Ankara’da yaşayan bir grup yaşlının ilaç kullanım tutumları

AMAÇ: Yirminci yüzyılda doğum ve ölüm hızlarında görülen dramatik değişiklikler, 21. yüzyıl boyunca dünyanın yaşlanacağının bir göstergesi olarak algılanmaktadır. Yaşlılarda fizyolojik fonksiyonlardaki gerilemeler ve bunların, ilacın farmakokinetiği ve farmakodinamiğine olumsuz yansımaları da dikkate alındığında, uygun formatta ve içerikte yazılmamış reçetelerin, yaşlılarda daha ciddi problemlere yol açabileceği kolaylıkla tahmin edilebilir. YÖNTEM: Tanımlayıcı tipte planlanan araştırma evrenini Ankara ili, Keçiören ilçesinde yaşamakta olan yaşlılar oluşturmuş, kota tipi örnekleme kullanılmış, 300 kişiye ulaşılmıştır. Araştırma verileri SPSS for Windows paket programı ile bilgisayar ortamına aktarılmış ve analiz edilmiştir. Tanımlayıcı istatistikler kesikli veriler için sayı ve yüzde, sürekli değişkenler için ortalama+standart sapma olarak gösterilmiştir. İstatistiksel karşılaştırmalarda ki-kare ve t testleri kullanılmıştır. BULGULAR: Araştırma grubunun bazı sosyodemografik özellikleri incelendiğinde katılımcıların %56,3’ünü erkeklerin, %43,7’sini kadınların oluşturduğu görülmüştür. Katılımcıların yaş ortalaması 67,7+5,5 olarak bulunmuştur. İlkokul ve altı eğitim düzeyinde olanlar %4,3 bulunmuştur. Katılımcıların; her zaman yaptıklarını belirterek en fazla katıldıkları ilaç kullanım davranışları, aldığı ilaçları takvime işaretleme (%91,7), doktora gitmeden kendi başına ilaç alma (%82,0), arkadaşlarına iyi gelen ilaçları alma (%78,0) olmuştur. Hiçbir zaman cevabı en çok verilen davranışlar ise ilaç kullanmaktan hoşlanmama (%32,0), ilaçları dolabında saklama (%27,3, ve kullandığı ilaçların yararlılığına inanma (%26,7) olmuştur. SONUÇ: Polifarmasi bizim grubumuzdada sık rastlanan bir sorun olarak bulunmuştur. Bu nedenle ileri yaş grubuna hizmet veren hekimler ve diğer sağlık çalışanları yaşlılarda güvenli ilaç kullanımı konusuna dikkatle ve özenle yaklaşmalıdırlar.

___