___

• Akoğlan Kozak, M. ve Zencir, E. (2012). Esnaf Lokantaları Yöneticilerinin İşletme Performansı Hakkında Görüşleri: Eskişehir Örneği. 13. Ulusal Turizm Kongresi, 845-860.
• Altunöz, P. (2022). Esnaf Lokantalarına Yönelik Algılar: Tüketici Memnuniyetini Ve Davranış Niyetini Ne Etkiler, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Akdeniz Üniversitesi, Antalya.
• Belli, O. (2004). Van Bölgesinin En Eski Tahıl Bakliyat ve Meyve Türleri, (Ed). Belli. O. I. Van Gölü Havzası Sempozyumu. 41-55.
• Bozkoyun, M., ve Baytar, İ. (2020). Tuzlu Balık ve Ayran Aşının Van İlinin Gastronomi Turizmindeki Yeri, Journal of Humanities and Tourism Research, 41-58.
• Bulut, S.H. (2019). Türk Gastronomisinde Esnaf Lokantası Kavramının Turistik Değeri: Sivas Aşçıbaşı Et Lokantası Örneği. Atlas International Refereed Journal on Social Scıences, 5, 541449.
• Çakır, T. (2017). Şehir markalaşmasında gastronomi pazarlamasının önemi ve Van örneği. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Nişantaşı Üniversitesi, İstanbul.
• Çelik, S., Sandıkçı, M., ve Cerit, A. (2020). Esnaf Lokantalarında Otantiklik: Aşçı Bacaksız Örneği, Journal of Tourism and Gastronomy Studies, 8 (2), 1291-1305.
• Daşdemir, A. (2020). Gastronomi turizmi kapsamında yerel yiyecek tüketim motivasyonlarının yerli turistlerin tekrar ziyaret etme niyetlerine etkisinin belirlenmesi: Van kahvaltısı örneği. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Necmettin Erbakan Üniversitesi, Konya.
• Demirhan, Ö. ve Cihangir, E. (2021). Van Otlu Peynirinin Geleneksel Üretim Hikâyesi, Journal of Tourism and Gastronomy Studies, 9(3), 2286-2319.
• Erdeğirmenci, R. (2015). Lokanta. İstanbul: Jotun Yayınevi.
• Ertaş, Y. ve Gezmen-Karadağ, M. (2013). Sağlıklı Beslenmede Türk Mutfak Kültürünün Yeri. Gümüşhane Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi, 2(1), 117-136.
• Gökyıldız, S. (2014). İstanbul’un Esnaf Lokantaları “40 Mekân”. İstanbul: İTO yayıncılık.
• Güldemir. (2014). 1888’den günümüze Hacı Abdullah Lokantası. III. Disiplinlerarası Turizm Araştırmaları Kongresi, (ss. 747-757). Kuşadası Aydın.
• Güler, S. (2010). Türk Mutfak Kültürü ve Yeme İçme Alışkanlıkları, Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 26, 1-7.
• Karaosmanoglu, D. (2013). Globalised Cuisine, Non-National İdentities and The İndividual: Staging Turkishness in Turkish-Speaking Restaurants İn London, Journal of Intercultural Studies, 34(4), 371-386.
• Kayran, M. F., ve Atçı D. (2021). Şanlıurfa'nın Coğrafi İşaretli Ürünleri ve Gastronomi Turizmi Potansiyeli. Ankara: Detay Yayıncılık.
• Kılıçhan, R., ve Köşker, H. (2015). Destinasyon Markalaşmasında Gastronominin Önemi: Van Kahvaltısı Örneği. Journal of Tourism and Gastronomy Studies, 3(3), 102-115.
• Köşker, H. (2020). Van Kahvaltı Salonları Hakkındaki Müşteri E-Şikâyetlerinin Değerlendirilmesine Yönelik Bir Araştırma, Seyahat ve Otel İşletmeciliği Dergisi, 17(3), 524-539.
