Sabit ve değişen seviyelerde proteinle yemlemenin besi kuzularında performans ve karkas karakterlerine etkisi

Besi kuzularında sabit ve değişen (azalan) seviyelerde proteinle yemlemenin performans ve karkas özelliklerine etkisini tesbit etmek için 2.0-2.5 aylık yaşta sütten kesilmiş Konya Merinosu erkek kuzulan ile 14'er günlük 4 peryot halinde bir araştırma yapılmıştır. Canlı ağırlık esasına göre 24 tane kuzu 6 muamele grubuna bölünmüştür. Araştırma tesadüf parselleri deneme planında 4 tekerrürlü olarak yürütülmüştür. Her bir tekerrürde bir kuzu bulunmaktadır. Muamele grupları şöyledir; 1. grup (kontrol) besi süresince %15 proteinli rasyonla, 2. grup besinin ilk ve son 28 günlük döneminde sırasıyla %15 ve 11 proteinli rasyonla, 3. grup aynı dönemlerde sırasıyla %18 ve %11 proteinli rasyonla, 4. grup aynı dönemlerde sırasıyla %18 ve %15 proteinli rasyonla, 5. grup besinin ilk 28 günlük dönemde %18, 28-42. günler arasmda %15 ve 42-56. günler arasında %11 proteinli rasyonla, 6. grup besi süresince %11 proteinli rasyonla beslenen gruplardır. Kuzular ferdi olarak barındırılmış, tartılmış ve yenilenmişlerdir. Diğer gruplarla karşılaştığında VI. grubun yem değerlendirme sayısı (yem/ canlı ağ. artışı) hariç, diğer performans özellikleri, kesim ağırlığı ve birçok karkas özelliği daha düşük bulunmuştur. 0-56 günlük dönemde performans özellikleri bakımından, VI. grup hariç, diğer gruplar arasında önemli bir farklılık bulunamamıştır. Fakat karkas özellikleri bakımından gruplar arasında önemli önemli farklılıklar bulunmuştur. I., IV. ve V. grupların karkas özelliklerinin genellikle diğer gruplardan daha yüksek olduğu gözlenmiştir.

Effect of feeding with fixed and varying protein levels on the performance and carcass characteristics in fattening lambs

An experiment was carried out for four 14 days periods with male Konya Merino lambs which were weaned at 2-2,5 months of age to ascertain the effect of feeding with fixed and down scaling of protein levels on the performance and carcass characteristics in fattening lambs. Twenty - four lambs were allotted to six treatment groups on the basis of weight. The study was conducted in completely randomized design. The four replicated treatments involving one lamb per treatment were as follows: 1st group (control) was fed diet containing %15 protein during the experiment. 2nd group was fed diet with 15 % and 11 % protein during the first 28 and the last 28 days of age respectively. 3rd group was fed diet with 18 % and 11 % protein during the same periods respectively. 4th group was fed diet with 18 % and 15% protein during the same periods respectively. 5th group was fed diet with 18,15 % and 11% protein, during the first 28 days, from 28 to 42 days and from 42 to 56 days of age respectively. 6th group was fed diet containing 11% protein during the experiment. The lambs were individally housed, weighted and fed. Performance characteristics, except feed conversion (feed/gain), slaughter weight and many of carcass criterias of the 6th group were lower than other groups. There were not statictically significant differences among the groups in respect to performance characteristics during 0-56 days of age, except 6th group. But there were significant differences among the groups in respect to carcass criterias. Carcas characteristics of 1st, 4th and 5th groups were generally higher then other groups.

___

  • Anonymous, 1995. Türkiye istatistik yıllığı, T.C. Başbakanlık Devlet İstatistik Enstitüsü, Yayın no: 1845.
  • Çapçı, T., K. Özkan. 1989. Rasyon protein düzeyinin kıvırcık ve dağlıç kuzularının besi performansına etkileri. E.O. Zir. Fak. Yıllığı, 26 (1) : 347-360.
  • Colomer-Rocher, F., F. Morand-fehr and AH. Kırton, 1987. Standart methods and procedures for goat carcass evaluation, jointing and tissue seperation, Live-stock Production Science. 17: 149-159.
  • Doğan, K. 1974. Değişik protein düzeylerindeki besi rasyonlarının Akkaraman kuzuların gelişmesi ve bazı karkas özelliklerine etkileri. A.Ü. Zir. Fak. Yayınlan: 537. Bilimsel araştırma ve incelemeler: 310. A.O. Basımevi, Ankara. Düzgüneş, O. 1963. Bilimsel araştırmalarda istatistik prensipleri ve metodlan. Ege Oniv. Matbaası, İzmir. III+375 S.
  • Erickson, D. 1990. A general summaıy of lamb feedlng research conducted at North Dakota State University (Fargo and Hettinger) İn the 1980's. Sixty-second Annual Sheep and Lamb Feeders Day, February 1, West Central Exp. Sta-tlon, Morris, MN.
  • Jordan, R.M. 1988. Feedlng programs for feedlot lambs. 49 th Minnesato Nut. Conf. and Degussa Technical Sym., September 18-20. Blomigton, MN: 126-139.
  • Görgülü, M., O. Öztûrkcan ve E. Demir, 1994. Rasyondakl eneji ve protein düzeyinin erkek ivesi kuzularda karkas özelliklerine etkileri. Yem Magazin, Kasım 1994: 24-30.
  • Güney, O. 1990. Akdeniz ülkelerinde keçi eti üretimi ve karkası üzerinde çalışmalar, Ç.O. Ziraat Fak. Dergisi, 2: 33-44, Adana.
  • McCarthy, F.O., M.L. VVahlenberg and W.H. McClure, 1987. Supplementation of gro-wing lambs wlth niacin: Response to differing protein level and source. Applied Agr. Res. 2(3): 170-174.
  • Meged, S.S. 1980. Establishing a stand of protein nutriting for fine-wooled lambs reared in summer installs and fattened for meat. Nut. Abst. and Rev. Series-B, 1981 (2): 455.
  • Mohan, D.K., K.K. Reddy and AS. Murthy, 1987. Protein reguirements of crossbred lambs. Indian J. Animal Sci. 57(10): 1121-1127.
  • P. Parker, C.F. 1989. High protein-energy diets for market lambs. 50 th Anniversary Nut. Conf. and Hertland Lysine Tech. Symp. September 18- 20, Bloomington, MN: 154-163.
  • Yücelen, Y. ve K. Doğan. 1976. Erken sütten kesilmiş akkaraman kuzularında protein seviyesi farklı kesif yem karmalarının canlı ağırlık artışı, yem tüketimi ve bazı karkas özellikleri üzerine etkisi: I. Canlı ağırlık artışı ve yem tüketimi üzerine etkileri. A.Ü. Zir. Fak. Yıllığı, 26(1): 197-212.