Özgür KARATAŞ, Tugay YILMAZ, Buğra Çağatay SAVAŞ

Beden Eğitimi ve Spor Yüksekokulu Öğrencilerinin Risk Alma Davranışlarının Bazı Değişkenler Açısından İncelenmesi

Bu araştırmanın amacı beden eğitimi ve spor yüksekokulu öğrencilerinin risk almadavranışlarının bazı değişkenler açısından incelenmesidir. Araştırmada betimselyöntemlerden biri olan genel tarama modeli kullanılmıştır. Araştırma 2017-2018 eğitimöğretim yılında Gaziantep Üniversitesi, İnönü Üniversitesi, Atatürk Üniversitesi ile VanYüzüncü Yıl Üniversitesinin beden eğitimi ve spor yüksekokullarında okuyan 264’üerkek, 154’ü kadın olmak üzere toplam 418 öğrenciyi kapsamaktadır. Araştırmada veriaracı olarak Blais ve Weber (2006) tarafından geliştirilen ‘Risk Alma Ölçeği’kullanılmıştır. Toplanan veriler değerlendirilirken tanımlayıcı istatistiksel tekniklerlebirlikte, ikili gruplar için t testi ve çoklu gruplar için One Way Anova testinebaşvurulmuş, farklılığın kaynağını belirlemek için Scheffe testi kullanılmıştır. Araştırmaya katılan beden eğitimi ve spor yüksekokulu öğrencilerinin yaş, cinsiyet, aylıkgelir ve spor yapma durumu değişkenleri risk alma davranışları alt boyutları arasındaanlamlı farkların olduğu belirlenmiştir. Araştırma sonucunda beden eğitimi ve sporyüksekokullarında okuyan öğrencilerin yaş, cinsiyet, aylık gelir ve spor yapma durumurisk alma davranışlarını etkileyen en önemli değişkenler olduğu sonucuna varılmıştır.Beden eğitimi ve spor yüksekokulu öğrencilerinin risk alma davranışlarının olası olumsuzsonuçlarından öğrencileri korumak onların gelecekleri açısından önemlidir.

ANALYSIS ON RISK-TAKING BEHAVIORS OF STUDENTSSTUDYING IN SCHOOL OF PHYSICAL EDUCATION AND SPORTSIN TERMS OF SOME VARIABLES

The purpose of this study is to analyze the risk-taking behaviors of the students studying in school of physical education and sports in terms of some variables. General screening model, which is one of the descriptive methods, was used in the research. The research contains a total of 418 students composed of 264 males and 154 females studying in the schools of physical education and sports in Gaziantep University, İnönü University, Atatürk University and Van Yüzüncü Yıl University for 2017-2018 academic year. As the data collection tool of the research, ‘Risk-Taking Scale’ developed by Blais and Weber (2006) was used. Descriptive statistical methods were used in evaluation of the study, T-Test was used for pairwise groups and One Way Anova and a post hoc testScheffe were used for multiple groups. It has been established that there are significant differences between the sub-dimensions of risk-taking behaviors of the participant students studying in school of physical education and sports by the variables of age, sex, monthly income and status of doing sports. It has been concluded following the research results that the variables of age, sex, monthly income and status of doing sports are the important determinants affecting the risk-taking behaviors of the students studying in school of physical education and sports. Protecting students from the possible negative consequences of risk taking behaviors of physical education and sports college students is important for their future.

PDF

___

Aktaş, İ. & Erhan S.E. (2015). Spor yapan ve spor yapmayan bireylerin benlik saygısı ve risk alma düzeylerinin incelenmesi (Erzurum İli Örneği). Sportif Bakış: Spor ve Eğitim Bilimleri Dergisi, 2(2),40-51.
Bayar, N. & Sayıl, M. (2005). Brief report: Risk taking behaviors in a nonwestern urban adolescent sample. Journal of Adolescence, 28,671-676.
Blais, A.R. & Weber, E.U. (2006). A domain specific risk taking scale for adult populations. Judgment and Decision Making, 1,33-47.
Boyer, Ty W. (2006). The developmental of risk-taking: A multi-perspective review. Developmental Review, 26,291-345.
Çamur, D., Üner, S., Çilingiroğlu, N. & Özcebe, H. (2007). Bir üniversitenin bazı fakülte ve yüksekokullarında okuyan gençlerde bazı risk alma davranışları. Toplum Hekimliği Bülteni, 26(3),32-38.
Ekici, H. (2015). Kurumsal Risk Yönetimi Kalkınma Ajansları Uygulaması. Çizgi Kitabevi.
Gonzalez, J. & Tiffany, F. (1994). Adolescents perceptions of their risk taking behaviour. Adolescence, 29(115),701-711.
Gullone, E. & Moore,S. (2000). Adolescent risk-taking and the fivefactor model of personality. Journal of Adolescence, 23(4),393-407.
Gullone, E., Moore, S., Moss, S. & Boyd, C. (2000). The adolescent risk-taking questionnaire: development and psychometric evaluation. Journal of Adolescent Research, 15,231-250.
Gündoğdu, M., Korkmaz, S. & Karakuş, K. (2005). Lise öğrencilerinde risk alma davranışı. M.U. Atatürk Faculty of Education Eğitim Bilimleri Dergisi, 21,51-160.
Hawkins, J.D., Catalona, R. F. & Miller, J.Y. (1992). “Risk and protective factors for alcohol and other drug problems in adolescence and early adulthood.” Psychological Bulletin, 112, 64-105.
Hosker-Field, A.M., Molnar, D.S.& Book, A.S. (2016). Psychopathy and risk taking: examining the role of risk perception. Personality and Individual Differences, 91,123-132.
Hu, X.& Xie, X. (2012). Validation of the domain-specific risk-taking scale in chinese college students. Judgment and Decision Making, 7(2),181-188.
Karataş, Ö., Yücel, A., S. Gündoğdu, C. & Öztürk Karataş, E. (2018). Risk yönetimi ve sporda risk yönetimi. Meriç, Eraslan (Ed). Spor Bilimlerinde Akademik Araştırmalar içinde s.27-59, Gece Kitaplığı. Bizim Büro Matbaa.
Kızıldağ, D. (2011). ISO 31000 Risk Yönetimi. Seçkin Yayıncılık.
Mancini, J.A. & Huebner, A.J. (2004). Adolescent risk behavior patterns: effects of structured time-use, ınterpersonal connections, self-system characteristics and socio-demographic ınfluences. Child and Adolescent Social Work Journal, 21(6),647-668.
Michael, K. & Ben-Zur, H. (2007). Risk taking among adolescents: association with social and affective factors. Journal of Adolescence, 30,17-31.
Rockett, I.R.H., Spirito, A., Fritz, G.K., Riggs, S. & Bond, A. (1991). Adolescent risk takers: A trauma center study of suicide attempters and driver. The International Journal of Social Psychiatry, 37, 285-292.
Saraç, M. & Kahyaoğlu, M.B. (2011). Bireysel yatırımcıların risk alma eğilimine etki eden sosyo-ekonomik ve demografik faktörlerin analizi. BDDK Bankacılık ve Finansal Piyasalar, 5(2), 135-157.
Uludağlı, P.N. & Sayıl, M. (2009). Orta ve ileri ergenlik döneminde risk alma davranışı: ebeveyn ve akranların rolü. Türk Psikoloji Yazıları, 12(23), 14- 24.
Uysal, R. & Bingöl, Y.T. (2014). Ergenlerde risk alma davranışının öz-yeterlik ve farklı değişkenler açısından incelenmesi. Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, 2(8), 573-582.
Vredenburgh, A.N. (2014). Reported risk behaviors and perceived riskiness of activities using a risk-taking scale by adolescents and young adults. Proceedings of the Human Factors and Ergonomics Society 58th Annual Meeting, 58(1), 544-548.
Wakkee, I. Elfring, T. & Monaghan, S. (2010). Creating entrepreneurial employees in traditional service sectors the role of coaching and selfefficacy. International Entrepreneurship Management, 6, 1-21.
Yılmaz, T. (2000). Ergenlikte Risk Alma Davranışlarının İncelenmesi. Master’s thesis, Ege University Institute of Social Sciences Department of Psychology.