Özel Sağlık Hizmet Sunucularında Çalışan Hekimlerin Sigortalılığı

Özel sağlık hizmet sunucuları bünyesinde çalışanhekimlerin sigortalı olmaları gerektiği açıktır. Ancakburada üzerinde durulması gereken hangi statüdesigortalı sayılacaklarıdır. Şu şekilde de sorabiliriz: Özelsağlık hizmet sunucularında çalışan hekimler 4/astatüsünde mi yoksa 4/b statüsünde mi sigortalı sayılır?Hekimlerin çalıştıkları özel sağlık hizmet sunucuları ilearalarındaki sözleşmenin niteliği sigortalılık statülerinide belirlemektedir. Şirket ortağı olan veya mesleğiniserbest olarak icra eden hekimler ile tıpta uzmanlıkmevzuatına göre uzman olan kişiler, özel hukuk kişilerive/veya vakıf üniversitelerine ait sağlık kurum vekuruluşları bünyesinde hizmet alım sözleşmesiyapmaksızın ya da iş (hizmet) sözleşmesi ile çalışmalarıhalinde 4/a statüsünde sigortalı sayılacaklardır. Öteyandan, şirket ortağı olan veya mesleğini serbest olarakicra eden hekimler ile tıpta uzmanlık mevzuatına göreuzman olan kişilerin, hizmet alım sözleşmesi ile özelhukuk kişileri ve/veya vakıf üniversitelerine ait sağlıkkurum ve kuruluşları bünyesinde hizmet vermelerihalinde, hizmet alım sözleşmelerinde aksine bir hükümbulunmadığı sürece 4/b kapsamında sigortalısayılacaklardır. Özel sağlık hizmet sunucularındahizmet alım sözleşmesine dayalı olarak çalışanhekimlerin 4/b statüsünde sigortalı sayılmalarıdurumunda sigorta primlerini kendileri ödeyecektir.Ancak bunlar hakkında hastalık sigortası hükümleriuygulanmayacaktır. Belirtilen şekilde 4/b kapsamındasigortalı sayılan hekimlerden şirket ortağı olanlarhakkında ise analık sigortası hükümleriuygulanmayacak, diğer hekimler hakkında iseuygulanacaktır.

Social Insurance Status of Doctors Working in Private Health Service Providers

It is obvious that doctors working within private health service providers should be insured. However, the point is that under which status they will be an insurance holder. We can ask this as follows: Are the doctors working in private health service providers deemed to be insurance holders under 4/a or 4/b status? The nature of contract between the doctor and the private health service provider where they work also determines their insurance status. Doctors who are partners of company or are self-employed and specialists according to legislation of specialty in medicine will be deemed to be insurance holders under 4/a status without making a service procurement agreement within health institutions and organizations belonged to private entities and/or foundation universities or by working with labour contract. On the other hand, in case the doctors who are partners of company or are selfemployed and specialists according to legislation of specialty in medicine serve within health institutions and organizations belonged to private entities and/or foundation universities with labour contract, they will be deemed to be insurance holders under 4/b status unless there is a contrary provision in their service purchase agreement. In the event that the doctors working in private health service providers based on the service purchase agreement are deemed to be insurance holders under 4/b status, they will pay their insurance premiums on their own. However, provisions of disease insurance will not be applied for them. For the doctors who are insurance holders under 4/b status in the mentioned way who are partners of company, provisions of maternity insurance will not be applied but these will be applied for other doctors..

