Kamu Kurumunun İşçilik Alacakları Nedeniyle Alt İşverene Veya Yükleniciye Rücu Hakkının Kapsamı Ve Değerlendirilmesi

ÖZ Kamu kurumları maliyetleri düşürmek amacıyla ya da teknolojik nedenlerle uzmanlaşmış kişilere duyulan ihtiyaç nedeniyle asıl işin tamamını veya bir bölümünü hizmet alım sözleşmeleri yoluyla başka kişilere yaptırmaktadır. Hizmet alım yoluyla gerçekleştirilen işlerde çalışan işçilerin ücret ve diğer haklarından da birlikte sorumlu tutulmaktadır. Ancak bu alacaklardan bizzat sorumlu olmadıklarından kamu zararı oluşmakta ve rücu hakkı gündeme gelmektedir. Kamu kurumunun alt işverene veya anahtar teslim işlerde yükleniciye karşı rücu kapsamına ilişkin yasada açık bir hüküm bulunmamaktadır. Bu rücu hakkının kapsamı yargı kararlarıyla belirlenmiştir. Ancak uzmanlık alanı iş hukuku olmayan dairelerin kimi zaman 4857 sayılı İş Kanunu sistematiğinin dışına çıktığı ve kamu kurumunu da ihale sözleşmelerine göre birlikte sorumlu tuttuğu görülmektedir. Diğer taraftan 696 sayılı KHK ile kamuda çalışan taşeron işçileri 2018 yılı Nisan ayından itibaren kamu işçisi olarak sürekli işçi statüsünde çalışmaya devam etmiştir. Bu yönden rücu kapsamı belirlenirken 4857 sayılı İş Kanunu m. 6 uyarınca işyeri devri kurallarının uygulanması gerekir.

SCOPE AND EVALUATION OF THE RIGHT OF RESOURCE TO SUB-EMPLOYER OR CONTRACTOR DUE TO LABOUR CLAIMS OF PUBLIC INSTITUTION

Public institutions outsource all or part of their main work to other sub-contracter through service procurement contracts in order to reduce costs or due to the need for specialists for technological reasons. Public institutions are also responsible for the wages and other rights of the workers working in the works under these contracts. However, since they are not initially responsible for these receivables, public loss occurs and the right of recourse comes to discussion area. There is no clear provision in the law regarding the scope of recourse of the public institution to the subcontractor or the contractor in turnkey works. The scope of this right of recourse is determined by judicial decisions. However, it is seen that the depart-ments whose expertise is not labour law sometimes goes beyond the systematic of the Labor Law No. 4857 and holds the public institution jointly responsible according to the tender contracts. On the other hand, with the Decree No. 696, subcontracted workers working in the public sector have continued to work as permanent public workers since April 2018. In this respect, when determining the scope of the recourse, workplace transfer rules managed under art 6 of the Labor Law No. 4857 must be applied.

