Axel Olrik’in epik yasaları çerçevesinde Zarîfî’nin Mihr ü Mâh mesnevisi

Destan türünden sonra ortaya çıkan ve ilk örneklerini XV. yüzyıldan itibaren görmeye başladığımız halk hikâyeleri, halk anlatılarının en yaygını olarak modern roman ve hikâyeye geçişte önemli rol oynamıştır. Anonim olan ve manzum-mensur karışık olarak yazılan halk hikâyeleri ile Klasik edebiyattaki mesneviler arasında muhteva bakımından benzerlikler vardır. Mesnevi nazım şekliyle kaleme alınmış eserlerin birçoğunun çift kahramanlı aşk hikâyesi anlattığı bilinmektedir. Bu mesnevilerden biri de Mihr ü Mâh’tır. XVII. yüzyıl şairlerinden Çorlulu Zarîfî’nin hamse sahibi olmak amacıyla Nizâmî’yi örnek alarak yazdığı eser, Mihr ile Mâh arasında geçen aşk hikâyesini anlatmaktadır. Tarihî-Coğrafi Fin Kuramı’nın önemli temsilcilerinden biri olan Axel Olrik, halk anlatıları içerisinde bulunan belli temel yapıların varlığından söz ederek anlatıcının bilerek ya da bilmeden bunları takip ettiğini ifade eder. Bu çalışmada söz konusu mesnevi farklı bir açıdan ele alınarak Danimarkalı halkbilimci Axel Olrik’in halk anlatılarından yola çıkarak oluşturduğu on beş maddelik “epik kanunları teorisi” bağlamında incelenmiştir. Çalışmanın sonunda Mihr ü Mâh mesnevisinin Olrik’in epik kurallarından birçoğunu içerdiği görülmüş, bu bağlamda sözlü kültür ile Klasik edebiyattaki mesnevi geleneğinin birbirinden kopuk olmadığı kanısına varılmıştır.   

The mesnevi of Zarîfî within the framework of Olrik’s epic laws

Folk stories which emerged after the epic genre and whose first examples began to be seen from the 15th century, played an important role in the transition to modern novels and stories as the most common of folk narratives. There are similarities in terms of content between folk stories which are anonymous and written as verse-prose mixed and mesnevi in Classical literature. It is known that many of the works written in mesnevi verse tell a double hero love story. One of these mesnevi is Mihr ü Mâh. The work of Çorlulu Zarîfî, one of the 17th century poets, taking Nizâmî as an example in order to have a hamse, tells the story of love between Mihr and Mâh. In this study, this mesnevi is examined from a different perspective and examined in the context of the epic laws theory of fifteen items which was created by the Danish folklorist Axel Olrik based on folk narratives. At the end of the study, it was seen that Mihr ü Mâh mesnevi included many of Olrik's epic rules. In this context, it is concluded that oral culture and mesnevi tradition in Classical literature are not disconnected from each other.

___

  • Akyüz, Çiğdem (2012), “Haldun Taner’in ‘Keşanlı Ali Destanı’ ve Axel Olrik’in Epik Yasaları”, Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 8, 1-11. Alptekin, Ali Berat (2005), Halk Hikâyelerinin Motif Yapısı, Akçağ Yayınları, Ankara. Bars, Mehmet Emin (2014), “A. Olrik’in Epik Yasaları Işığında Ferhat İle Şirin Hikâyesi”, Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim Dergisi, 3/1, 306-324. Boratav, Pertve Naili (1999), 100 Soruda Türk Halk Edebiyatı, Gerçek Yayıncılık, İstanbul Çiftçi, Ferhat (2013), “Axel Olrik’in Epik Yasaları Işığında Oğuz Kağan Destanı’na Bir Bakış”. Turkish Studies, 8/4, 515-524. Çobanoğlu, Özkul (2002). Halkbilimi Kuramları ve Araştırma Yöntemleri Tarihine Giriş, Akçağ Yayınları, Ankara. Ekici, Metin (2006), “Araştırma Yöntemleri”, Türk Halk Edebiyatı El Kitabı (ed. M. Öcal Oğuz), Grafiker Yayınları, Ankara. Erdoğan, Mehtap (2010), “Yazma Kültürüne Ait Bir Metne Epik Yasaların Uygulanması Denemesi”, Turkish Studies, Volume 5/3 Summer: 1198-1217. Gülmen, Nuriye (2008), “Axel Olric’in Epik Yasaları Işığında ‘Salur Kazanun Evi Yagmalandugı Boyu Beyan Eder’ İsimli Hikâyenin Okunması”, Millî Folklor, 79, 14-20. Kavruk, Hasan, PALA, İskender (1998), “Hikâye”, İslam Ansiklopedisi, C.2, Türkiye Diyanet Vakfı, İstanbul, s. 490-493. Olrik, Axel (1994a), “Halk Anlatılarının Epik Kuralları”, Millî Folklor, 23, 2-5. Olrik, Axel (1994b), “Halk Anlatılarının Epik Kuralları II”, Millî Folklor, 24, 4-6. Özcan, Tarık (1996), “Oğuz Kağan Destanı’nın Halk Anlatılarının Epik Kuralları Bakımından İncelenmesi”, Millî Folklor, 31-32, 95-97. Tuncel, Uğur (2013), “Axel Olrik’in Halk Anlatılarının Epik Yasaları Bağlamında ‘Ağalık’ Adlı Karagöz Oyunu Çözümlenmesi”, İstanbul Üniversitesi Türk Dili ve Edebiyatı Dergisi, XLVIII, 203-240. Turhan, Vedat Nuri (1995), Zarîfî ve Mihr ü Mâh Mesvisi’nin Tenkidli Metni ile İncelemesi, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Atatürk Üniversitesi, Erzurum. Türkmen, Fikret (1998), ), “Hikâye”, İslam Ansiklopedisi, C.2, Türkiye Diyanet Vakfı, İstanbul, s. 490-493. Ünver, İsmail (1986). “Mesnevi”, Türk Dili, Türk Şiiri Özel Sayısı II (Divan Şiiri), 415-416-417, Türk Dil Kurumu Yayınları, Ankara, s. 430-563. Yılmaz, Mehmet (1999), Manas Destanı’nın Epik Kurallara Göre İncelenmesi (Sagınbay Orazbakov Varyantı, C.1), Yayımlanmamış Doktora Tezi, Atatürk Üniversitesi, Erzurum. Yılmaz, Mehmet (2009), “Hamdi’nin Yûsuf u Züleyhâ Mesnevisi’nin Epik Karakterinin Değerlendirilmesi Üzerine Bazı Tespitler”, Turkish Studies, 4/8, 2444-2461. Zariç, Mahfuz (2007), “Kirdeci Ali Kesikbaş Destanı’nın Metin Merkezli Temel Halkbilimi Kuramları Açısından İncelenmesi”, Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 22: 199-216.