PDF

___

Alper, Y. (2019). Sosyal Sigortalar Hukuku. Bursa: Dora Yayınları.
Aydınlı, İ. (1998). İş Hukukunda Butlan (Geçersizlik)’ın Uygulanmasına İlişkin Yargıtay Kararı İncelemesi. Çimento İşveren. 12(2). (Erişim: 01 Ocak 2020).
Bal Bektaş, Ö. (2014). İşsizlik Sigortası. (Yayınlanmamış Doktora Tezi). Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Baycık, G. (2013). Çalışanların İş Sağlığı ve Güvenliğine İlişkin Haklarında Yeni Düzenlemeler. Ankara Barosu Dergisi. 2013/3.103-170.
Bilgili, Ö. (2009). Özel Sağlık İşletmelerinde Personel İstihdamı. İzmir: İzmir Tabip Odası Yayını.
Bilgili. Ö. (2020). Yeni Koronavirüs (COVID- 19) İş Kazası Sayılır Mı? III. Sosyal Bilimlerde Kritik Tartışmalar Kongresi Tam Metin Bildiriler Kitabı. 2020.
Bozdemir, E. (2018). Özel Hastanelerde Hekimlik Hizmet Alımı Uygulamasının Mali Açıdan Analizi. Konuralp Tıp Dergisi. 12(1). 87-96.
Çelik, N., Caniklioğlu, N. ve Canbolat, T. (2019). İş Hukuku Dersleri. İstanbul: Beta Yayınları.
Ekin, A. (2016). Zorunlu Sigortalılık İlkesi Kapsamında Sigortalılık Hallerinin Çakışması ile Gelir ve Aylıkların Birleşmesi. Sosyal Güvenlik Dergisi. 6(1). 94-125.
Ekmekçi, Ö. ve Yiğit, E. (2020). Bireysel İş Hukuku Dersleri. İstanbul: Onikilevha Yayınları.
Ermumcu, S. (2009). 5510 Sayılı Kanun Bakımından Sigortalılık Hallerinin Çakışması. Dokuz Eylül Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi. 11(1). 89-111.
Eyrenci, Ö., Taşkent, S. ve Ulucan, D. (2019). Bireysel İş Hukuku. İstanbul: Beta Yayınları.
Güzel, A., Okur, A. R. ve Caniklioğlu, N. (2020). Sosyal Güvenlik Hukuku. İstanbul: Beta Yayınları.
Karaman, M. H. (2014). 5510 Sayılı Kanun’da Tanımlı Sosyal Sigorta Statüleri ve Çakışan Sigortalılık İlişkisi. MÜHF-HAD (özel Sayı- Prof. Dr. Ali Rıza Okur’a Armağan). 20(1). 875- 893.
Kayık, A. (2015). Sosyal Güvenlik Hukukunda Sigortalılık Hallerinin Çakışması. Terazi Hukuk Dergisi. 10(106). 27-32.
Narter, S.ve Şimşek, C. (2020). Sağlık Çalışanları İçin Covid-19 Hastalığı İş Kazası veya Meslek Hastalığı Mıdır? Karatahta/İş Yazıları Dergisi. 16. 139-170.
SB. (2019). Sağlık Bakanlığı Sağlık Hizmetleri Genel Müdürlüğünün 31/05/2019 tarihli ve 2019/10 sayılı Genelgesi.
SB. (2020). Sağlık Bakanlığı Sağlık Hizmetleri Genel Müdürlüğünün 21/04/2020 tarih ve 54718026 sayılı talimatı.
SGK (2013). Sosyal Güvenlik Kurumu Emeklilik Hizmetleri Genel Müdürlüğünün 22/02/2013 tarihli ve 2013/11 sayılı Genelgesi.
SGK (2015a). Sosyal Güvenlik Kurumu Sigorta Primleri Genel Müdürlüğünün 11/11/2015 tarihli ve 2015/25 sayılı Genelgesi.
SGK (2015b). Sosyal Güvenlik Kurumu Emeklilik Hizmetleri Genel Müdürlüğünün 03/07/2015 tarihli ve 2015/19 sayılı Genelgesi.
SGK (2016a). Sosyal Güvenlik Kurumu Emeklilik Hizmetleri Genel Müdürlüğünün 29/09/2016 tarihli ve 2016/21 sayılı Genelgesi.
SGK (2016b). Sosyal Güvenlik Kurumu Emeklilik Hizmetleri Genel Müdürlüğünün 24/05/2016 tarihli ve 2964528 sayılı Genel Yazısı.
SGK (2020a). Sosyal Güvenlik Kurumu Emeklilik Hizmetleri Genel Müdürlüğünün 18/06/2020 tarihli ve 2020/20 sayılı Genelgesi.
SGK (2020b). Sosyal Güvenlik Kurumu Emeklilik Hizmetleri Genel Müdürlüğünün 01/09/2020 tarihli ve 10300024 sayılı Genel Yazısı.
Sözer, A. N. (2019). Türk Sosyal Sigortalar Hukuku. İstanbul: Beta Yayınları.
Süzek, S. (2018). İş Hukuku. İstanbul: Beta Yayınları.
Şakar, M. (2017). Sosyal Sigortalar Uygulaması. İstanbul: Beta Yayınları.
Şahin Emir, A. (2020). İşçinin Yakalandığı Bulaşıcı Hastalığın 5510 Sayılı Kanun Anlamında İş Kazası Olup Olmadığının Değerlendirilmesi-Domuz Gribi (H1N1) ve Koronavirüs (COVID-19) Özelinde Bir Değerlendirme. Legal İş Hukuku ve Sosyal Güvenlik Hukuku Dergisi. 17(66). 547-592.
Sümer, H. H. (2020). İşçinin İşyerinde Yakalandığı COVID-19 Hastalığı İş Kazası Mıdır? Selçuk Hukuk Kongresi 2020 Özel Hukuk Tebliğleri Tam Metin Kitabı. Nobel Yayınları. 2020. 112-132.
Şen, F. (2015). Özel Sağlık Kurumlarında Hekimlik Hizmet Alımı-Hekimlerin Fatura Karşılığı Çalıştırılması Analizi. [http://www. fezasen.com/dosyalar/ozel_saglik_kurumlarind a_hekim_calisma_usulleri_analizi.pdf]. (Erişim: 10 Ekim 2020).
Tuncay, A. C. ve Ekmekçi, Ö. (2019). Sosyal Güvenlik Hukuku Dersleri. İstanbul: Beta Yayınları.
Uşan, F. (2016). Kanun Yapmak Bu Kadar Kolay Mı, Yahut Bu Kadar Zor Mu? (5510 Sayılı Kanun Uygulaması Çerçevesinde Bir Tespit). YBHD. 2016/1. 09-228