cologne.
Petry, K. ve Gutt, M. (2006). Mapping European Sport Education Providers & Programmes. In: Petry, K., Froberg, K., Madella, A. (2006). Thematic Network Project AEHESIS - Report of the Third Year. Cologne.
Sarıçay, N. (2009). Türkiye’de eğitim sektörünün sorunları, eğitimin ekonomik boyutu ve çözümleri. İnternet’ten 05 Ocak 2010’da elde edilmiştir. http: //www.izto.org.tr/NR/rdonlyres/7475BDA195B74855B3519ADCE4362AF E/5399/nesrin_egitim.pdf
Şimşek, S., Göde, O. ve Erdem, A. R. (1999). Spor eğitimi ve geleceğin sporcularını yetiştirecek spor eğitimcilerinin yetiştirilmesi. Pamukkale Üniversitesi, Eğitim Fakültesi Dergisi, Sayı: 5, 2–5.
Türk Dil Kurumu. (1992). Türkçe sözlük. İstanbul: Milliyet Yayınları. 598.
Türkiye Futbol Federasyonu Ana Statüsü. TFF Amaçları. Madde: 2, h bendi. İnternet’ten 15 Ocak 2010’da elde edilmiştir. http://www.tff.org.
Türkiye Futbol Federasyonu. İnternet’ten 05 Ocak 2010’da elde edilmiştir. http://www.tff.org/default.aspx?pageID=222.
Türkoğlu, A. (1997). 99 soruda eğitim bilimine giriş. İzmir: Memleket Gazetecilik ve Matbaacılık.
Ünal, I. (1985). Eğitimin ekonomik değeri. Eğitim ve Bilim Dergisi, 57, 32- 41.
Voigt, D. (1998). Spor sosyolojisi (Çev. Ayşe Atalay). İstanbul: 122-123.
Yetim, A. A. (2000). Sosyoloji ve spor. Ankara: Topkar Matbaacılık, 128-131.
Yetim, A. A. ve Şenel, Ö. (2001). Türkiye’de spor yöneticisi yetiştirme faaliyetlerinin görünümü. Millî Eğitim Dergisi, Ankara: 150.
Yıldız, S. M. (2005). Beden eğitimi ve spor yüksekokullarında insan kaynaklarının eğitim hizmetleri kalitesine yönelik algılarının değerlendirilmesi, Beden Eğitimi ve Spor Anabilim Dalı, Marmara Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
Yıldız, S. M. (2005). Beden eğitimi ve spor yüksekokullarında algılanan hizmet kalitesi düzeyini ölçmeye yönelik kalite ölçeği. Gazi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, Cilt: 10, Sayı: 4.
Yıldız, S. M. (2007). Beden eğitimi ve spor yüksekokullarında eğitim hizmetleri kalitesini etkileyen faktörler. Kastamonu Eğitim Dergisi, 15 (1), 451-462.
Yıldız, S. M., Özdağ, S. ve Yaman, Ç. (2008). Beden eğitimi ve spor eğitimi veren yükseköğretim kurumları ve istihdam durumlarına yönelik öğrenci algılamaları. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi,Sayfa: 4-5.
Yıldız, S. M. ve Özdağ, S. (2008). Stundent opinion about higher education institution which gives physical education and sport education. International Journal of Human Science. 5 (1). İnternet’ten 23 Ocak 2009’da elde edilmiştir. http://www.insanbilimleri.com.
Yıldız, S. M. (2008). Beden eğitimi ve spor öğretimi veren yükseköğretim kurumları ve istihdam durumları. Kastamonu Eğitim Dergisi, Cilt: 16, No: 2, 653-654.
Yükseköğretim Kurulu, Öğrenci Seçme ve Yerleştirme Merkezi. İnternet’ten 20 Ocak 2010’da elde edilmiştir. ftp://dokuman.osym.gov.tr/2009/2009_ OSYS_TERCIH_KILAVUZU/tablo5.pdf.
Yolcu, İ. (1992). Eğitimin bütünlü içinde beden eğitimi ve sporun yeri ve önemi. 1. Eğitim Kurumlarında Beden Eğitimi ve Spor Sempozyumu, 19–21 Aralık 1999, Ankara: Millî Eğitim Basımevi, 69.