M. TERZİOĞLU, Mehmet Ali YÜCEL, Ayhan GENÇLER

Sosyal İnovasyon ve Artımsal İnovasyon Çerçevesinde İç-Göç Olgusunun Dinamik Mekânsal Etkileşimi

Ülke sınırları içerisindeki toplumsal, sosyo-kültürel,iktisadi ve siyasal nedenlerden ötürü bireysel/kolektifyer değişimi olarak tanımlanan iç-göç hareketliliği,kentsel/bölgesel sorunsallıklar oluşturarak ulusalsürdürülebilirliği sekteye uğratmaktadır. Düzensiz vedenetimsiz gerçekleşen göç hareketliliği, nüfusdağılımının homojen yapı sergilememesine nedenolarak, kentlerin yaşanabilir olma özelliklerinikaybetmelerine ve farklı kentsel sorunsallıkların (trafik,istihdam, kültürel erişilebilirlik vb. gibi) oluşmasınaneden olmaktadır. Kentsel sorunsallıklar, kentsel/ulusaldüzeyde inovasyon faaliyetlerinin artırılmasıylaengellenmektedir. Makale kapsamında, 2011-2018yılları baz alınarak sosyal inovasyon göstergesi olarakele alınan kentlerdeki sosyal hizmet alan kişi sayısınınve artımsal inovasyon göstergeleri olarak ele alınankentlerin ihracat, girişimcilik ve günlük ortalama gelirdüzeylerinin kentlerin verdikleri göç oranlarınadönemsel (kısa-uzun) mekânsal etkilerinin ortayaçıkarılması amaçlanmaktadır. Çalışma sonucunda,kentsel düzeyde göç hareketliliğindeki sorunsallıklarıngiderilebilmesi için sosyal inovasyon ve artımsalinovasyon faaliyetlerinin uygulanabilirlik seviyelerininartırılmasının önemli olduğu belirlenmektedir.

Dynamic Spatial Interaction of Internal Migration on the Social Innovation and Incremental Innovation Framework

Internal-migration mobility, which is defined as individual / collective relocation due to social, sociocultural, economic and political reasons within the borders of the country, creates urban / regional problems and disrupts national sustainability. Irregular and uncontrolled migration mobility causes cities to lose their habitability characteristics and creates different urban problems (such as traffic, employment, cultural accessibility) as a result of the heterogeneous structure of the population distribution. Urban problems are prevented by increasing innovation activities at the urban/national levels. Within the scope of the article, it is aimed to reveal the periodic (short and long) spatial effects of incremental innovation indicators (exports, entrepreneurship and daily average income level and etc.) and social innovation indicators (number of people receiving social services and etc.) to urbans'migration based on 2011-2018 periods. It is determined that it is important to increase the applicability levels of social innovation and incremental innovation activities in order to overcome the problems in migration mobility at the urban level

