Doğa BAŞER, Mehmet KIRLIOĞLU, Aliye MAVİLİ AKTAŞ

ERGENLİKTE KENDİNİ İFADE ETME BİÇİMİ OLARAK DUVAR YAZILARI: SOSYAL HİZMET PERSPEKTİFİNDEN NİTEL BİR ÇALIŞMA

Bu araştırmanın amacı kamusal alandaki duvar yazılarını sosyal hizmetin temeli olan “çevresi içinde birey” perspektifinin yanında psiko-sosyal gelişim kuramlarından da faydalanarak analiz etmektir. Literatürde duvar yazısı yazma davranışı ile gençlik dönemlerine ve kimlik oluşumuna odaklanan çalışmalar mevcuttur. Araştırma Türkiye’de Konya il merkezi Selçuklu ilçesi Bosna Hersek mahallesinde yapılmıştır. Araştırmada nitel araştırma tasarımı kullanılmıştır. Verilerin toplanmasında fotoğraf makinesi kullanılmış, duvar yazılarının fotoğrafı çekilmiş, 904 fotoğraf elde edilmiştir. Fotoğraflar kelimesi kelimesine kelime işlem programına aktarılarak 886 ifadeye ulaşılmış ve söz konusu ifadeler temalar halinde başlıklandırılmıştır. Kodlamalar sonucu aşk ifadeleri (%17), dayanışma (%5), nitelemeler (%15), isim yazımı (%43), fanatizm (%5), siyaset (%9), müstehcen ifadeler (%2), rap kültürü ifadeleri (%4), temalarına ulaşılmıştır. Yazılan yerler Bahçe Duvarları (%74), Elektrik Trafo Binaları (%11), Okul Duvarları (%4), Elektrik direkleri (%3), Yol-Kaldırım (%5), Diğer (Çöp Kutuları, Parklar, Araba, Apartmanlar vb.) (%3) olarak sınıflandırılmıştır. Bu çalışmada duvar yazılarının vandalizme, kendini ifade etmeye, aidiyete, kimlik oluşumuna, karşı cinsle ve arkadaş grubu ile ilişkilere yönelik mesajları içerdiği bulunmuştur. Sonuç olarak ergenlikte kendini ifade etme kültürünün yaratıcı kanallara yönlendirilmesinde kentsel çalışmalar ve gençlik merkezleri önem kazanmakta, okul ve sokak sosyal hizmeti de geliştirilmesi gereken alanlar olarak ön plana çıkmaktadır. Ergenlikte şiddetin ifade edilmesinin yetişkinlikte eylemsel boyuta ulaşabilme olasılığından hareketle önleyici çalışmaların bu döneme yönelmesinin gerekliliği vurgulanmıştır.

Anahtar Kelimeler:

Ergenlik, Gençlik, Duvar Yazısı, Vandalizm, Sosyal Hizmet

Graffiti as an Expression of Oneself in Adolescence: A Qualitative Study from the Perspective of Social Work

The goal of this research is to analyze by following up the psychosocial development theories the graffiti encountered in the public areas from the perspective of “individual within his/her environment”, which is the base of social work. In the literature, studies are available that focus on writing graffiti behavior with the period of young people in relation to identity formation. The research was made in Bosna-Hersek district, Selcuklu, Konya, Turkey. Qualitative research design was used in the research. A camera was used in collecting the data, photos of graffiti were taken and 904 photos were obtained. The photos were transferred into word processing program as verbatim, 886 expressions were reached and those expressions were titled as themes. Love expressions (%17), cooperation (%5), characterization (%15), writing names (%43), fanaticism (%5), politics (%9), obscene expressions (%2) and the expressions of the rap culture (%4) were the themes obtained as a result of codification. Drawn places are categorized as Garden Walls (%74), Power Distribution Unit Buildings (%11), School Walls (%4), Utility Poles (%3), Roads- Pavements (%5) and Other (Containers, Parks, Cars, Apartment Buildings, etc.) (%3). It has been found out in this research that graffiti includes messages about vandalism, expressing oneself, belonging, identity formation and relationships with the opposite-sex and friend groups. Consequently, urban studies and youth centers have been gaining importance in transferring the culture of expressing oneself in adolescence into creative channels. School and Street Social Work have been coming into prominence as an area that needs improvement. The need of heading preventative studies towards adolescence is emphasized because of the possibility that expressions of violence in adolescence may come into life actually in adulthood.

