Melis NAÇAR, FEVZİYE ÇETİNKAYA, ZEYNEP BAYKAN

Kayseri İl Merkezinde özürlülük, sakatlık ve engellilik prevalansı

AMAÇ: Özürlülük, sakatlık ve engellilik tüm toplumların en önemli sorunlarından biridir. Bu çalışma, Kayseri İl Merkezinde özürlü kişi sayısını bulmak, bu özürlerin nedenini belirlemek ve özürlerin yol açtığı engellilik durumunun boyutlarını saptamak amacıyla uygulandı. YÖNTEM: Özürlülük prevalansını saptamada DSÖ özürlülük sınıflaması kullanıldı. Tabakalı örnekleme yöntemiyle seçilen hanelerde yaşayanlara bu sınıflamaya göre özürlülük değerlendirmesi yapıldı. BULGULAR: Tüm yaşlarda 3443 kişi tarandı. Araştırma grubunun %10,5inde özür, %5,0ında sakatlık, %4,2sinde ise engellilik saptandı. Kadınlarda özürlülük, sakatlık ve engellilik (%12,7 6,3 5,6) erkeklere (%8,3 3,6 3,4) göre anlamlı şekilde fazlaydı. SONUÇ: Araştırmamızın sonucunda, tüm özürlülerde eğitim ve sosyal seviye düşüktü ve özürlülerin eğitim sorunları ve rehabilitasyona gereksinimleri öncelikle göze çarpıyordu. Özürü ve engeli bulunan pek çok kişi rehabilitasyon hizmetlerinden yararlanamamıştı. Bu çalışma nedeniyle ilimizde özürlülerin eğitim ve rehabilitasyonuna verilmesi gereken öneme de işaret etmektedir.

Prevalence of impairments, disabilities, handicaps: A study from Kayseri province

AIM: Impairment and disability and handicap are most important problems all the world. This survey was conducted in centre of Kayseri province to obtain the prevalence of impairment, disability and handicap. METHOD: The survey also aimed to identify the causes of impairments and to analyse the nature and extent of the handicaps resulting from these impairments. WHOs impairment, disability and handicap classification was used and it was applied to those living in dwellings located in districts selected according to the population. RESULTS: 3443 person residing selected using a multistage cluster sampling method were screened. It was found that 10.5% of the population had impairment and 5.0% of the population had a disability and 4.2% of them had a handicapped. The prevalence of impairment, disability and handicap was higher in women (12.76.35.6%) than men (8.33.63.4%). CONCLUSION: Result of this study estimated, the educational and social levels were low among all the disables Educational problems and rehabilitation requirements were the major problems. A high proportion of person with impairment and handicap were not given any rehabilitation services. So that, the results of our study shows us that we have to give more importance to disables educational and occupational problems in our country.