PDF

___

Ahuja, G. ve Katila, R. (2001). Technological Acquisitions and the Innovation Performance of Acquiring Firms: A Longitudinal Study. Strategic Management Journal. 22.3.197–220.
Anselin, L. (1988). Spatial Econometrics: Methods and Models. Kluwer Academic Publishers.
Anselin, L. ve Bera, A. (1988). Spatial Dependence in Linear Regression Models With an Introduction to Spatial Econometrics. (Derleyenler: Ullah, A., Giles, D. E.). Handbook of Applied Economic Statistics. 237. 289. Marcel Dekker. New York.
Anselin, L., Le Gallo, J. ve Jayet, H., (2008). Spatial Panel Econometrics. Springer, Berlin, Heidelberg.
Aralica, Z., Račić, D. ve Radić, D. (2008). Innovation Propensity in Croatian Enterprises: Results of the Community Innovation Survey. South East European Journal of Economics and Business. 3.1.77-88.
Bolukçu, F. (2020). Türkiye’nin Sosyal Güvenlik Harcamalarının Kapsamı ve Finansmanı. Türkiye Sağlık Bilimleri ve Araştırmaları Dergisi. 2. 2. 11-27.
Brennan, E. (2010). Definitions For Social Sustainability and Social Work Paper. In White Paper Distributed For CSWE Conference. Portland State University.
Bülbül, S. ve Köse, A., (2010). Türkiye’de Bölgelerarası İç Göç Hareketlerinin Çok Boyutlu Ölçekleme Yöntemi ile İncelenmesi. İstanbul Üniversitesi İşletme Fakültesi Dergisi. 39.1.
Calabrese, G. Coccia, M. ve Rolfo, S. (2005). Strategy and Market Management of New Product Development and Incremental Innovation: Evidence From Italian SMES.” International Journal of Product Development. 2.1. 170.189.
Ceritli, İ. Sunar, B. ve Demirci, M. (2005). Ülkemizin İç Göç Yapısındaki Değişim ve Bu Sürecin Nüfus Yapısına Etkileri. 14. İstatistik Araştırma Sempozyumu.
Çatalbaş, G. K., ve Yarar, Ö., (2015). Türkiye'deki Bölgeler Arası İç Göçü Etkileyen Faktörlerin Panel Veri Analizi ile Belirlenmesi. Alphanumeric Journal.
Çoban, C. (2013). Different Periods of Internal Migration in Turkey From the Perspective of Development. American International Journal of Contemporary Research. 3.10.
Darmofal, D. (2006). Spatial Econometrics and Political Science. In Annual Meeting of Southern Political Science Association. Atlanta. GA. 5.7.
Demirkaya, H. ve Artvinli, E. (2011). Migration Towards Tarsus Antalya and Fethiye: Reasons and Results. Procedia-Social and Behavioral Sciences. 19. 297.307.
Demirkıran, S., Yücel, M. A. ve Terzioğlu, K. M. (2020). Dijitalleşmenin Düzenleyici Kalite Üzerindeki Etkisi. SADAB 7th International Conference on Social Researches and Behavioral Sciences. (Ekim 2020). Antalya. Türkiye
Doğan, G. U. ve Kabadayı, A. (2015). Determinants of Internal Migration in Turkey: A Panel Data Analysis Approach. Border Crossing. 5.1.2. 16-24.
Döm, S. (2008). Girişimcilik ve Küçük İşletme Yöneticiliği. Detay Yayıncılık.
Elhorst, J. P. (2012). Dynamic Spatial Panels: Models, Methods and Inferences. Journal of Geographical Systems. 14.1. 5-28.
Ersungur, Ş. M. ve Doru, Ö. (2014). Türkiye'de Dış Ticaret ve Ekonomik Kalkınma İlişkisinin Ekonometrik Analizi: 1980-2010. Ataturk University Journal of Economics & Administrative Sciences. 28.3.
European Commission (2013). Guide to Social Innovation-Regional and Urban Policy. [http://ec.europa.eu/regional_policy/sources/do cgener/presenta/social_innovation/social_innov ation_2013.pdf.]. [Erişim: 14 Ocak 2021]
Filiz, Z. ve Çemrek, F. (2005). Avrupa Birliğine Üye Ülkeler ile Türkiye’nin Karşılaştırılması. İstanbul Üniversitesi VII. Ulusal Ekonometri ve İstatistik Sempozyumu İstanbul/Türkiye.
