Antalya'nın Kuzeybatısında Kalan Sahanın Bitki Örtüsü

Türkiye'nin güneyinde Akdeniz Bölgesinde yer alan inceleme alanında, bitki örtüsü dağılışı üzerinde iklim, toprak, jeomorfolojik özellikler ve beşeri faktörler önemli rol oynamıştır. Akdeniz ikliminin görüldüğü, sahada sıcaklık, yağış ve rüzgar bitki örtüsü üzerinde etkili olan en önemli üç iklim elemanıdır. Mevcut bitki örtüsü altında en geniş yayılım alanına sahip olan topraklar kirmızı Akdeniz topraklarıdır. Antalya'nın kuzeybatısıhda bakı, yükselti ve eğim, bitki örtüsü dağılışın etkileyen temel jeomorfolojik özelliklerdir. İnceleme, alanındaki bitki toplulukları genelde "Asıl Akdeniz kuşağı" içinde yer alır. Baskın bitki örtüsünü 1200-1250 m'ye kadar kızılcam (Pinus brutia) ve maki elemanları oluşturur.Bu bitkilerden bir kısmı, 1200-1250 m'den yüksek kesimlerde de de bulunur. Ancak burada serin nemli iklimlere özgü türlere de rastlanır. Böylece 1200-1250m .ve 1600 m'ler arası "geçiş kuşağı" özelliği taşır. Yerleşme tarihinin çok eski olduğu sahada doğal ve antropojen faktörlerin etkisiyle günümüzde yoğun örtüler teşkil edecek sekilde maki türlerinin görüldüğü yerler, geçmişte kızılcam ormanlarının yayılış alanıdır.

In the study area; located Southern Turkey, in Mediterranean region, climate, soil, geomorphological conditions and human factor have had an important role in the dispersion of the vegetation. In the area with Mediterranean climate, temperature, precipitation and wind are the most important climatic components affected to the vegetation. Red Mediterranean soil has the widest extension area under the certain vegetation. In the northwest Antalya, position, altitude and slope are the main geomorphological properties affected the dispersion of the vegetation. The vegetation belt of the study area is generally in the "Lower/Thermo Mediterranean belt". The dominant species are composed of Pinus brutia and maquis vegetation climbing up to 1200-1250 m. Some of these are also found over 1200-1250 m. But over these altitudes, there are some species which belong to cool humid climate, too. Hence, between 1200-1250 m and 1800 m has "passing belt" characteristic. Today in the study area whose settlement history is very old, the places which are seen density maquis vegetation with the influence natural and anthropological factors were the extension area of Pinus brutia forests in the past.

PDF

___

ATALAY, İ., (1973). Toros Dağlarında Karstlaşma ve Toprak Teşekkülü Üzerine Bazı Araştırmalar, Jeomorfoloji Derg., Sayı 5, s. 135-151, Ankara

ATALAY, İ., (1987). Türkiye Jeomorfolojisine Giriş, Ege Ün. Edeb. Fak. Yay., No: 9, İzmir

ATALAY, İ., (1988a). Toros Dağlarında Karstlaşma ve Karstik Alanların Ekolojisi, Jeomorfoloji Derg., Sayı 16, s. 1-8, Ankara

ATALAY, İ., (1988b). Vegetation Levels of the Taurus Mountains in Turkey, Ege Coğrafya Derg., Sayı 4, s. 88-122, İzmir

ATALAY, İ., (1988e). Akdeniz Bölgesi'nde Vejetasyon Tahribatının Sonuçları, Canlılar ve Çevre, s. 69-78, Ege Univ. Bot. Böl. İzmir

ATALAY, İ., (1989). Toprak Coğrafyası, Ege Ün. Edeb. Fak. Yay., No: 8, İzmir

ATALAY, İ., (1994). Türkiye Vejetasyon Coğrafyası, Ege Univ. Basımevi, İzmir

ATALAY, İ., (1997). Red Mediterranean Soils in Karstic Regions of Taurus Mountains, Turkey, Catena, 28 (3-4), 247-260

AVCI, M., (1990). Göller Yöresi Batı Kesiminin Bitki Coğrafyası, İst. Ün. Sos. Bil. Enst. Türkiye Coğrafyası Anabilim Dalı Doktora Tezi (yayımlanmamış), İstanbul

BAŞ, R., (1965). Türkiye'de Orman Yangınları Problemi ve Bazı Klimatik Faktörlerin Yangınlara Etkileri Üzerine Araştırma, Tarım Bakanlığı Orman Müdürlüğü Yayınlarından, Sıra No: 421, Seri No: 20, İstanbul

CEYLAN, S., GÖLEN, Z., (2002). Batı Torosların Önemli Geçitlerinden Biri Olan Döşeme Boğazının (Antalya) Tarihi Coğrafyası ve Turistik Potansiyeli, SDÜ Burdur Eğitim Fakültesi Dergisi, Yıl: 3, Sayı: 4, s. 35-59, Burdur

ÇANAKCIOĞLU, H., PİRİNÇCİ, M., (1992). Akdeniz Bölgesi Ormanlarının Yangın Sorunu ve Alınabilecek önlemler: Türkiye Akdeniz Bölgesi Ormanları ve Ormancılığına ilişkin Bilimsel Yaklaşımlar Adlı Kitapta, İst Ün. Orm. Fak. Ormancılık Araştırma ve Uygulama Merkezi Müd. Yay., No:1,s. 110-127, İstanbul