___

  • AKTAY, Nizamettin/ARICI, Kadir/SENYEN KAPLAN, Emine Tuncay, İş Hukuku, 6. Bası, Gazi Kitabevi, Ankara 2013.
  • AKYİĞİT, Ercan, Bireysel İş Hukuku, 13. Bası, Seçkin Yayıncılık, Ankara 2020.
  • AYDIN, Ufuk, “Kamu Asıl İşverenlerinin Ödedikleri Kıdem Tazminatları Sebebiyle Alt İşverenlere Rücuu Sorunu”, Çimento İşveren Dergisi, Cilt: 33, Sayı: 6, Yıl: 2019, s. 8-23.
  • BAŞBUĞ, Aydın/YÜCEL BODUR, Mehtap, İş Hukuku, Beta Yayınları, 6. Bası, İstanbul 2021.
  • ÇELİK, Nuri/CANİKLİOĞLU Nurşen/CANBOLAT Talat, İş Hukuku Dersleri, 33. Bası, Beta Yayıncılık, İstanbul 2020.
  • ÇİL, Şahin, İş Uyuşmazlıklarında Yargıtay Uygulamaları (Yargıtay Uygulamaları), Yetkin Yayıncılık, Ankara 2020.
  • ÇİL, Şahin, İş Hukuku Yargıtay İlke Kararları (İlke Kararları), 8. Bası, Yetkin Yayıncılık, Ankara 2021.
  • EKMEKÇİ, Ömer/YİĞİT, Esra, Bireysel İş Hukuku Dersleri, 2. Bası, Onikilevha Yayıncılık, İstanbul 2020.
  • EKONOMİ, Münir, İş Hukuku, Ferdi İş Hukuku, C. I, İstanbul 1976.
  • EREN, Fikret, Borçlar Hukuku Genel Hükümler, 14. Bası, Yetkin Yayınları, 2012.
  • ESENER, Turhan, Türk Hususi Hukukunda Muvazaalı Muameleler, Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Yayınları, Ankara 1956.
  • EYRENCİ, Öner/TAŞKENT, Savaş/ULUCAN, Devrim/BASKAN Esra, Bireysel İş Hukuku, 10. Bası, Beta Yayıncılık, İstanbul 2020.
  • GÖRMÜŞ, Ayhan, “Kamu Kurumlarında Hizmet Alımı Yoluyla İstihdam Edilenlerin Kıdem Tazminatı Sorunu”, Çalışma ve Toplum Dergisi, Cilt: 3, Sayı: 38, 2013, s. 141-172.
  • GÜVEN, Ercan/AYDIN, Ufuk, Bireysel İş Hukuku, 6. Bası, Nisan Kitabevi, Eskişehir-İstanbul 2020.
  • İZVEREN, Adil, İş Hukuku, Doğuş Matbaacılık, Ankara 1974.
  • KILIÇOĞLU, Mustafa/ŞENOCAK, Kemal, İş Kanunu Şerhi, Legal Yayıncılık, 3. Bası, İstanbul 2013.
  • MOLLAMAHMUTOĞLU Hamdi/ASTARLI Muhittin/BAYSAL Ulaş: İş Hukuku Ders Kitabı, 4. Bası, C. I, LYKEION Yayınları, Ankara 2020.
  • NARMANLIOĞLU, Ünal, İş Hukuku, Ferdi İş İlişkileri I, 5. Bası, Beta Yayıncılık, İstanbul 2014.
  • SAYMEN, F. Hakkı, Türk İş Hukuku, İstanbul 1954.
  • SENYEN KAPLAN, Emine Tuncay, Bireysel İş Hukuku, 11. Bası, Gazi Kitabevi, Ankara 2020.
  • SÜMER, Haluk Hadi, İş Hukuku, 25. Bası, Seçkin Yayıncılık, Ankara 2020 (İş Hukuku).
  • SÜMER, Haluk Hadi, İş Hukuku Uygulamaları, 7. Bası, Seçkin Yayıncılık, Ankara 2019 (Uygulamalar).
  • SÜMER, Haluk Hadi/KAYIRGAN, Hasan, İşçilik Alacakları ve Hesaplamaları, 2. Bası, Seçkin Yayıncılık, Ankara 2021.
  • SÜZEK, Sarper, İş Hukuku, 19. Bası, Beta Yayıncılık, İstanbul 2020 (İş Hukuku).
  • SÜZEK, Sarper, “İşyeri Devrinin Hukuki Sonuçları”, Dokuz Eylül Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi Cilt: 15, Özel S., 2013, s.311-330 (İşyeri Devri).
  • TUNÇOMAĞ, Kenan/CENTEL Tankut, İş Hukukunun Esasları, 9. Bası, Beta Yayıncılık, İstanbul 2018.
  • UŞAN, Fatih/ERDOĞAN, Canan, İş ve Sosyal Güvenlik Hukuku, Seçkin Yayıncılık, Ankara 2020.
Selçuk Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi-Cover
  • ISSN: 1306-8075
  • Yayın Aralığı: Yılda 4 Sayı
  • Başlangıç: 1988
  • Yayıncı: Selçuk Üniversitesi