Filiztekin, A. (2008). Türkiye’de Bölgesel Farklar ve Politikalar. TÜSİAD Raporu. [https://tusiad.org/tr/yayinlar/raporlar/item/423 7-turkiyede-bolgesel-farklar-ve-politikalar]. [Erişim: 14 Ocak 2021]
Fischer, M. M. ve Wang, J. (2011). Spatial data Analysis: Models. Methods and Techniques. Springer Science & Business Media.
Getis, A. ve Aldstadt, J. (2004). Constructing the Spatial Weights Matrix Using a Local Statistic. Geographical Analysis. 36.2. 90-104.
Gezici, F. ve Keskin, B. (2005). Interaction Between Regional Inequalities and Internal Migration in Turkey. In 45th Congress of the European Regional Science Association: Land Use and Water Management in a Sustainable Network Society. Amsterdam/Netherlands
Gökhan, A. (2008). The Determinants of Internal Migration in Turkey. Master Thesis. Sabancı University Graduate School of Social Sciences. İstanbul
Holmberg, J. ve Sandbrook, R. (1992). Sustainable Development: What is to Be Done? Policies for a Small Planet. 19.38. Jansen, J. J. Van Den Bosch, F. A. ve Volberda,
H. W. (2006). Exploratory Innovation, Exploitative Innovation and Performance: Effects of Organizational Antecedents and Environmental Moderators. Management Science. 52.11. 1661-1674.
Karabulut, K. ve Polat, D. (2007). Ağrı Alt Bölgesi’ndeki Göç Eğilimi ve Sosyo-Ekonomik Nedenleri. Bilimsel Araştırma Projesi. Atatürk Üniversitesi. Erzurum.
Karbowski, A. ve Prokop, J. (2020). The Impact of Patents and R&D Cooperation on R&D Investments in a Differentiated Goods Industry. The South East European Journal of Economics and Business. 15.1.122-133.
Lachenmaier, S. ve Woessmann, L. (2006). Does Innovation Cause Exports? Evidence from Exogenous Innovation Impulses and Obstacles Using German Micro Data. Oxford Economic Papers. 58.2. 317-350.
Le Gallo, J. (2002). Econométrie Spatiale: L'autocorrélation Spatiale Dans Les Modèles de Régression Linéaire. Economie Prevision. 4. 139-157.
LeSage, J. P. (1999). The Theory and Practice of Spatial Econometrics. University of Toledo. Toledo, Ohio. 28.11.
Lucas, R. E. (2015). Internal Migration in Developing Economies: An Overview. KNOMAD’s Working Paper. 6.
Monferrer, D., Blesa, A. ve Ripolles, M. (2012). Competitiveness Through Strategic Orientation. Market- Tržište. 24.2. 165-168.
Mota, R., ve Scott, D. (2014). Education For Innovation and Independent Learning. Elsevier.
Mulgan, G. (2006). The Process of Social Innovation. Innovations: Technology, Governance, Globalization. 1.2. 145-162.
Nakhoul, T. E. (2014). Uluslararası İşgücü Göçü ve Türkiye. Uzmanlık Tezi. T.C. Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı, Ankara.
Oosterlynck, S., Kazepov, Y., Novy, A., Cools, P., Barberis, E., Wukovitsch, F. ve Leubolt, B. (2013). The Butterfly and the Elephant: Local Social Innovation. The Welfare State and New Poverty Dynamics. ImPRovE Methodological Paper. 13.02.
Özmucur, S. ve Silber, J. (2002). Spatial Inequality in Turkey and the Impact of Internal Migration. Cornell/LSE/Wider Conference on Spatial Inequality and Development. London. The United Kingdom.
Pech, R. J. ve Cameron, A. (2006). An Entrepreneurial Decision Process Model Describing Opportunity Recognition. European Journal of Innovation Management.
Parrado, E. A. ve Cerrutti, M. (2003). Labor Migration Between Developing Countries: The Case of Paraguay and Argentina. International Migration Review. 37.1. 101-132.
Pazarlıoğlu, M. V. (2007). İzmir Örneğinde İç Göçün Ekonometrik Analizi. Yönetim ve Ekonomi: Celal Bayar Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi. 14.1. 121-135.
Porter, M. E. (1990). The Competitive Advantage of Nations. Free Press. New York.
