"Hz. Âişe'nin Sahabe'ye Yönelttiği Eleştiriler" Adlı Eser Üzerine

Hadisler İslam’ın ikinci temel kaynağıdır. Bu kaynaklık sebebiyle hadislerin sahihliği, Peygamberimize aidiyetinin gerçekliği ve bunun tespiti büyük önem arz etmektedir. En başta muhaddisler bu konuda çok büyük gayret göstermişler bu bağlamda çeşitli kriterler geliştirmişlerdir. Sözgelimi râvinin adalet ve zabt sıfatlarına sahipliği, hadis senedinde kopukluklar yaşanmaması, rivayetin şâz ve muallel olmaması gibi. Fakat bu kriterlerin temel olarak ortaya çıkmasında muhaddislerden önce ilk dönem sahabelerinin payı yadsınamayacak kadar önem teşkil etmektedir.

Anahtar Kelimeler:

Hadis, Sünnet, Sahabe, Eleştiri, Kültür

PDF

___

Erul, Bünyamin. “el-İcâbe”. Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi. 21/378-379. İstanbul: TDV Yayınları,2000.
Hamidullah, Muhammed. İslam Peygamberi. trc. Mehmet Yazgan. İstanbul: Beyan Yayınları, 2014.
İbn Abdilberr, Ebû Ömer Yusuf b. Abdullah (v.463/1071). el-İstiâb fi mârifeti’l-ashâb. thk. Âdil Mürşid. Amman: Dâru’l A’lâm, 2001.
İbnü’l-Esîr, Ebü’l-Hasan Ali b. Muhammed Cezerî (v.630/1232). Üsdü’l-gâbe fî ma‘rifeti’s-sahâbe. thk. Ali Muhammed Muavvıd - Âdil Ahmed Abdülmevcûd. Beyrut: Dârü’l-Kütübü’l-İlmiyye, 1994.
İbn Seyyidünnâs, Ebü’l-Feth Fethuddîn Muhammed b. Muhammed b. Muhammed el-Ya‘merî (v.734/1334). Uyûnü’l-eser fî fünûni’l-megâzî ve’ş-şemâili ve’s-siyer. thk. Muhyiddin Mustû - Muhammed el-Îd el-Hadravî. 1. Baskı. Medine: Mektebetü Dâri’t-Turas, 1992.
İbn Kayyim el-Cevziyye, Ebû Abdillâh Şemsüddîn Muhammed b. Ebî Bekr b. Eyyûb ez-Züraî ed-Dımaşkî (v.751/1350). Zâdü’l-meâd fî hedyi hayri’l-ibâd. thk. Şuayb Arnaût - Abdülkâdir Arnaût. Beyrut: Müessesetü’r-Risâle, 1994.
İsfahânî, Ebû Nuaym Ahmed b. Abdillah b. İshak (v.430/1038). Ma‘rifetü’s-sahâbe. thk. Âdil b. Yusuf el Azîzî. Riyad, Dâru’l-Vatan, 1998.
Zehebî, Ebû Abdullah Şemseddin Muhammed b. Ahmed b. Osman (v.748/1374). Siyeru a’lâmi’n-nübelâ. nşr. Şuayb el-Arnaut. 3. Baskı. Beyrut: Müessesetü’r Risâle, 1985.