Öz: İnsanoğlunun etrafındaki nesnelere, varlıklara ve insanlara alışkınhale gelme eğilimi, genellikle “alışma” olarak adlandırılan yadsınamaz birkonudur. Sanat (özellikle edebiyat) alışılmış olanı alışılmamış ve yeni olarakgörmemize yardım eden şeydir. Edebiyatın belirgin bir özelliği olarakyabancılaştırma, okuyucuyu dünyayı aşina ve alışık biçimde görmektenkurtaran herhangi bir süreci ifade eder. Yabancılaştırma metotlarının çoğu;günlük dilin ve yaygın kavramların yaratıcı kullanımını kapsar. Bu makaleninamacı; İranlı modern şair Sohrâb Sepehrî’nin şiirlerinde yabancılaştırmametotlarından nasıl faydalandığını ve bu metotların okuyucularıngünlük hayatlarına dair klişe, otomatik algı şekillerini değiştirme amacınanasıl hizmet ettiğini göstermektir.Anahtar Kelimeler: Yabancılaştırma, alışma, öne çıkarma, Sohrâb Sepehrî. Abstract: The tendency of the human beings to get used to the things,people and objects around them is an undeniable matter which is usuallyreferred to as habitualization. Art (and in particular literature) is what helpsus see the familiar in an unfamiliar and fresh way. As a distinctive featureof literature, defamiliarization refers to any process which tears away thereader’s familiar and habitual ways of looking at the world. Most of themethods of defamiliarizing technique include the creative use of everydaylanguage and common concepts. The aim of this article is to show howSohrab Sepehri, the Iranian modern poet, has made use of various methodsof defamiliarization in his poems and also, to indicate the ways that thesetechniques serve the aim of changing the reader’s mode of perception backfrom the trite, automatic patterns of everyday life.Keywords: Defamiliarization, habitualization, forgrounding, SohrabSepehri