ÇEPEL, N., (1995). Orman Ekolojisi ist Ün. Sos. Bil. M. Y. O., Yayın No: 433, istanbul

DSİ, (1985). Antalya-Kırkgöz Kaynakları ve Traverten Platosu Karst Hidrojeolojik Etüd Raporu, DSİ Teknik Hizmetler ve Yeraltı Suları Dairesi Başkanlığı, Ankara

DSİ-UNDP, (1983). Karst Waters of Southern Turkey, United Nations Strengthening DSI Grundwater Investigative Capability, Phase II, Technical Report, DP/UN/TUR-77-015/1, New York

DÖNMEZ, Y., (1976). Bitki Coğrafyasına Giriş, İst Ün. Coğr. Enst. Yay., No: 112, İstanbul

DÖNMEZ, Y., (1985). Bitki Coğrafyası, İst. Ün. Coğr. Enst. Yay., No: 3213, İstanbul

DÖNMEZ, Y., (1990). Trakya'nın Bitki Coğrafyası, İst. Ün. Coğr. Enst. Yay., No: 51, İstanbul

ERİNÇ, S.; (1977). Vejetasyon Coğrafyası, İst. Ün. Coğr. Enst. Yay., No: 92, İstanbul

ERİNÇ, S., (1965a). Yağış Müessiriyeti Üzerine Bir Deneme ve Yeni Bir İndis, İst. Ün. Coğr. Enst. Yay. No: 41, İstanbul

ERİNÇ, S., (1965b). Türkiye'de Toprak Çalışmaları ve Toprak Coğrafyasının Ana Çizgisi, İst. Ün. Coğr. Enst. Derg., Cilt: 8, Sayı: 15, s.1-39, İstanbul

ERİNÇ, S., (1969). Klimatoloji ve Metodları, İst. Ün. Coğr. Enst. Yay., No: 35, İstanbul

EROL, O., (1993). Travertine Formations in the Antalya Area as Corralated Sediments of Karstic Erosional Phases in the Surrounding Taurus Mountains, Hydrogeoligical Processes in Karst Terranes (Proceedings of the Antalya Symposium and Field Seminar, October 1990), IAHS Publ., No. 207, 53-64

EROL, O., (1995). Belek ve Dolayının Jeomorfolojisi, DHKD Raporu (yayımlanmamış), Ankara

GÖNENCGİL, B. (?), Türkiye'de Orman Yangınları Üzerinde Fon Karakterindeki Hava Hareketlerinin Etkileri, Bülten, Deniz Bilm. ve Coğr. Enst., Sayı 7, No 7, s. 149-157, İstanbul

GÜNAY, G., YAYAN, T.Y., (1979). Antalya-Kırkgöz Kaynaklarının Hidrojeolojisi, DSİ-UNDP Projesi (TUR/77/015), Teknik Rapor No: 32, Ankara

GÜNAL, N., (1997). Türkiye'de Başlıca Ağaç Türlerinin Coğrafi Yayılışları, Ekolojik ve Floristik Özellikleri, Çantay Kitabevi, İstanbul

İNAN, N., (1985). Antalya Travertenlerinin Oluşumu ve Özellikleri, Jeoloji Mühendisliği, Sayı 24, s. 31-37, Ankara

KAYAN, İ., (1990). Tarih Öncesi Yerleşme yerleri Olarak Antalya Mağaralarının Jeomorfolojik Özellikleri, Ege Coğrafya Derg., Sayı 5, s. 10-31, İzmir

KOÇAK, İ, (2000). Kırkgöz Kaynakları (Antalya) ve Yakın Çevresinin Karst Jeomorfolojisi, İst. Ün. Sosyal Bil. Enst. Fiziki Coğrafya Bilim Dalı, Doktora Tezi (yayımlanmamış), İstanbul

KOÇAK, İ, (2003a). Döşemealtı Platosu Kuzeybatısında (Antalya) Karst-Orman Tahribatı İlişkisi, SDÜ Burdur Eğitim Fakültesi Dergisi, Yıl 4, Sayı 5, s. 129-146, Burdur

KOÇAK, İ, (2003b). Türkiye'de Hızlandırılmış Erozyona Kanıt Olan lapyalar: Yuvarlak Lapyalar ve Çözünme Çentikleri, Sırrı Erinç Sempozyumu 2003, 11-13 Eylül 2003, Genişletilmiş Bildiri Özetleri, s. 292-298, İstanbul

KOÇMAN, A., (1993). Türkiye İklimi, Ege Ün. Ed. Fak. Yay. No: 72, İzmir

KÖKTEN, K., (1955). Karain Mağarasında Türkiye'nin En Eski İskânı Hakkında Alınan Neticeler, IX Coğrafya Meslek Haftası-1952, Tebliğler ve Konferanslar, s. 73-85, İstanbul

KÖKTEN, K., (1963-64). Karain'in Türkiye Prehistoryasında Yeri, Türk Coğr. Derg., No 22-23, s. 17-29, İstanbul

KHGM, (1993). Antalya İli Arazi Varlığı, T.C. Tarım Orman ve Köyişleri Bakanlığı, Köy Hizmetleri Genel Müd. Yay., Ankara

KHGM, (1996). Burdur ili Arazi Varlığı, T.C. Tarım Orman ve Köyişleri Bakanlığı, Köy Hizmetleri Gen. Müd. Yay, Ankara

LOUİS, H., (1939). Das Natürliche Pflanzenkleid Anatolies, Stuttgart