Keywords:

Adolescence, Juvenility, Graffiti, Vandalism, Social Work,

PDF

___

Adams, L. K. ve Winter, A. (1997). Gang graffiti as a discourse genre. Journal of Sociolinguistics, 1 (3): 337-360.
Avramidis, K. ve Drakopoulou, K. (2012). Graffiti crews’ potential pedagogical role. Journal for Critical Education Policy Studies, 10 (1): 327-340.
Burcu, E., Danacıoğlu, N. ve Vazsonyi, A. T. (2007). Arkadaş grubuna sahip olmaya verilen önemin gençlerin vandalizmi üzerindeki etkisi. Edebiyat Fakültesi Dergisi, 24 (2): 23-44.
Carrington, V. (2009). I write, therefore I am: texts in the city. Visual Communication, 8 (4): 409-425.
Cassar, J. (2007). Unveiling desires: adolescents’ hidden graffiti about sexualities and romantic relationships in schooled settings. The International Journal of The Humanities, 5 (4): 179-183.
Danış, M. Z. (2006). Davranış bilimlerinde ekolojik sistem yaklaşımı. Aile ve Toplum Eğitim Kültür ve Araştırma Dergisi, 3 (9): 45-56.
Doğan, S. ve Demir, İ. (2012). Genel lise öğrencilerinin okul tahripçilği algıları. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Fakültesi Dergi-si (KEFAD), 14 (1): 133-147.
Dener, A. ve Özmen, İ. (2009). Şehir yüzeylerindeki “kötü” sözler. Çevrimiçi Tematik Türkoloji Dergisi, 2 (1): 68-90.
Green, J. A. (2003). The writing on the stall: gender and graffiti. Journal of Language and Social Psychology, 22: 282-296.
Gonos, G., Mulkern, V. ve Poushinsky, N. (1976). Anonymous expression: a structural view of graffiti.The Journal of American Folklore, 89 (351): 40-48.
Halsey, M. ve Young, A. (2006). ‘Our de-sires are ungovernable’ writing grafiti in ur-ban space.Theoretical Criminology, 10 (3): 275-306.
Kalerante, E. ve Mormori, P. (2005/2006). Graffiti as a form of social and cultural conflict.International Journal of The Humanitie, 3 (4): 129-132.
Kan, K. H. (2001). Adolescents and graffiti. Art Education, 54 (1): 18-23.
Kayaalp, L. (2008). “Ergenlikte kimlik ifade-si olarak şiddet” İ.Ü. Cerrahpaşa Tıp Fakül-tesi Sürekli Tıp Eğitimi Etkinlikleri Adolesan Sağlığı II Mart 2008, Sempozyum dizisi No: 63: 33-39, İstanbul.
Lachmann, R. (1988). Graffiti as career and ideology. American Journal of Sociology, 94 (2): 229-250.
Lucca, N. ve Pacheco, A. M. (2001). Children's graffiti: visual communication from a developmental perspective. The Journal of Genetic Psychology, 147 (4): 465-479.
Lynn, N., ve Lea, J. S. (2005). “Racist” graffiti: text, context and social comment. Visual Communication, 4 (1): 39-63.
McAuliffe, C. ve Iveson, K. (2011). Art and crime (and other things besides...): conceptualising graffiti in the city. Geography Compass, 5 (3): 128-143.
Moreau, T. ve Alderman, D. H. (2011). Graffiti hurts and the eradication of alternative landscape expression. The Geographical Review, 101 (1): 106-124.
Othen-Price, L. (2006). Making their mark: a psychodynamic view of adolescent graffiti writing.Psychodynamic Practice, 12 (1): 5-17.
Öğülmüş, S. (2000). Tahripçilik (vandalizm): düşük yoğunluklu bir sapma. Polis Bilimleri Dergisi, 2 (7-8): 73-86.
Özbek, M. (1998). Arabesk kültür: bir modernleşme ve popüler kimlik örneği. İçinde S. Bozdağan, ve R. Kasaba (Der.) Türkiye’de modernleşme ve ulusal kimlik: 168-187. İstanbul: Tarih Vakfı Yayınları.
Pennebaker, J. W. ve Sanders, D. Y. (1976). American graffiti: effects of authority and reactance arousal. Pers Soc Psychol Bull, 2: 264.
Rodriguez, A. ve Clair, R. P. (1999). Graffiti as communication: exploring the discursive tensions of anonymous texts. Southern Communication Journal, 65 (1): 1-15.
Stocker, T. L., Dutcher, L. W., Hargrove, S. M. ve Cook, E. A. (1972). Social analysis of graffiti. The Journal of American Folklore, 85 (338): 356-366.
Stowers, C. L. (2009). American graffiti: the tradition of illegal public name writing in the united states. The Global Journal of Hip-Hop Culture, 4 (1): 62-69.
Şad, S. N. ve Kutlu, M. (2009). A study of graffiti in teacher education. Eurasian Journal of Educational Reserach, 36: 39-56.
Taylor, M. F. (2012). Addicted to the risk, recognition and respect that the graffiti lifestye provides: towards and understanding of the reasons for graffiti engagement. Int J Ment Health Addiction, 10: 54-68.
Varshavsky, T. (2009). The street art plague how graffiti is framed by the press. The Global Journal of Hip-Hop Culture, 4 (1): 70-77.