Hz. Peygamber Özelinde Beden Dilinin Muhatap Üzerindeki Etkisi

İnsanlar arası iletişimin başlıca unsuru olan konuşmada konuşmacının ilk hedefi muhatapta etki bırakabilmektir. Çeşitli vesileleri kullanarak muhatabın ruhuna dokunup sosyal, politik, dinî, ahlâkî veya maddî alanda etki sağlama arzusu kadim bir uğraştır. Zira güçlü bir etki kişide eylem ve söylem değişikliğine vesile olacağından toplulukları etkilemek isteyen liderler, önderler, peygamberler ve eğitimciler bu konuda hassas olmuşlardır. Diğer türlü konuşma, ruh üzerinde hiçbir etkisi olmayan söz, tesiri hiddesilmeyen boş bir kelam olarak bir kulaktan girip öbüründen çıkacaktır. Günümüzde de eğitimin nihai amacı budur ve eğitimciler insan davranışını değiştirmek isterler. İnsanları etkilemenin yöntemleri ise muhteliftir. Bilgi, kişilik, akıl vb. gibi içsel etkilerin yanında anne baba, arkadaş, televizyon vb. gibi dışsal faktörler de mevcuttur. Etki, konuşma yoluyla sağlanabileceği gibi görsel ve işitsel yani beden diliyle de yapılabilir. Beden dili, bazı durumlarda özellikle eğitim alanında tüm araçlardan daha etkili olabilir ve bazen konuşmadan daha büyük etki meydana getirebilir. Davranışın sözden önemli olduğu gerçeği hafife alınmadan nübüvvet makamının etkili kılabilme adına kimi zaman beden dili tercih edilerek muhatapların kalplerinde arzu edilen sürurun yerleşmesi hedeflenmiştir. İşte bu araştırma, muhatabın ruhunu etkilemede kullanılan nebevî beden dili ve bunun yöntemleri üzerine olacaktır. Hz. Peygamber’in (sas) eylemine kattığı anlamlar ve muhatabın ruhu üzerindeki etkisinin boyutu tespit edilmeye çalışılacaktır. Çalışmada öncelikle beden dilinin insan ifadesindeki rolü açıklanacak sonrasında çeşitli örneklerle konu detaylandırılacaktır.

Anahtar Kelimeler:

Hadis, İslâm Tetbiyesi, Hz. Peygamber, Etki, Muhatabın Ruhu.

Influencing the human psyche is the highest goal of the speaker in his speech, whether it is a social, political, religious, educational, or other discourse. Because influence is the base from which the intended change stems from the discourse. The discourse loses its effectiveness if it has no effect on the soul. Since education has the ultimate goal of changing human behavior, it had to influence it to reach the desired change. There are many ways to influence people. Including internal influences such as science, personality, mind and so on. Including external, such as parents, friend, television, and so on. And the contemporary world today uses all the methods that would affect the human mentality; Television, social media platforms, and the Internet, including advertisements, speeches, and visuals, are only models and methods for influencing the human mind, in order to reach the desired change, whether for the individual or society. And the influences may be through speech, or it may be the case, and it may be through visuals and through audio, and it may be through body language as well. And body language in some cases, especially in the field of education, may be more effective than all means, and if it is combined with speech, it will give it a greater impact than mere speech. Hence, the prophetic body language played a role in establishing the desired meanings in the hearts of the addressees and influencing them. This research will stand on the prophetic methods used in influencing the psyche of the addressee through physical expressions. It will show the meanings it added to the prophetic discourse and the extent of its impact on the psyche of the addressee. He will also explain in his entry the role of body language in the human statement.

Keywords:

Hadith, Islamic education, prophetic physical expressions, influence, the psyche of the addressee.,