• Ocak, E., Ceylan, Z., Okat, Ç., Koç, P., Torusdağ, B. G. ve Çakır, U. M. (2021). Yerel Mutfak Kültürünün Sürdürülebilirliği Kapsamında Van Gastronomi Rotası Önerisi. Journal of Tourism and Gastronomy Studies, 9 (4), 2655-2669.
• Oğur, Ü. (2019). Kutsal Zaman Olarak Ramazan Ayının Sokak Kültürüne Yansıması: Van Örneği. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (44), 109-130.
• Okumus, B., Okumus, F., & McKercher, B. (2007). Incorporating Local And İnternational Cuisines in The Marketing of Tourism Destinations: The Cases of Hong Kong and Turkey. Tourism Management, 28(1), 253-261.
• Özbir, N. (2017). Van bölgesinde geleneksel mutfak ile modern mutfak tasarım kriterlerinin incelenmesi, Yayınlanmamış Doktora Tezi, İstanbul Aydın Üniversitesi, İstanbul.
• Özel, H. Ç., ve Zencir, E. (2018). Karpiç (Şehir) Lokantası’nın Hizmet Kalitesinin Dıneserv Modeliyle İncelenmesi. N. Kozak, H. Kılıç, M. Kozak, A. Öztüren (Ed.), 9. Lisansüstü Turizm Öğrencileri Araştırma Kongresi (s. 152-157). Gazimağusa, K.K.T.C: Doğu Akdeniz Üniversitesi.
• Öztürk, B., & Ertamay, S. İ. (2017). 21. Yüzyıla Doğru Türk Gastronomisi ve Geçmişten Günümüze Gelişiminin Etkileri. ResearchGate Dergisi, 756-763.
• Safi. İ., Atnur, G., ve Küçükyıldız, D. (2020). Dışarda Yeme Kültürü ve Lokantalar: Rize Örneği. Mukadidime, 11(1), 124-153.
• Samsa, R. (2019). Van’ı ziyaret eden İranlı turistlerin alışveriş davranışları ve alışveriş memnuniyet düzeylerinin belirlenmesine yönelik bir araştırma. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Van Yüzüncü Yıl Üniversitesi, Van.
• Şahin, G. (2013). Coğrafi İşaretlerin Önemi ve Vize (Kırklareli)’nin Coğrafi İşaretleri. Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (15), 23-37.
• Şen Negizözen, F. N., ve Yılmaz, İ. (2020). Artisan Yemekler ve Gıdalar. Aydın Gastronomy, 4(2), 101-111.
• Ünsal, A. (2010). Geçmişten Günümüze İstanbul’un Lokantaları. Bilgili, A. E. Ed. Şehir ve Kültür İstanbul (s. 385-424). İstanbul Kültür ve Turizm İl Müdürlüğü Yayını.
• Ünsal, M. (2016). Van Kültür ve Turizm Envanteri III. D. Tatlı, Y. Önay Ed., Van Mutfak Kültürü (s. 199-239). Van Valiliği il Kültür ve Turizm Müdürlüğü.
• Yağcı, M. İ. (2009). Stratejik Küresel Pazarlama. Timur N. ve Özmen, A. Ed. Ankara: Eflatun Yayınevi.
• Yalçıntaş, M. (2014). İstanbul’un Esnaf Lokantaları “40 Mekân”, (s.5). İstanbul: İTO Yayıncılık.
• Yavuz, G. (2021). Tanınmış Türk Şeflerin Bakış Açısıyla Türk Mutfağında İnovasyon. Journal of Tourism and Gastronomy Studies, 9(1), 426-447.
• Yıldız, E. (2019). Yaşayan ve Yaşatılan Mutfak Kültürü; İzmir Esnaf Lokantaları Üzerine Bir Değerlendirme. Route Educational and Social Science Journal, 6(7), 1123-1135.
• Zencir, E. (2017). Restoran Yönetimi Kavramlar ve Süreçler. Kozak, M.A. Ed. Ankara: Detay Yayıncılık.