BİR SOSYALLEŞME ARACI OLARAK YENİ MEDYA

Yeni medya 2000’li yılların en moda kavramlarından biridir. Gerek doğrudan medya üzerine yapılan çalışmalarda, gerekse dolaylı olarak medya ile ilişkilendirilmiş araştırmalarda yeni medyanın karakteristik özellikleri farklı şekillerde sınanmaya çalışılmış, yeni medya tanımlarının sınırları sürekli yeniden yapılandırılır olmuştur. 2000’li yılların toplumsallaşma süreci, modern dünyanın geleneksel medyasının ortaya çıkardığı toplumsallaşma yapısından önemli farklılıklar içerir. Kavram olarak ağ toplumu, Castells (2008) tarafından tanımlanmış, gündelik yaşamlarında geleneksel iletişim araçları yerine yeni medyayı kullanagelen, yeni medyanın iletişim olanaklarını gündelik yaşamı içine yerleştirmiş ve belirli bir alışkanlık edinmiş bir topluma karşılık gelmektedir. Ağ toplumu, Bell’in (1996) endüstrisi sonrası toplumunun toplumsal yapılanmasını ağ üzerinden gerçekleştiren biçimi olarak tanımlanabilir. Toplumsal yapılanmasını da bilginin serbest dolaşımı üzerine şekillendirir. Tıpkı endüstri toplumunda üretilen ürünlerin serbest dolaşımında olduğu gibi, ağ toplumunda öne çıkan en önemli olgu, önemli ya da önemsiz, anlık ya da geçmiş, üretilen tüm bilgilerin paylaşılabilir, manipüle edilebilir olmasıdır. Bu araştırma, ağ toplumunun yapılanmasında, toplumsallaşmasında yeni medyanın ne gibi etkilerinin olduğunu; var olan toplumsal yapıyı şekillendirmesinde hangi özelliklerinden yararlandığını ortaya koymayı amaçlamıştır. Bu amaç doğrultusunda yeni medyanın karakteristik özellikleri özetlenerek, toplumsallaşma ile olan kavramsal ilişkileri ortaya konmaya çalışılmıştır. Farklı toplumsallaşma düzeylerinde yeni medyanın hangi karakteristik özellikleri ile işlev gördüğü, 2000’li yıların ağ toplumunun yapılanmasında hangi yönlerinin öne çıktığı, literatür taraması ışığında betimlenmiştir.

Anahtar Kelimeler:

Yeni Medya, Sosyalleşme

PDF

___

Alemdar K ve Erdoğan İ (2005) Öteki Kuram. Erk Yayınları, Ankara.
Altunay A (2013) “Çağımızın Görsel İletişim Ortamı Olarak Yeni Medya”, Hareketli Görüntünün Tarihi. Anadolu Üniversitesi Yayınları, Eskişehir.
Baudrillard J (2013) Similarklar ve Simülasyon. Oğuz Adanır (çev), Doğu Batı Yayınları, Ankara.
Bell D (1996) The Cultural Contradictions Of Capitalism. Basic Books, New York.
Beville H (1948) “The Challenge of the New Media: Television, FM, and Facsimile” , Journalism Quarterly. Vol. 25, pp. 3-11.
Binark M (der) (2007) Yeni Medya Çalışmaları. Dipnot Yayınları, Ankara.
Brecht B (1964) “The Radio as an Apparatus of Communication”, Brecht on Theatre: The Development of an Aesthetic. Ed: John Willet, Hill and Wang.
Cemiloğlu Altunay M (2010) “Gündelik Yaşam ve Sosyal Paylaşım Ağları: Twitter ya da - Pıt Pıt Net”, İletişim Dergisi. Sayı 12. Galatasaray Üniversitesi Yayınları, İstanbul.
Castells M (2008) Ağ Toplumunun Yükselişi. Çev: Ebru Kılıç (çev), Bilgi Üniversitesi Yayınları, İstanbul.
Elkind D (2007) The Power of Play: Learning What Comes Naturally. DeCopa Life Long Book, Berkeley.
Giddens A (2012) Sosyoloji. Kırmızı Yayınları, İstanbul.
Gitelman L and Pingree G B (2003) New Media, 1740–1915. MIT Press, London.
Livingstone S and Bovill M (2000) Young People, New Media. Media Culture Online, London.
http://mo2.lmz.navdev.de/fileadmin/bibliothek/livingstone_young_people/livingstone_young_people.pdf erişim tarihi: 06-03-2015
McLuhan M (2005) Yaradanımız Medya. Ünsal Oskay (çev), Turkuvaz Kitap, İstanbul.
Manovich L (2002) The Language Of New Media. MIT Press, London
Manovich L (2003) “New Media from Borges to HTML”, New Media Reader. MIT Press, London.
Marvin C (1988) When Old Technologies Were New: Thinking About Electric Communication in the Late Nineteenth Century. Oxford University Press, New York.
O'Reilly T (2005) "What Is Web 2.0". O'Reilly Network, http://oreilly.com/web2/archive/what-is-web-20.html, erişim tarihi: 06-03-2015
Pavlik J and McIntosh S (2004) Converging Media: An Introduction to Mass Communication. Pearson Books, Boston.
Prensky, M (2001) Digital Natives, Digital Immigrants. On the Horizon 9(5): 1-6. http://www.marcprensky.com/writing/Prensky%20%20Digital%20Natives,%20Digital%20Immigrants%20-%20Part1.pdf, erişim tarihi: 06-03-2015.
Taşçı E (2010) “Sosyal Medya Araçlarının Yerel Yönetimlere Etkisi ve Katkısı: Belediye 2.0”, Türkiye Bilişim Derneği Bilişim Dergisi. Yıl:38, S.126, s. 23-26.
Toprak A ve Diğerleri. (2009) Toplumsal Paylaşım Ağı Facebook: Görüyorum Öyleyse Varım. Kalkedon. İstanbul.
Van Dijk J A.G.M. (2006) The Network Society. Sage Publications. London.
Wright J C, Aletha C. Huston, Kimberlee C. Murphy, Michelle St. Peters, Marites Pinon, Ronda Scantlin and Jennifer Kontler. (2001) “The Relations of Early Television Viewing to School Readiness and Vocabulary of Children From Low-income Families: The Early Window Project”, Child Development. Volume: 72. No: 5. 1347-1366.