TEKNİK EĞİTİM FAKÜLTESİ ÖĞRETMEN ADAYLARININ ÖĞRETMENLİK BECERİLERİ

Bu çalışmada amaç; Düzce Teknik Eğitim Fakültesi son sınıf öğrencilerinin öğretmenlik becerilerini uygulama düzeylerini belirlemektir. Bu öğrenciler sekizinci son dönemde öğretmenlik uygulamasıdersinde öğretmenlik becerilerini okullara uygulamaya gitmektedirler. Bu nedenle, yedinci dönemde öğrencilerin bu beceriler açısından ulaştıklarıdüzeyin belirlenmesi amaçlandı. Araştırmada, survey yöntemi kullanıldı. Araştırma, Düzce Teknik Eğitim Fakültesi Elektrik, Yapıve Mobilya-Dekorasyon Öğretmenliği Bölümleri son sınıf öğrencileri üzerinde yapıldı. Bu bölümlerde son sınıftaki bütün öğrenciler araştırmaya dahil edilmişolduğundan ayrıca örnekleme gidilmemiştir. Öğretmenlik uygulamasıdersinde kullanılan öğretmenlik becerileri ölçeği esas alınarak öğrencilerle birlikte toplam 39 beceri belirlendi. Bunlar: konu alan hakimiyeti, planlama, öğretim süreci, sınıf yönetimi, iletişim ve değerlendirme alt başlıklarından oluşmaktadır. Her alt başlıktan toplam beceri sayısıoranına uygun olarak alınan davranışlarla, öğrencilerin de katkılarıyla üç ayrıölçek oluşturuldu. Her ölçekte 15 beceri yer aldı. Her bir öğrenci bu ölçeklerden birine uygun olarak istedikleri konudan bir ders sunumu hazırlayarak sınıf ortamında sundular. Verileri toplamak için öğretmenlik becerilerinden oluşturulan gözlem formlarıkullanıldı. Öğrenci sunumları, araştırmacıtarafından gözlenerek gözlem formlarıdolduruldu. Toplanan veriler SPSS programıkullanılarak analiz edildi. Araştırmacılar tarafından yapılan gözlemlerin analizi sonucunda öğretmen adaylarının öğretmenlik becerilerini uygulama düzeyleri ortaya konuldu.

Anahtar Kelimeler:

Öğretmen eğitimi, Öğretmenlik becerileri, Teknik eğitim

The aim of this study is to determine levels of practice for teaching skills of senior student teachers at educational departmants electricity, structural building, and furniture-decoration in Düzce Technical Education Faculty, Düzce. These students practice teaching in the last semestre at technical and vocatinal schools. In this respect, it is aim to measure these skills level one semestre before their teaching practices. Survey method was used in this study. Since all senior students involved in the survey there was no need for sampling. There are a total of thirty-nine skills such as subject matter, planing, instructural proceses, classroom administration, communication, and evaluation by taking an account of teacher skills measurement in teaching practice course. Each of these was selected with sufficiantly enough numbers. So, three different scale forms consist of fifteen skills were designed.Each student was asked to practice one of these forms. Students prepared and presented any topic for a lesson using this form in class. Author of this study observed the presentation of each student and filled the scale form. Data obtained from this observation were analyzed using stastistic program called SPSS

Keywords:

