Bir iletişim kurma biçimi olarak diyalog, sanatçının sanatını açıklığa kavuşturmasını sağlayan aracı bir yöntemdir. Diyalog, sanat eserinin kendisi dışındaki şeylerle arasındaki karşılıklı etkileşimin çerçevesini kurarak ilişkisini tanımlar. Edoardo Tresoldi, bir heykeltıraş olarak sanatını mekânı aracı kılarak yerin ruhu ve hafızası ile farklı biçimlerde diyaloglar kurarak gerçekleştirir. Diyalogun şiirselliğini, kolektif bir deneyim alanı imkanı sunarak geçici ve kalıcı enstalasyonlar ile gerçekleştiren Tresoldi, mekânın yere dönüşmesini ödünç alınan hafızanın iadesi olarak görür. Mekân, kurulan diyalogun bir aracısı olarak deneyim ile yerin ruhunu üreten ve genişleten bir mekânsala dönüşür. Tresoldi, tüm sanatını yalnızca tel örgü ve kafeslerle ile inşa eder. Malzemenin kendisine sunduğu şeffaflık, hafiflik ve strüktürel imkan, kurmak istenilen diyalog biçimi ile örtüşmektedir. Bu makalede, mekânın yer, zaman ve deneyim ile ilişki kurabilen çoklu boyutunu sanatını gerçekleştirmek için bir diyalog biçimi olarak gören Edoardo Tresoldi’nin diyalog mekânlarının çözümlenmesi amaçlanmıştır. Bu bağlamda çözümleme, mekân diyalogunu mekân-dışı, mekân-içi ve mekân-üstü ilişkisi çerçevesinde Tresoldi’nin çalışmaları üzerinden irdelenerek ele alınmıştır.