Radas, S., ve Božić, L. (2009). The Antecedents of SME Innovativeness in an Emerging Transition Economy. Technovation. 29.6-7. 438-450.
Rae, M. (2006). Health Inequalities A Sustainable Development issue. Public Health. 12.120. 1106-1109.
Rogers, E. M. (2003). Diffusion of Innovations. Free Pres: New York
Sarja, J. (2015). Explanatory Definitions of the Technology Push Success Factors. Journal of Technology Management & Innovation. 10.1. 204-214.
Sigeze, C. ve Balli, E. (2006). The Determınants of Internal Migratıon: The Case of Turkey. Internatıonal. Journal of Economıcs and Fınance Studıes. 8(2).
Talke, K. (2007). Corporate Mindset of Innovating Firms: Influences on New Product Performance. Journal of Engineering and Technology Management. 24.1-2. 76-91.
Tanfer, K. (1983). Internal Migration in Turkey: Socioeconomic Characteristics by Destination and Type of Move. 1965-70. Studies in Comparative International Development. 18.4. 76-111.
Terzioğlu, M. K., Bulut, M. ve Erkut, E. N. (2018). Göç: Girişimcilik ve Bilgi Teknolojilerinin Etkisi. ICOAEF’18 IV. International Conference on Applied Economics and Finance & Extended With Social Sciences (Kasım 2018).
Terzioğlu, M. K., Sert, S., Aygün, M. (2018) Göç ve Beşerî Sermaye: Doğu Avrupa Ülkeleri. ICOAEF’18 IV. International Conference on Applied Economics and Finance & Extended with Social Science (Kasım 2018)
Terzioğlu, M. K., Yücel, M. A., Demirkıran S. ve Acaroğlu, D. (2020). Kentsel İnovasyonun Kentleşme Üzerine Mekânsal Etkisi. İDEALKENT. 11.30. 592-620. DOI:10.31198/idealkent.683583
Terzioğlu, M. K. ve Yaşar, A. (2018). Göç: Kentleşme ve Suçun Sosyal Maliyeti. IX. Uluslararası STK Kongresi Sunumları. 15-17 Kasım 2018. Çanakkale. Türkiye
Terzioğlu, M. K., Aygün, G. ve Kandemir, H. (2018). Yoksulluk ve Sosyal Transferler Kapsamında Göç Dinamikleri. IX. Uluslararası STK Kongresi Sunumları. 15-17 Kasım 2018. Çanakkale. Türkiye
Terziovski, M. (2010). Innovation Practice and its Performance Implications in Small and Medium Enterprises (SMEs) in the Manufacturing Sector: Aresource‐Based View. Strategic Management Journal. 31.8. 892-902.
Tushman, M. L. ve Anderson, P. (1986). Technological Discontinuities and Organizational Environments. Administrative Science Quarterly. 439-465.
Tutar, H., ve Özyakışır, D. (2013). Trakya Bölgesinden İstanbul'a Göç Hareketlerinin Nedenlerine İlişkin Bir Araştırma. Sosyoloji Konferansları. 47. 31-58.
TÜİK (2018). Kazanç Yapısı Araştırması. Xu, S. (2015). Balancing the Two Knowledge Dimensions in Innovation Efforts: An Empirical Examination Among Pharmaceutical Firms. Journal of Product Innovation Management. 32. 4. 610-621.
Yamak, N. ve Yamak, R. (1999). Türkiye'de Gelir Dağılımı ve İç Göç. Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi. 1. 1.
Yücel, M. A. (2021). Çevresel Sürdürülebilirliğin Değerlendirilmesi: Dinamik Mekânsal Panel Veri Yaklaşımı. Bilgi Sosyal Bilimler Dergisi. 23.1. 53-90
Yücel, M. A. (2021). Sürdürebilir Kalkınma Kapsamında Eko-Verimlilik ve Eko-Inovasyon: Dinamik Mekansal Panel Veri Analizi. (Yüksek Lisans Tezi). Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Ekonometri Anabilim Dalı.
Yüksel, S., Eroğlu, S. ve Özsarı, M. (2016). An Analysis of the Reasons of Internal Migration in Turkey With Logit Method. Business and Management Horizons. 4.2. 34-45.
Zeren, F. ve Yarasir, S. T., (2013). An Analysis of Internal Migrations on the Basis of Provinces in Turkey With the Performance Indicators: A Spatial Probit Model. Journal of Applied Economic Sciences Quarterly. 8.3. 286-298.