Ücret Denklemlerinin Tahmininde Pseudo Panel Veri Yaklaşımı

Panel veriler birimlere ait yatay kesit verilerinin belirli bir dönem için bir araya getirilmesiyle oluşturulur. Fakat mikro veri setleri için aynı birimleri ilgili dönem içinde takip etmek zorlaşmaktadır. Bu nedenle literatürde tekrarlı kesit verilerine kümeler oluşturularak bu verilere panel veri modelleri yöntemleri uygulanarak pseudo panel veri modelleri geliştirilmiştir. Kesit verilerinin analizinden her bir yıl için ayrı sonuçların elde edilmesindense, bu veriler tekrarlı olduğu takdirde, pseudo panel veri modellerinin kullanılması daha genel ve etkin sonuçlar verecektir. Bu çalışmada Türkiye İstatistik Kurumu’nun (TUİK) Hanehalkı işgücü araştırması (HİA) mikro veri setleri kullanılarak 2010-2015 yıllarına ait ücret denklemleri pseudo panel veri modeli kullanılarak incelenmiştir. Öncelikle iş yeri statüsüne ve bölge değişkenine göre kümeler oluşturularak pseudo panel veri seti elde edilmiş sonrasında ücret denklemleri olarak da bilinen Standart Mincer denklemleri Türkiye’de pseudo panel veri modelleri ile tahmin edilmiştir. Elde edilen sonuçlar kesit veri ve havuzlanmış verinin sonuçlarıyla karşılaştırılmıştır.

Anahtar Kelimeler:

Ücret Denklemleri, Pseduo Panel Veri Analizi, bölge, işgücü anketleri

PDF

___

Aykac, G. A. (2016). Türkiye Isgücü Piyasasi'nin Isgücü Arz Esnekligi: 2003-2011/Labor Supply Elasticity of Turkish Labor Market: 2003-2011. Ege Akademik Bakis, 16(1), 13.
Baltagi, B. (2008). Econometric analysis of panel data. John Wiley & Sons.
Burnham, K. P., & Anderson, D. R. (2002). Model selection and.
Ceritoğlu, E. (2018). Self-insurance and consumption risk-sharing between birth-year cohorts in Turkey. Review of Economics of the Household, 16(4), 1085-1118.
Dayıoğlu, M., & Kırdar, M. G. (2010). Türkiye’de kadınların işgücüne katılımında belirleyici etkenler ve eğilimler. DPT Yayınları, Ankara.
Deaton, A. (1985), Panel Data from Time Series of Cross Sections, Journal of Econometrics, 30, 109-126.
Fields, G., & Viollaz, M. (2013). Can the Limitations of Panel Datasets be Overcome by Using Pseudo-Panels to Estimate Income Mobility?. Universidad Cornell-CEDLAS.
Grun, R., Ridao-Cano, C., Immervoll, H., Capar, S., Levin, V., Aran, M., ... & Cebeci, T. (2013). Good Jobs in Turkey.
Guillerm, M. (2017). Pseudo-Panel Methods and An Example of Application to Household Wealth data.
Güriş, S., & Çağlayan, E. (2012). Returns to education and wages in Turkey: Robust and resistant regression. Quality & Quantity, 46(5), 1407-1416.
Güriş, S., Çağlayan, E., & Saçıldı, İ. S. (2010). Schooling and Wage Distribution for Male and Female Employees in the Public and Private Sector. International Research Journal of Finance and Economics, (40).
Karataş, H. M. (2018). The returns to formal schooling in Turkey using pseudo-panel data. Giresun Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 4(2), 13-33.
Mincer, J. (1958). Investment in human capital and personal income distribution. Journal of political economy, 66(4), 281-302.
Mincer, J. (1974). Schooling, Experience, and Earnings. Human Behavior & Social Institutions No. 2.
Russell, J. E., & Fraas, J. W. (2005). An application of panel regression to pseudo panel data. Multiple linear regression viewpoints, 31(1), 1-15.
Şengül, S., & Şigeze, Ç. (2013). Türkiye'de Hane Halkı Tüketim Harcamaları: Pseudo Panel Veri İle Talep Sisteminin Tahmini. In International Conference On Eurasian Economies (pp. 279-288).
Tansel, A., & Kan, E. O. (2012). The formal/informal employment earnings gap: evidence from Turkey.
Verbeek, M. and Th.E. Nijman (1993), Minimum MSE Estimation of a Regression Model with Fixed Effects from a Series of Cross-Sections, Journal of Econometrics, 59, 125-136.
Warunsiri, S., & McNown, R. (2010). The Returns To Education in Thailand: A pseudo-panel approach. World Development, 38(11), 1616-1625.