Yer Markalaşması 1,0’dan Yer Markalaşması 3,0’a Doğru Bir Yolculuk: Diyalojik İletişim (Homodiyalogicus Yaklaşımı)

Yer markalaşması küreselleşme ile beraber popülerleşmiş bir kavram olarak görülmekle birlikte konu ile ilgili çalışmalar çok eskilere dayanmaktadır. Yer markalaşma kavramı farklı anlamlarda önceden var olmuş ancak amaçlanan rol zamanla değişmiştir. Bu roller, yerlerin vatandaş çekmesi, sonrasında ekonomik düzeyde yatırımcı ve çalışan çekme çabasıyla oluşan pazarlama faaliyetleri olmuştur. Nihayetinde bu roller teknolojinin gelişip Internetin yaygınlaşması, hedef kitlelerin çeşitlenmesi ile hem yatırımcı, hem sakin hem de turist çekme boyutuna ulaşan interaktif bir iletişim rolü olarak anlam kazanmıştır. Çalışmada yer markalaşmasındaki roller üç dönemde ele alınacak, bu üç dönem genel hatlarıyla ortaya konularak yer markalaşması 3.0 bağlamında analiz edilecektir. Bu bağlamda bu amaca yönelik olarak da Instagramda yerlerle ilgili yapılan paylaşımlardan “homeofturkey” hashtagi ile yapılanlar seçilerek incelenmiş ve retoriksel çözümleme yapılmıştır. Sonuç olarak, görülmüştür ki bireylerin kişisel deneyimleri ile yapmış oldukları paylaşımlar hedef kitlenin destinasyon hakkındaki algısını şekillendirebilmektedir.

Anahtar Kelimeler:

Yer Markalaşması, Yer Markası 3.0, Diyalojik İletişim, Sosyal Medya, Retoriksel Çözümleme

A Journey From Place Branding 1.0 Towards Place Branding 3.0: Dialogical Communication (Homodialogical Approach)

Place branding is seen as a popular concept with globalization, but studies on the subject are based on old ages. The concept of place branding has already existed in different meanings, but the intended role has changed over time. These roles have been marketing activities, which have been carried out with the aim of attracting citizens and attracting investors and employees at the economic level. In the end, these roles have become meaningful as an interactive communication role that has reached the size of both investor, citizens and tourist attraction with the expansion of the Internet and the diversification of the target group. In this study, the roles in place branding will be discussed in three periods, these three periods are presented in general terms and analyzed in the context of place branding 3.0. In this context, the study analyse the peoples shares in Instagram with homeofturkey hashtags on places by using rhetorical analysis. As a conclusion, It is seen that the individual’s shares with personal experiences can shape the perceptions of target groups about the destination.

Keywords:

Place Branding, Place Brand 3.0, Dialogical Communication, Social Media,

PDF

___

Ashworth, J. G., (2009), The Instrument of Place Branding: How Is It Done?. European Spatial Research and Policy, Volume 15, Number 1, p 9- 22.Avraham, E., (2004). Media strategies for improving an unfavorable city image”, Cities, Vol.21, No.6, 471- 479.Bianchini, F. & Ghilardi, L. (2007). Thinking Culturally About Place, Think Piece in: Place Branding and Public Diplomacy, Vol.3, Number 4, October, ISSN 1751-8040, Palgravejournals. P 1-9Briciu, G. A.,& Briciu, V. A. (2013). Theoretical aspects regarding the keyfactors in building a placebrandstrategy. Bulletin of the Transilvania University of Braşov Series VII: Social Sciences. Law.,Vol. 6 (55) No. 2, 271- 276.Carroll, M. C. & Nelson, S. (2017), Place Branding: Viable Development Strategy or Practitioner Placebo, Australasian Journal of Regional Studies, Vol. 23, No. 1, p 27- 46.Evans, B, R., (1987), Production and Creativity in Advertising, Pitman Publising, V.K.Florida, R., (2018), Yeni Kentsel Kriz, çev. Derya Nuket Özer, Doğan Kitap, İstanbulGreenberg, M. (2000). Branding Cities, A Social History of the Urban Lifestyle Magazine, Urban Affairs Review, 36 (2).Güz, H. (2010). Yer Markacılığı Bağlamında Türk Kültüründe İstanbul Markası ve İstanbul Algısı. 7. Uluslararası Türk Kültürü Kongresi, Atatürk Kültür Merkezi, 5-10 Ekim 2009, Ankara.Güz, H. (2016). Uluslararası Halkla İlişkiler Ve Ülke İmajı. in Uluslararası Halkla İlişkiler (Ed. E. Tanyeri Mazıcı) Türkiye Alim Kitapları, Saarbrücken, 173- 198. Güz, H. & Şahin, G. (2018 a), Yer Markası Sarmalından İstanbul Markası Oluşturmada Çağrışımsal Sermaye Alanlarına İlişkin Retoriksel Bir Analiz. Uluslararası Sosyal Bilimler Dergisi, V 1, S 2, 360- 380.Güz, H. & Şahin, G. (2018 b). Sosyal Medya İletişiminin Yeni Aracı Olarak Bedenler Ve Benliklerin Dramaturjik Bir Analizi, Uluslararası Sosyal Bilimler Dergisi, V 1, S 2, 235- 254.Kavaratzis, M. &Ashworth, G. (2015). Hijackingculture: the disconnection between place culture and place brands. Town Planning Review, 2 (86), 155- 176.Kent, M.L. & Taylor, M. (2016). From Homo Economicus to Homo dialogicus: Rethinking social mediause in CSR communication, Public Relations Review 42, pp 60-67.Lindstrom, M., (2016), Buy-ology, İstanbul: Optimist Yayınları.Ntounis, N.& Kavaratzis, M. (2017). Re-branding the High Street: the place branding process and reflections from three UK towns. Journal of Place Management and Development, Vol. 10 Issue:4, pp.392-403, https://doi.org/10.1108/JPMD-12-2015-0056.Papadopoulos, N., (2004). Place branding: Evolution, meaning and implications. Place Branding, Vol,1 , No. 1 .Smith, D. R., (2002). Strategic Planning for Public Relations, Lawrence, New Jersey.Şahin, G. (2010), Turizmde Marka Kent Olmanın Önemi: İstanbul Örneği. yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.Thomas N. & Mikael J., (2012) Towards a theory of placemarketing, Journal of PlaceManagement and Development, Vol. 5 Issue: 3, pp.223-230.Yarar, A. E., (2017). Sosyal Medya ve Şehirlerin Sosyal Medya Kullanımı., E. Taşdemir ve E.Ş. Aslan. (Editörler). Sosyal Medya İletişimi. Birinci Baskı. Ankara. Gece Kitaplığı, s. 55- 74.Zenker, S.& Martin, N., (2011), Measuring success in place marketing and branding, Place Branding and Public Diplomacy, Vol 7, 32- 41.