PDF

___

1. Disability Prevention and Rehabilitation. Technical Report Series No: 668, Geneva: WHO; 1981.
2. Güleç M, Tekbaş ÖF. The health of elderly. T Klin J Med Sci. 1997; 17: 369.
3. Baykan Z. Özürlülük, engellilik, sakatlık nedenleri ve korunma. Sürekli Tıp Eğitimi Dergisi. 2000; 9(9): 15-7.
4. International classification of impairments, disabilities and handicaps: a manual of classification relating to the consequences of disease. Geneva: World Health Organization; 1980.
5. Classification internationale des handicaps: déficiences, incapacités, désavantages manuel de classification des conséquences des maladies. Paris: Institut national de la Santé et de la Recherche médicale and Centre technique national d'Education et de Réadaptation des Handicapés et Inadaptés; 1988.
6. International classification of functioning, disability and health. Geneva: World Health Organization; 2001.
7. Turkey Disability Survey 2002. http://www.ozida.gov.tr/web_english/index.htm_ [Erişim Tarihi: 28.8.2009].
8. Ünüvar N, Mollahaliloğlu S, Yardım N, Bora Başara B Eds. Ulusal Hane Halkı Araştırması 2003 Temel Bulgular. Sağlık Bakanlığı Yayın No: 700, Ankara. Aydoğdu Ofset Matbaacılık, 2006, s. 8.
9. Simeonsson RJ, Lollar D, Hollowell J, Adams M. Revision of the International Classification of Impairments, Disabilities, and Handicaps: developmental issues. J Clin Epidemiol. 2000; 53(2): 113-24.
10. Kisioglu AN, Uskun E, Ozturk M. Socio-demographical examinations on disability prevalence and rehabilitation status in southwest of Turkey. Disabil Rehabil. 2003; 25(24): 1381-1385.
11. Yılmaz H, Kesiktaş N, Eren B, Köse R. İstanbul İlinde özürlülük oranı ve özürlülerin durumu. Türkiye Fiziksel Tıp ve Rehabilitasyon Dergisi. 1998; 2: 51-53.
12. Beşer E, Atasoylu G, Akgör Ş, Ergin F, Çullu E. Aydın il merkezinde özürlülük prevalansı, etiyolojisi ve sosyal boyutu. TAF Prev Med Bull. 2006; 5(4): 267-275.
13. Nas K, Çevik R, Gür A, Erdoğan F, Saraç AJ, Turhanoğlu AD. Diyarbakır bölgesinde özürlülük prevalansı. Romatoloji ve Tıbbi Rehabilitasyon Dergisi. 2000; 11(3): 216-218.
14. Chamie M. Survey Design strategies For The Study of Disability. World Health Statistics querterly. 1989; 42(3): 122-140.
15. Schroll M, Ferry M, Lund-Larsen K, Enzi G. Assessment of health: self-perceived health, chronic diseases, use of medicine. Euronut SENECA investigators. Eur J Clin Nutr. 1991; 45: 169-182.
16. Baggio G. Occurrence of chronic diseases and their impact on physical disability over the whole spectrum of aging: from 65 to over 100 years of age. Z Gerontol Geriat. 1999; 32: 420-424.
17. Damian J. M, Schwab C.W, Kauder D. Comorbidity and the Elderly Trauma Patient. World J. Surg. 1996; 20: 1113-1120.
18. Turhanoğlu AD, Saka G, Karabulut Z, Kılınç Ş, Ertem M. Diyarbakır İl merkezinde 55 yaş ve üzeri bireylerde özürlülük ve kronik hastalık sıklığı. Türk Geriatri Dergisi. 2000; 3(4): 146-150.
19. Berker E. Yaşlı Özürlülüğün boyutları. Türkiye Fiziksel Tıp ve Rehabilitasyon Dergisi. 2006; 52(A): 3-5.
20. Kanari Y, Yasumura S. A review of intervention studies for prevention of falls in older people. Nippon Koshu Eisei Zasshi. 2002; 49(4): 287-304.
21. Kempen GI, Scaf-Klomp W, Ranchor AV, Sanderman R, Ormel J. Social predictors of recovery in late middle-aged and older persons after injury to the extremities: a prospective study. J Gerontol B Psychol Sci Soc Sci. 2001; 56(4): 229-236.
22. Barbotte E, Guillemin F, Chau N; Lorhandicap Group. Prevalence of impairments, disabilities, handicaps and quality of life in the general population: a review of recent literature. Bull World Health Organ. 2001; 79(11): 1047-1055.
23. Türkiye Nüfus ve Sağlık Araştırması, 2008. Ankara: Hacettepe Üniversitesi Nüfus Etütleri Enstitüsü; 2009.
24. Murray CJ, Lopez AD. Global mortality, disability, and the contribution of risk factors: Global Burden of Disease Study. Lancet. 1997; 349(9063): 1436-4142.
25. Yılmaz H, Kesiktaş N, Eren B, Köse R. İstanbul İlinde özürlülük oranı ve özürlülerin durumu. Türkiye Fiziksel Tıp ve Rehabilitasyon Dergisi. 1998; 1(2): 51-53.
26. Kayhan Ö. Yaygın Toplumsal Rehabilitasyon. Beyazova M, Gökçe kutsal Y. (Ed) Fiziksel Tıp ve Rehabilitasyon. Ankara. Güneş Kitabevi, 2000, s. 73-79.