HASTANE İÇ MEKAN TASARIMINDA MALZEME KULLANIMI

İç mekan tasarımı çalışma alanı, belirlenmiş olan mekanın; işlevsel, pratik, estetik olarak ihtiyaçlarının karşılanmasına ilişkin bir çözüm arayışıdır. Mekan tasarımı; sanat ve bilimden beslenerek, oldukça geniş bir sahada, teorik ve pratik olarak gelişim göstermektedir. Yapının türü ve belirlenen tür için kullanıcı ihtiyaçları, inceleme sahasına göre mekan tasarımı konusu farklı uzmanlık alanlarına ayrılmaktadır. Yapı tipleri arasından özellikle sağlık mekanları; tıbbi müdahalenin gerçekleşmesi sebebi ile diğer yapı gruplarından farklılaşmaktadır. Sağlık sektörü için kapsamlı bir yapı bütününü içeren hastaneler ise; birbirinden farklı gereksinimleri karşılaması zorunluluğunu taşımaktadır. Çalışma konusunun sınırları; tıbbi pratik içermeyen ancak kullanıcıyı karşılayan, hasta, hasta yakını, personel gibi kullanıcı tiplerinin tamamını kapsayan, hastane genel mekanları olarak belirlenmiştir. Nitel araştırma yöntemi ve betimsel değerlendirme tekniği kullanılarak tümevarımcı bir analiz ile sağlık yapıları iç mekan bitiş malzemelerine ilişkin teorik bir altlık oluşturulmaya çalışılmaktadır. Belirlenen sınırlar çerçevesinde, tasarım pratiğine; yönetmelik koşulları ile teorik bilgilerin analizi ve yorumu ile mimari uygulamaya ilişkin literatüre katkı sağlanması amaçlanmaktadır.

Anahtar Kelimeler:

Sağlık Yapıları, Tasarım, İç Mekan Tasarımı, , Hastane ve Malzeme, Sağlık Yapıları Tasarımı

MATERIAL USAGE IN INTERIOR SPACE DESIGN AT HOSPITALS

The working field of interior design is a pursuit of a resolution with respect to meeting the functional, practical, aesthetic needs of a pre-specified space. The design of a space displays a theoretical and practical progress in a wide field by being nourished through arts and science simultaneously. The type of a building and the user needs for a pre-specified type are classified into different fields of expertise according to the field of examination regarding space design. Among the building types, healthcare facilities are especially differentiated from other groups of construction since medical interventions are practiced is such places. Hospitals, however, which include a comprehensive holistic structure for medical sector, are required to meet the needs varying from one another. The limitation of this research subject has been identified as hospital buildings in general, which involves the user types such as patients, patients’ relatives, staff, etc. to welcome the user but contain no medical practice. It is an attempt to create a theoretical background for the finish line interior materials of healthcare constructions by means of an inductive analysis through qualitative research method and descriptive assessment technique. Within the framework of this limitation identified, it is aimed at contributing to the literature with respect to design practice, conditions of regulations together with the analysis and interpretation of theoretical knowledge regarding architectural practice.

Keywords:

Healthcare Facilities, Design, Interior Architecture, , Hospital and Material, Healthcare Design,

PDF

___

• Aydın, D. (2009). Hastane Mimarisi İlkeler ve Ölçütler. Konya: Mimarlar Odası Konya Şubesi.
• Aydın, A. B. (2000). İç Mekanda Kullanılabilecek Duvar Kaplama Malzemelerin Akılcı Seçim Açısından Analizi ve Değerlendirilmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. İstanbul: İstanbul Teknik Üniversitesi, Fen bilimleri Enstitüsü.
• Baktır, S. (2006). Yapı Malzemelerindeki Teknolojik Gelişmelerin Mimari Biçimlenmeye Etkileri. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Ankara: Gazi Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü.
• Brooker, G. ve Stone, S. (2011). İç Mekan Tasarımı Nedir?, (Çev. Z. Yazıcıoğlu Halu). İstanbul: Yapı-Endüstri Merkezi Yayınları.
• Ching, F ve Adams, C. (2001). Çizimlerle Bina Yapım Rehberi. İstanbul: Yem Yayınevi.
• Ergenoğlu, A. ve Aytuğ A. (2007). Sağlık Kurumlarında Değişen Paradigmalar ve İyileştiren Hastane Kavramının Mimari Tasarım Açısından İrdelenmesi. YTÜ Mimarlık Fakültesi E – Dergisi, Cilt 2, Sayı 1, s. 44-63. https://www.megaronjournal. com/ (Erişim Tarihi: 12.04.2020).
• Güzel, N. (2006). Yeni Malzemelerin Mimari Tasarıma Etkileri. 3.Ulusal Yapı Malzemesi Kongresi’nde sunulan bildiri.
• Hosking, S. ve Haggard, L. (1999). Healing the Hospital Environment: Design, Management and Maintenance of Healthcare Premises. London & New York: E & F N Spon,
• Karaman, S. (2009). Sağlık Yapılarında Konfor Koşullarının Sağlanması Üzerine Bir Araştırma. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Kocaeli: Gebze Yüksek Teknoloji Enstitüsü.
• Karana, E. (2006). Ölümsüz Plastik, Ölümlü İnsan Ürün Tasarımında Malzeme Seçimi ve Malzemelerin Anlamları. Yirmibir Mimarlık Tasarım Mekan Dergisi, sayı 51, 80-82.
• Kırbaş, C. (2012). Hastanelerde Mimari-Mekanik Proje Tasarımı ve Uygulama Esasları. Tesisat Mühendisliği (TMMOB Makina Mühendisleri Odası), Sayı 127-Ocak/Şubat, 15-30.
• Kuruçelik, G. (2009) Hastanelerin Acil Servis Tasarımında Bir Kalite Değerlendirme Modeli. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Trabzon: Karadeniz Teknik Üniversitesi, Fen Bilimleri Estitüsü.
• Özdağlar, E. (2008). Hastane Yapılarında İç Mekan Organizasyonu. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. İstanbul: Haliç Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü.
• Rodermann, P. A. (1996). Healthcare Design (Wiley Series in Healthcare and Senior Living Design). Edit. Sara O Marberry, Wiley.
• Seçkin, N. P. ve Yıldız, B. (2019). Mimaride Malzemelerin Algısal Farklılıklarının Değerlendirilmesi. İstanbul Sabahattin Zaim Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, Volume 1 Issue 2, 7-14.
• Yağlı, S. (2019). Teknolojik Gelişmelerin Etkisi ile Yüzeylerde Malzeme Kullanımı: Akıllı Malzemeler. Yayımlanmış Yüksek Lisans Tezi. Ankara: Hacettepe Üniversitesi, Güzel Sanatlar Enstitüsü.
• Yılmaz, A. (2005). Epoksinin Döşeme Kaplama Malzemesi Olarak Kullanılması ve Hastane Yapılarındaki Kullanımının Değerlendirilmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. İstanbul: İstanbul Kültür Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü.