BAĞLILIK EMRİ/YEMİNİ METİNLERİNE YENİ ASUR KRALI ASARHADDON DÖNEMİNDEN ÖRNEKLER

M.Ö. 681-669 yılları arasında Asur tahtına çıkan Asarhaddon, Asur’un bir dünya imparatorluğu olma yolundaki çabasına ivme kazandırmış, düzenlediği seferlerle Mısır’ın fethini gerçekleştirmiştir. Yine bu seferlerle Anadolu üzerinde de hâkimiyetini sağlamlaştıran kral, bu hâkimiyetin kalıcılığını sağlamak için ele geçirdiği krallıklara bağlılıklarını ispatlayacak antlaşmaları zorunlu kılmıştır. Bu çalışmada Asur Kralı Asarhaddon’un egemenliği döneminde Anadolu ve yakın çevresinde kutsal bir zemine oturttuğu ve Asur’a bağlı krallıklara uyguladığı bağlılık yemini emirlerini içeren metinler çerçevesinde kralın izlediği yayılmacı politikaların analizi amaçlanmıştır.

Anahtar Kelimeler:

Yeni Asur Dönemi, Krali yemin, Asarhaddon, Vasallik antlaşmaları, Veraset Metinleri

EXAMPLES OF LOYALTY/RESCRIPT DOCUMENTS FROM NEO - ASSYRIAN KING ESARHADDON RULE

Esarhaddon, who acceded to the throne between 681 and 669 BC, accelerated Assyria's efforts to become a world empire and conquered Egypt. By strengthening his sovereignty over Anatolia through his campaigns to Egypt, the king obliged the kingdoms he captured to sign treaties that would prove their loyalty to him. The present study aims to analyze the expansionist policies of the Assyrian King Esarhaddon within the context of scriptures of loyalty oath that he founded on sacred grounds and ordered his affiliate kingdoms to sign during his rule in Anatolia.

Keywords:

Neo-Assyrian Period, Esarhaddon, Royal Oath, Vasal Treaties, Succession Documents,

PDF

___

Frahm, E., “The Neo-Assyrian Period (1000–609 bc.)”, A Companion to Assyria edt. Wiley-Blackwell Press. 2017:161-209.
Gökçek, L. G., Asurlular, Bilgin Kültür Sanat Yayınları, Ankara 2015.
Khurt, A., The Persian Empire: A Corpus of Sources from the Achaemenid Period, Routledge London and New York 2013.
Lauinger, J., “Esarhaddon’s Succession Treaty at Tell Tayinat: Text and Commentary”, Journal of Cuneiform Studies-64, 2012: 88-122.
Leichty, E., The Royal Inscriptions of Esarhaddon, King of Assyria (680–669 BC), Winona Lake, Indiana Eısenbrauns 2011.
Levine L. D., “Geographical Studies in Neo-Assyrian Zagros”, Iran Vol. 12, 1974.Mieroop, M. Van De., Eski Yakındoğu Tarihi, Çev. Sinem Gül, Homer Kitabevi 2018.
Na’aman, N., “Sennacherib’s ‘Letter to God’ on his Campaign to Judah”, Bulletin of the American Schools of Oriental Research 214, 1974: 25-39.
Na’aman, N., “Esarhaddon's Treaty with Baal and Assyrian Provinces Along the Phoenician Coast”, Rivista degli Studi Fenici 22, 1994: 3-8.
Parpola, S., “Neo-Assyrian Treaties from the Royal Archives of Nineveh”, Journal of Cuneiform Studies, Vol. 39/2, 1987: 161-189.
Parpola, S., Letters from Assyrian Scholars to the Kings Esarhaddon and Ashurbanipal, Winona Lake, Indiana Eisenbrauns-2007.
Parpola, S., “The Correspondence of Tiglath-Pileser III from Calah/Nimrud”, StateArchives of Assyria, Vol. XIX, Nederlands, 2012.
Radner, K., "Assyrische tuppi ade als Vorbild fiir Deuteronomium 28,20-44?" In M. Witte et al. (ed.), Die deuteronomistischen Geschichtswerke. BZAW 365 (Berlin / New York 2006) : 351-378.
Reettakaisa, S. S., Die judäische Königsideologie im Kontext der Nachbarkulturen, Mohr Siebeck Tübingen 2017: 91-92.
Wiseman, D. J., “The Vassal-Treaties of Esarhaddon”, Iraq 20/1, London 1958: 1-99.
Yalvaç, K., “Sanherib’in Ölümü ve Asarhaddon “, Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi Dergisi, 21/1-2, 1963: 47-60.
Yıldırım, N., “Çivi Yazılı Kaynaklara Göre Patina Krallığından Unqi Krallığına Antakya ve Amik Ovasının Tarihsel Süreci”, Belleten, 80-289, 2016: 701-722.