Dünya krizlerinin 2000 yıldır süregeldiğini düşünmüyorum. Bence bugünün dünyasının çok özel bir ambiyansı var. Çok özel ve çok yoğun… Bugün çok yoğun bir kutuplaşmaya şahit oluyoruz: Sadece evet ve hayır’ın ya da biz ve onların olduğu bir ortamdayız. Hatta şöyle diyebilirim, toplumsal ve siyasi birlik ve beraberlik İkinci Dünya Savaşı’ndan beri hiç bu kadar kötü olmamıştı. Bence dünyanın bugünkü durumunda bir çeşit açıklanmamış savaş hâli devam ediyor. Sinemanın bu duruma fazla bir şey yapabileceğini düşünmüyorum. Hatta sanatınbu duruma fazla bir şey yapabileceğini düşünmüyorum. Sanat her zaman geriden gelir; çünkü güç yapıları çok daha hızlı kararlar alırlar ve çok daha hızlı hareket ederler. Fakat sinemada düşünmeniz gerekir, düşündüklerinizi yansıtmanız gerekir, deneyimlemeniz gerekir ve mali kaynak bulmanız gerekir.