Teacher training, Teacher skill, Technical education,

PDF

___

Akyüz, Y. (2003). “Eğitim Tarihimizde Günümüze Kadar Öğretmen Yetiştirilmesi Ve Sağlanması İlkeleri, Uygulamaları”. Eğitimde Yansımalar: VII Çağdaş Eğitim Sistemlerinde Öğretmen Yetiştirme Ulusal Sempozyumu Kitabı, Cumhuriyet Üniversitesi, Sivas, 48-66.
Bircan, İ. (2003). “Eğitimde Yeni Yönelimler Gelişmiş Ülkelerde Sınıf Öğretmeni Yetiştirme Uygulamaları”. Eğitimde Yansımalar: VII. Çağdaş Eğitim Sistemlerinde Öğretmen Yetiştirme Ulusal Sempozyumu Kitabı, Cumhuriyet Üniversitesi, Sivas 44-47.
Bozan, M. (2004). Yönetici ve Denetici Yetiştirmede Hizmet İçi Eğitimin Yeri: Bir Örnek Olay Çalışması. Çağdaş Eğitim Dergisi, 314(29), 39-48.
Demirel, Ö. (1999). Planlamadan Değerlendirmeye Öğretme Sanatı. Ankara: Pegema Yayıncılık.
Demirtaş, A. (2003). “Gelişmiş Ülkelerde Alan Öğretmeni Yetiştirme Uygulamaları”. Eğitimde Yansımalar: VII Çağdaş Eğitim Sistemlerinde Öğretmen Yetiştirme Ulusal Sempozyumu Kitabı. Mayıs Cumhuriyet Üniversitesi, Sivas 90-97.
Erden, M. (1998). Öğretmenlik Mesleğine Giriş. İstanbul: Alkım Yayınevi.
Güven, İ. (2004). Etkili Bir Öğretim İçin Öğretmenden Beklenenler. Milli Eğitim Üç Aylık Eğitim ve Sosyal Bilimler Dergisi, 164(32), 127-141.
Gökçe, E. (2003). “Gelişmiş Ülkelerde Sınıf Öğretmeni Yetiştirme Uygulamaları”. Eğitimde Yansımalar: VII Çağdaş Eğitim Sistemlerinde Öğretmen Yetiştirme Ulusal Sempozyumu Kitabı. Cumhuriyet Üniversitesi, Sivas 68-80.
Kavcar C. (2003). “Alan Öğretmeni Yetiştirme”. Eğitimde Yansımalar: VII Çağdaş Eğitim Sistemlerinde Öğretmen Yetiştirme Ulusal Sempozyumu Kitabı. Cumhuriyet Üniversitesi, Sivas 81-89.
Lavn, M. (1991). Social Construction Of Quality İn Teaching. Teacher Supply And Teacher Quality: Issuees For The 1990 S. Clevedon: Multilingual Matters.
MEB. (1999). Talim Ve Terbiye Kurulu Başkanlığı, On Altıncı Milli Eğitim Şurası, Raporlar, Görüşmeler, Kararlar, Ankara: Milli Eğitim Basımevi.
Nielsen, S. (2004). “Ortak Ülkelerde Mesleki Eğitimde Ve Öğretimde Öğretmenler ve Eğiticiler Genel Açıklama”. Mesleki Ve Teknik Eğitimde Öğretmen Eğitimi Uluslar Arası Konferansı, Ankara 45-49.
Sezgin, S.İ (2003). “Açış Konuşması”. Eğitimde Yansımalar: VII Çağdaş Eğitim Sistemlerinde Öğretmen Yetiştirme Ulusal Sempozyumu Kitabı, Cumhuriyet Üniversitesi, Sivas 15-16.
Sönmez, V. (2003). Eğitimin Tarihsel Temelleri. Öğretmenlik Mesleğine Giriş (Ed. Sönmez, V.) Ankara: Anı yayıncılık.
Ulusoy, A. (2003). “Türkiye’de Mesleki Ve Teknik Öğretim İçin Öğretmen Yetiştirme Uygulamaları, Sorunlar Ve Öneriler”. Eğitimde Yansımalar: VII Çağdaş Eğitim Sistemlerinde Öğretmen Yetiştirme Ulusal Sempozyumu Kitabı. Cumhuriyet Üniversitesi, Sivas 98-108.
Tekışık, H. (2004) Öğretmenin Eğitme Öğretme Yeterlikleri ve Görevleri. Çağdaş Eğitim Dergisi, 312 (29) 1-24.
Woods Ve Diğerleri. (1997). Restructuring Schools, Reconstructing Teachers. Buckingham: Open University Press.
YÖK (1988). “Fakülte-Okul İşbirliği”, YÖK/Dünya Bankası Milli Eğitimi Geliştirme Projesi Hizmet Öncesi Öğretmen Eğitimi, Bilkent, Ankara, 1998.