ONKOLOJİDE SOSYAL HİZMET: VAKA ÖRNEKLERİ

Onkolojik sosyal hizmet çalışmaları, tıbbi sosyal hizmet alanında modern bir uzmanlaşma alanı niteliğindedir. Kanserli hastaların yaşadıkları çok farklı sorunlar vardır ve bu sorunların da birçok nedeni bulunmaktadır. Sosyal hizmet, bireyler arası insani ilişkilerden doğan sorunları ele alır ve iyi edici, başka bir deyişle çare bulucu hizmetleri ortaya koyar. Sosyal hizmet mesleği, psikososyal açılardan bir yardım ve destekleme mesleğidir. Onkoloji alanındaki sosyal hizmet uygulamalarını tanımlamak için sosyal hizmet uzmanlarının kanserli hastalar ve ailelerine, kuruma, topluma, ekip üyelerine yönelik görev ve sorumlulukları vardır. Bu sorumlulukları yerine getirme sürecinde sosyal hizmet uzmanı, kanser hastaları ile çalışırken, uygun sosyal hizmet müdahale yöntemlerini kullanmalıdır.

Anahtar Kelimeler:

Onkoloji, kanser, sosyal hizmet, sosyal hizmet uzmanı, psikososyal

Social Work in Oncology: Case Examples

Oncology social work is a modern area of specialization of medical social work. There are many different issues of cancer patients and these issues have many reasons. Social work deals with human relations problems arising between individuals. In other words, it exposes remedial services. Social work profession exhibits psycho-social aspects of the help in support of a profession. To define social work practice in the field of oncology, social workers have some tasks and responsibilities to cancer patients and their families, to their institutiton, to society and to their team members. This is the process of fulfilling the responsibilities of a social worker in working with cancer patients. It uses appropriate methods of social work intervention.

Keywords:

Oncology, cancer, social work, social workers, psychosocial,

PDF

___

Cordoba, C. S., Fobair, P. ve Callan, D. B. (1993). Common issues facing adults with cancer. Stearns, N. M. ve diğerleri (Ed), Oncology Social Work: A Clinician’s Guide, (Firsth Edition, pp. 43-77). Atlanta: The American Cancer Society.
Durukan, M., Abalı, O. ve Tüzün, Ü. (2006). Pediatrik onkolojide bir aile çalışması örneği. Haseki Dergisi, 44, 17-20.
Duyan, V. (2000). Tıbbi Sosyal Hizmet. Sağlık ve Toplum Dergisi, Sağlık ve Sosyal Yardım Vakfı Yayını: 10 (1), s. 42 – 49.
Elçigil, A. ve Tuna, S. (2011). Kanser tedavisi biten çocukların yaşadıkları sorunlar ve bakımlarında hemşirenin rolü. Türk Onkoloji Dergisi, 26(3): 134-141.
İnal Emiroğlu, N. ve Pekcanlar Akay, A. (2008). Kronik hastalıklar, hastaneye yatış ve çocuk. DEÜ Tıp Fakültesi Dergisi, 22(2): 99-105.
Kahramanoğlu, E. (2000). Psikiyatrik ortamlarda sosyal hizmet. Sağlık ve Toplum Dergisi, Sağlık ve Sosyal Yardım Vakfı Yayını: 10 (1), s. 50 – 55.
Kazak A.E., Alderfer M, Rourke M.T., Simms S., Streisand R., Grossman J.R. (2004) Posttraumatic stress disorder (PTSD) and posttraumatic stress symptoms (PTSS) in families of adolescent childhood cancer survivors. Journal of Pediatric Psychology, 29(3): 211-219.
Kebudi, R. (2006). Terminal Dönemde Kanserli Çocuk ve Ailesine Yaklaşım. Türk Onkoloji Dergisi, 21(1): 37-41.
Koşar, Nesrin G. (1992). Sosyal Hizmetlerde Aile ve Çocuk Refahı Alanı. (İkinci Baskı), Ankara, MN Ofset.
Kutluk, T. ve Kars, A. (1996). Çocukluk Çağı Kanserleri. Kanser Konusunda Genel Bilgiler, Ankara: Türk Kanser Araştırma ve Savaş Kurumu Yayını, s. 109-114.
Özbaran, B. ve Erermiş, S. (2006). Kanser tedavisi gören çocuk ve gençlerde uzun süreli izlem sürecinde psikososyal özelliklerinin tanımlanması ve genel yaklaşım ilkeleri. Klinik Psikiyatri, 9, 185-190.
Özbesler, C. (2001). Çocukluk Çağı Lösemilerinin ve Sosyal Destek Sistemlerinin Aile İşlevlerine Etkisi, (Yayınlanmamış Doktora Tezi). Ankara: Hacettepe Üniversitesi.
Özçelik, H. ve Fadıloğlu, Ç. (2010). Kanser Hastaları ve Aileleri İçin Palyatif Bakım. (Özçelik, H., Fadıloğlu, Ç., Uyar, M., Karabulut, B.(Edt), Üniversiteliler Ofset, İzmir
Palabıyıkoğlu, R. (2000). Sağlığın bozulmasına bağlı kriz durumu: başa çıkma. Ankara Üniversitesi Psikiyatrik Kriz Uygulama ve Araştıma Merkezi Yayınları: Kriz ve Krize Müdahale Dergisi, 6, 137-164.
Patenaude, A. F. ve Kupts, M.J. (2005). Psychosocial functioning in pediatric cancer. Journal of Pediatric Psychology, 30 (1), 9-27.
Peykerli, G. (1994). Lösemili Çocukların Ailelerinin Hastalığın İlk Tanı, I. Relaps, Terminal Dönemlerindeki Psiko-Sosyal Uyum ve Depresyon Düzeylerinin Akut Romatizmal Ateş Tanılı Çocukların Aileleriyle Karşılaştırılması. (Yüksek Lisans Tezi). İstanbul: İstanbul Üniversitesi.
Stearns, N. M. et. al. (1993). NAOSW Standards of practise in oncology social work. Oncology Social Work: A Clinician’s Guide (Edited by Stearns, N. M. et al), Firsth Edition, Atlanta: The American Cancer Society Press, s. 323 – 326.
Thomas, C., Morris, S. M. and Clark, D. (2004). Place of death: preferences among cancer patients and their carers. Social Science & Medicine, 58 (12), s. 2431 – 2444.
Turan, N. (1984). Kanser hastalığının önlenmesi ve tedavi edilmesinde psikososyal faktörlerin önemi. Hacettepe Üniversitesi Sosyal Hizmetler Yüksekokulu Dergisi, 2 (1-3), 12-20.
Umurtak, G. (1991). İstanbul Üniversitesi Onkoloji Enstitüsü’ne Kanser Tanısı Konarak Yatan Hastaların Tıbbi Sosyal Hizmet – Çalışma – Gereksinimlerinin Saptanması. (Yüksek Lisans Tezi). İstanbul: İstanbul Üniversitesi Onkoloji Enstitüsü Prevantif Onkoloji Anabilim Dalı Eğitim ve Sosyal Hizmetler Bilim Dalı.
www.youtube.com/watch?v=texStjpeZEM, 7 Mart 2013.