HAYATI DEĞİŞTİRMEK İÇİN YOLA ÇIKANLAR – YOLA ÇIKINCA DEĞİŞEN HAYATLAR: BİR MÜRACAATÇI GRUBU OLARAK GÖÇMEN ÇOCUKLAR

Türkiye 2000’li yıllardan itibaren giderek artan biçimde uluslararası göç alan bir ülke haline gelmektedir. Gelen göç dalgaları içinde üzerine dikkatle eğilmemiz gereken yeni gruplar oluşmaktadır, bunlardan en hassası şüphesiz göçmen çocuklardır. Bu çalışmanın amacı, Türkiye’deki göçmen çocukların ihtiyaçlarını ve yaşadıkları hak ihlallerini görünür kılarak, onları bir müracaatçı grubu olarak sosyal hizmet tartışmalarının gündemine taşımaktır. Bu çalışmada, göçmen çocukların yaşadıkları hak ihlallerinin önemi ve somut bedelleri, Ankara ve İstanbul’da bulunan yabancı uyruklu göçmen çocuklar ve aileleriyle yapılan niteliksel araştırma ile derlenen yaşam deneyimlerinin somut verileriyle aydınlatılmakta, sosyal hizmetin sağlayabileceklerine dair öneriler geliştirilmektedir. Araştırmada, Ankara ve İstanbul’da yaşayan göçmen çocuklar ve aileleri ve konuyla ilgili uzmanlarla toplam 32 derinlemesine görüşme yapılmıştır.

Anahtar Kelimeler:

Göçmen çocuklar, çocuk hakları, göç, insan hakları ihlalleri, sosyal hizmet, sosyal politika

Who Hit the Road to Change Life – Lives changing on the Road: Migrant Children as a Client Group

Since the beginning of the millennium Turkey has gradually become a migration receiving country. Migration waves arriving in Turkey form new groups that we have to examine closely. This study aims to unveil the human rights violations experienced by migrant children and underline their needs and hence introduce them as a client group into the discussions of social work in Turkey. This study is based on field research, 32 in-depth interviews with migrant children and their families, conducted in Ankara and Istanbul. Life experiences of migrant children and their families have been analysed to show human rights violations and develop suggestions for social policy and social work.

Keywords:

Migrant children, child rights, migration, human rights violations, social work, social policy,