PDF

___

Dâvûd, es-Sicistânî Ebû. Sunen. ed. Muḥammed Muḥyiddîn ʿAbdulḥamîd. Beyrut: el-Mektebetü’l-ʿAsriyye, ts.
Ebû Ya‘lâ, Ahmed b. Alî b. el-Müsennâ et-Temîmî el-Mevsılî. el-Müsned. Dımeşk: Dâru’l-Me’mûn, 1404.
er-Rasâs, Heysem. “Curhun Yemânî”. Bevvâbetu’ş-şu‘arâ. 07.05.2022. https://poetsgate.com/poem.php?pm=197234 es-Sabbâğ, ‘Ukbetu. Luğatu’l-cesed ve eseruha ‘alâ incâzi ehdâfi’t-tefâvud et-ticârî. Halep: Halep Üniversitesi, İktisad Fakültesi, Yüksek Lisans Tezi, 2015.
Ḫorâsânî en-Nesâî, Ebû ʿAbdirraḥmân Aḥmed b. Şuʿayb b. ʿAlî el-. el-Müctebâ mine’s-Sünen(es-Sünenüs-Suġrâ li’n-Nesâî). ed. ʿAbdulfettâḥ Ebû Ġ̇udde. Halep: Mektebetü’l-Maṭbûâti’l’İslâmiyye, 2. Basım, ts.
İbn Ebî Şeybe, Ebû Bekir. Musned İbn Ebî Şeybe. ed. Aḥmed b. Ferîd ʿÂdil b. Yûsuf. Riyaḍ: Dâru’l-Vaṭan, 1997.
İbn Ebî Şeybe, Ebû Bekr Abdullāh b. Muhammed b. Ebî Şeybe İbrâhîm el-Absî el-Kûfî. el-Muṣannef fi’l-eḥâdîs̱ ve’l-âs̱âr. 7 Cilt. Riyâd: Mektebetü’r-Rüşd, 1409.
İbn Hibbân, Ebû Hâtim Muhammed b. Hibbân b. Ahmed el-Büst. el-Müsnedü’ṣ-ṣaḥîḥ ʿale’t-teḳāsîm ve’l-envâʿ, . Beyrut: Müessesetü’r-Risâle, 1988.
İbn Mâce, Ebû ʿAbdillâh Muḥammed b. Yezîd. Sunen. thk. Muḥammed Fuʾâd ʿAbdulbâḳî. Beyrut: Dâru İḥyâi Kütübi’l-ʿArabiyye, ts.
İbnu’l-Esîr el-Cezerî, Ebû’s-Saâdât el-Mübârek b. Muhammed İbnu’l-Esîr el-Cezerî. en-Nihâye fî ğarîbi’l-hadîs ve’l-eser. thk. Ebû Abdirrahman Salâh b. Muhammed b. Avîda. Beyrut: Dâru’l-Kutubi’l-İlmiyye, 2002.
Karataş, Mustafa. “Hz. Peygamberdin Beden Dili”. İ.Ü. İlahiyat Fakültesi Dergisi 8 (2003), 49-71.
Macit, Yusuf. “Beden Dili: Hz. Peygamber Örneği”. Iğdır Üniversitesi, Sosyal Bilimler Dergisi 1 (2012), 29-44.
Maʿmer b. Râşid, Ebû ʿUrve. el-Câmiʿ. ed. Ḥabîbu’r-Raḥmân el-Aʿẓamî. Pakistan: el-Meclis el-İlmî, 1403.
Müslim, Müslim b. Haccâc. Sahîhu Müslim. Beyrut: Dâdu İhyâi’t-Turâsi’l-Arabî, 1405.
Reşîd Rızâ, Muhammed. Tefsîru’l-Kur’âni’l-Hakîm (Tefsîru’l-menâr). el-Hey’etü’l-Mısriyyetü’l-Âmmetü li’l-Kitâb, 1990.
Taberânî, Ebü’l-Kāsım Müsnidü’d-dünyâ Süleymân b. Ahmed b. Eyyûb. ed-Duâ'. Beyrut: el-Mektebetü’l-ʿAsriyye, 1413.
Tirmizî, Muhammed b. ‘İsâ et-. Şemâil. thk. Seyyid b. Abbâs. Mekke: el-Mektebetü’t-Ticâriyye, 1993.
Tirmizî, Muḥammed b. ʿÎsâ b. S̱evre b. Mûsa b.ed-Ḍaḥḥâk et-. Sünen-i Tirmizî. ed. Aḥmed ̣Muḥammed Şâkir-Muḥammed Fuʾâd ʿAbdülbâḳî-İbrâhîm Utve ʿAvd. Mısır: Şirketü Mektebeti ve Maṭbaati Muṣtafa el-Bâbî el-Ḥalebî, 2. Basım, ts.
Ukaylî, Ebû Cafer Muhammed b. Amr. ed-Duʿafâʾü’l-kebîr. thk. Abdülmu’ti Emin Kal’aci. 4 Cilt. Beyrut: Dârü’l-Mektebetü’l-İlmiyye, 1. Basım, 1984.
Yağmûr, Sulâf Şihâbuddîn. et-Tevâsul ğayru’l-lafzî fi’l-ibâne ve’t-tevâsul. Filistin: Bîrzeyt Üniversitesi, Edebiyat Fakültesi, Yüksek Lisans Tezi, 2019.
Kazancı, Ahmet Lütfi. Peygamber Efendimizin Hitabeti. İstanbul: n.s., 1980.