Kierkegaard Felsefesinde Hakikatin (Doğruluğun) Görünümü

On dokuzuncu yüzyılda yaşamış olan Kierkegaard, hakikat problemini geleneksel düşünceden farklı bir şekilde çözüme kavuşturmuştur. O, eserlerinde herhangi bir insanın keşfedilmiş bir hakikatten ziyade icat edilen bir hakikate yönelmesi gerektiğini vurgulamıştır. Felsefe tarihinde bazı varoluşçu filozofların aksine Kierkegaard, dini bir anlayışa bağlı kalarak varoluşçuluğu inşa etmeye çalışmıştır. Hıristiyanlığın hem teslis hem de enkarnasyon inancını, geleneksel anlayışlardan farklı bir yorumla açıklamaya çalışan Kierkegaard’ın Platoncu düşünceden ayrılarak varoluşçu düşünceye kapı araladığı görülür. Bu yeni anlayış, özün varoluştan önce geldiğini ileri süren Platoncu düşüncenin aksine varoluşun özden önce geldiğini kanıtlamaya dayanır. Böylesi bir değişimin epistemolojik açıdan önemli problemlere neden olacağı aşikârdır. Bu problemlerin farkında olan Kierkegaard, ortaya çıkan ikilemleri gidermeye çalışmıştır. Bu çalışmamızda Kierkegaard’ın hakikati epistemolojik açıdan nasıl temellendirmeye çalıştığı üzerinde durulacaktır. Nitekim filozof, önceden verilmiş ve aleni bir hakikatten ziyade insan tarafından inşa edilen bir hakikate vurgu yapmıştır. Ayrıca böylesi bir hakikat anlayışı, Tanrı’nın insan bedeni ile birleşmesi neticesinde ortaya çıkan paradoksun rasyonelleştirilmesinde belirleyici bir roldedir.

Anahtar Kelimeler:

Felsefe Tarihi, Kierkegaard, Hakikat, Hıristiyanlık, Varoluş, Paradoks

The Appearance of Truth in Kierkegaard’s Philosophy

Kierkegaard, who lived in the nineteenth century, solved the problem of truth in a way different from traditional thought. He emphasized in his works that any person should turn to an invented truth rather than a discovered truth. Unlike some existentialist philosophers, Kierkegaard tried to build existentialism by adhering to a religious understanding in the history of philosophy. Kierkegaard, who tries to explain Christianity's belief in both the trinity and the incarnation with a different interpretation from traditional approaches, seems to leave the Platonic thought and open the door to existential thought. This new conception is based on proving that existence comes before essence, unlike Platonist thinking that assumes that essence comes before existence. It is obvious that such a change will cause epistemologically important problems. Aware of these problems, Kierkegaard tried to resolve the dilemmas that arose. This study will focus on how Kierkegaard tries to justify the truth from an epistemological perspective. As a matter of fact, the philosopher emphasized a truth that was built by man rather than an obvious truth. It should also be noted that such an understanding of truth is decisive in the rationalization of the paradox resulting from the unification of God with the human body.

Keywords:

The History of Philosophy, Kierkegaard, Truth, Christianity, Existence, Paradox,

PDF

___

Baillie, J. B. G. W. F. Hegel, the Phenomenology of Mind. First Edition, Cover Torn edition. Harper Colophon, 1967.
Daise, Benjamin. “The Will to Truth in Kierkegaard’sPhilosophical Fragments”. International Journal for Philosophy of Religion 31/1 (01 Şubat 1992): 1-12. https://doi.org/10.1007/BF01539177.
Evans, C. Stephen. “Kierkegaard on Subjective Truth: Is God an Ethical Fiction?” International Journal for Philosophy of Religion 7/1 (1976): 288–299. https://doi.org/10.1007/BF00137198.
F.C.S. Schiller. “Axioms as Postulates”. Personal Idealism. Ed. Henry Sturt. 47-133. London and New York: Macmillan, 1902.
Hannay, Alastair. Kierkegaard: Concluding Unscientific Postscript. 1 edition. Cambridge, UK ; New York: Cambridge University Press, 2009.
Hegel; Miller, A. V. Trans. Hegel’s Phenomenology of Spirit. Oxford at Clarendon Press, 1977.
Heidegger, Martin - Özşar, Levent. Nietzschenin Tanrı Öldü Sözü ve Dünya Resimleri Çağı. Bursa, 2001.
James, William. Pragmatizm. Trc. Tahir Karakaş. İletişim Yayınları, 2015.
Kellenberger, J. “Kierkegaard, Indirect Communication, and Religious Truth”. International Journal for Philosophy of Religion 16/2 (1984): 153–160. https://doi.org/10.1007/BF00136573.
Kierkegaard, Soren. Felsefe Parçaları Ya Da Bir Parça Felsefe (Ciltsiz). Trc. Doğan Şahiner. 4. Bs. Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları, 2019.
Kierkegaard, Soren. İroni Kavramı Sokrates’e Yoğun Göndermelerle. Trc. Sıla Okur. İmge Kitabevi Yayınları, 2009.
Kierkegaard, Soren. Training in Christianity. Trc. W. Lowrie. New impression edition. Princeton N.J.: Princeton University Press, 1967.
Kierkegaard, Søren - Hong, Howard V. - Hong, Edna H. - Kierkegaard, Søren - Kierkegaard, Søren. For Self-Examination ; Judge for Yourself! Princeton, N.J: Princeton University Press, 1990.
Sartre, Jean Paul. Varlık ve Hiçlik Fenomenolojik Ontoloji Denemesi. Trc. Turhan Ilgaz - Gaye Çankaya Eksen. 9. Bs. İthaki Yayınları, 2018.
Sartre, Jean Paul. Varoluşçuluk. Trc. Asım Bezirci. 29. Bs. Say Yayınları, 2019.
Schacht, Richard. “Kierkegaard on ‘Truth Is Subjectivity’ and ‘The Leap of Faith’”. Canadian Journal of Philosophy 2/3 (1973): 297-313.
Türer, Celal. Ahlaktan Felsefeye Felsefeden Ahlaka. Dergâh Yayınları, 2017.