Varoluşunun son yüzyılında, Avrupa egemenliğindeki dünya düzenine adapte olmaya ve mevcudiyetini sürdürmeye çalışan Osmanlı Devleti, hayatın her alanında hissedilen uzun vadeli bir dizi reform programı başlattı. Gerçekleştirilen tarım reformlarının kalbinde iseZiraat Bankası yatmaktadır. Çünkü bankanın tecrübeleri incelendiğinde, II. Abdülhamitdönemi tarım reformlarının doğasını ve Osmanlı’nın son döneminde gerçekleştirdiğiekonomik gelişim sırasında karşılaştığı sorunların nedenini araştırma imkânı doğmaktadır. Banka, Osmanlı yönetiminin Türk ekonomisinin gelişiminde doğrudan rol üstlendiği biraraç haline geldi. Osmanlı ekonomik reformu, uzun vadeli gelişim ihtiyacı ile öncelikli mali yükümlülükleri yerine getirme aciliyeti arasında sıkışıp kaldı. Bankanın tarihi, Osmanlı’nın içinde bulunduğu bu finansal açmazı net bir şekilde sergilemektedir.

During the final century of its existence, the Ottoman state, seeking to adapt and survive in a European-dominated world, launched a series of far-ranging reform programs touching nearly every aspect of Ottoman life. At the heart of these reforms lay the Agricultural Bank (Ziraat Bankasi). The experiences of the bank as a means of exploring the nature of Hamidian agricultural reform and some problems of economic development in the late Ottoman period. The bank was the instrument through which the Ottoman administration assumed a direct role in the development of the Turkish economy. Ottoman economic reform caught between the need for long-term development and the overriding urgency of immediate fiscal obligations. The bank explicitly functioned as the vehicle for the regeneration of agriculture, a feat that would have alleviated Ottoman finan-cial exigencies