PDF

___

Acker, J. (2004). Gender, capitalism and globalization. Critical Sociology, 30(1), 17-41.
Atasü-Topcuoğlu, R. (2012a). Düzensiz Göç: Küreselleşmede Kısıtlanan İnsan Hareketliliği. içinde Ihlamur-Öner, G. ve Öner, A. (Der.) Küreselleşme Çağında Göç: Kavramlar, Tartışmalar (ss. 501-509). İstanbul: İletişim.
Atasü-Topcuoğlu, R. (2012b). Türkiye’de Göçmen Çocukların Profili: Sosyal Politika ve Sosyal Hizmet Önerileri, Bir Hızlı Değerlendirme Araştırması, Ankara: Uluslararası Göç Örgütü (IOM). Bhabha, J. (2008). Independent Children, Inconsistent Adults: International child migration and the Legal Framework. Innocenti Discussion Paper No. IDP 2008-02. Florence: UNICEF Innocenti Research Centre.
Bean, T.; Derluyn, I.; Eurelings-Bontekoe, E.; Broekaert, E.; Spinhoven, P. (2007). Comparing Psychological Distress, Traumatic Stress Reactions, and Experiences of Unaccompanied Refugee Minors With Experiences of Adolescents Accompanied by Parents. Journal of Nervous & Mental Disease, 195(4), 288-297.
Crawley, H. (2006). Child first, migrant second: Ensuring that every child matters, Londra: ILPA.
De Wenden, Catherine (2007). Child Migration: A Global Perspective, Conference Report. Focus on Children in Migration – From a European Research and Method Perspective; A European Conference, Warsaw, Poland, 20-21 March 2007, Save the Children and ENMCR.
Dedeoğlu, S. ve Gökmen, Ç.E. (2011). Göç ve Sosyal Dışlanma: Türkiye’de Yabancı Göçmen Kadınlar. Ankara: Efil Yayınevi.
Diefenbach, H. (2005). Schulerfolg von ausllndischen Kindern und Kindern mit Migrationshintergrund als Ergebnis individueller und institutioneller Faktoren. 14 Migrationshintergrund von Kindern und Jugendlichen: Wege zur Weiterentwicklung der amtlichen Statistik, 43.
Duyan, V. (2003). Sosyal Hizmetin İşlev ve Rolleri. Toplum ve Sosyal Hizmet, 14(2):1-22
Edmonds, E. ve Salinger, P. (2008). Economic influences on child migration decisions: evidence from Bihar and Uttar Pradesh. Indian Growth and Development Review, 1, 32-56.
Erbay, E. (2010). Çocuk İşçi Olmak: Çocuk İşçiliğine Retrospektif Bir Bakış. içinde İnal K. (Der.) Türkiye’de Çocuk Emeği, İstanbul: Ütopya Yayınları.
Faist, T. (2000). The volume and Dynamics of international migration and transnational social spaces, Oxford: Oxford University Press.
Frontex (2010). Unaccompanied Minors in the Migration, Reference nr: 18477, Warsaw: FRONTEX Process, Risk Analysis Unit.
GIGM (Göç İdaresi Genel Müdürlüğü) (2014). Göç İstatistikleri, internetkaynağı: http://www.goc.gov.tr/icerik/goc-istatistikleri_363_378 son erişim: 01/02/02014
Hicks, R. Lalonde, R. ve Pepler, D. (1993). Psychosocial Considerations in the Mental Health of Immigrant and Refugee Children”. Canadian Journal of Community Mental Health, 12(2), 71-87.
Krohne, J. A., Meier, U., & Tillmann, K. J. (2004). Sitzenbleiben, Geschlecht und Migration- Klassenwiederholungen im Spiegel der PISA-Daten. Zeitschrift für Pädagogik, 50(3), 373-391.
Kümbetoğlu, B. (2005). Sosyolojide ve Antropolojide Niteliksel Yöntem ve Araştırma, İstanbul: Bağlam Yayınları.
Landale, N.S.; Thomas, K.J. ve Van Hook, J. (2011). The Living Arrangements of Children of Immigrants. The Future of Children, 21(1), 43-70.
Miley, K.K, Q’ Melia M., DuBois B. (1996). Generalist Social Work Practice: An Empowering Approach, Allyn and Bacon.
Mougne, C. (2010).Trees only move in the wind: A study of unaccompanied Afghan children in Europe. Cenevre: United Nations High Commissioner For Refugees Policy Development And Evaluation Service (PDES) Yayını.
Özgür, Ö. (2010). Çok Kültürcü Sosyal Hizmet: eleştirel bir bakış. Toplum ve Sosyal Hizmet, 21(2):89-104.
Pfaff, C. (1980). Acquisition and development of” Gastarbeiterdeutsch” by migrant workers and their children in Germany. In Papers from the Fourth International Conference on Historical Unguistics. Amsterdam: Benjamins (pp. 381-39).
Rittersberger-Tılıç, H., Karataş, K., Atasü- Topcuoğlu, R. ve Demir, O. (2014). Türkiye’de Refakatsiz Küçüklere Erişim ve Çocuğun Yüksek Yararına Yönelik Hizmet Sunumunun Teşvik Edilmesi. Ankara: Uluslararası Göç Örgütü.
Schuerkens, U. (2003). The sociological and anthropological study of globalization and localization. Current Sociology, 51(3- 4), 209-222.
Sheafor, B.W. & Horejsi,C.R. (2002). Techniques and Guidelines for Social Work Practice, 6.Basım, AB Publication, Boston.
Stevans G. W.J.M. ve Vollebergh W.A.M (2008). Mental health in migrant children. Journal of Child Psychology and Psychiatry, 49(3), 276-294.
Şahin, F. (2002). İnsan Hakları ve Sosyal Hizmet İlişkisi. içinde Karataş, K. (Der.) Değişen Türkiye’de İnsan Hakları Açısından Sosyal Hizmetler, Ankara: Sosyal Hizmet Uzmanları Derneği Yayını.
Tor, H. (2010). Türkiye’de Çocuk İşçiliğinin Boyutları. Zeitschrift für die Welt der Türken, 2(2), 25-42.
UNICEF (2012). International Migrant Children and Adolescents , facts and figures (0-19 y/o).
Yeldan, E. (2009). Kapitalizmin Yeniden Finansallaşması ve 2007–2008 Krizi: Türkiye Krizin Neresinde?. Çalışma ve Toplum, 1: 11-28.
Yöney, Y. (2012). Portakal Yediğinde Bir Çocuk Neden Ağlar?, Göçmen ve Sığınmacıların Kapatılmasına Karşı Uluslararası Koalisyonu Mülteci Hakları Koordinasyonu Piril Erçoban ile söyleşi, bianet, son erişim: 28/08/2012, http://bianet.org/bianet/ goc/137281-portakal-yediginde-bir-cocukneden-aglar
Zukang, S. (2009). International Migration Trends, Population Division, Geneva, 2009, internet kaynağı: http://www.unctad.org/en/docs/emditctncd_10_en.pdf. Son erişim: 04/01/02014