Arapça İ’râb ve Dilbilgisi Kurallarının Öğretiminde Karinelerin Rolü

Arap olmayıp günümüzde hafızlık yapan çoğu yabancı öğrenciler Kur’an'ı anlamadan ezberlemektedirler. Bu çalışmada ilgili soruna çözüm yollarından birini teşkil edebilecek "Arapça İ’râb ve Dilbilgisi Kurallarının Öğretiminde Karinelerin Rolü” konusu ele alınmıştır. Araştırma, metnin manasını anlamadan ezberleme yöntemi ile yeni yöntem arasındaki farkı bulmayı amaçlamıştır. Bu amaca yönelik çıkarımlar, kelimeler arasındaki ilişkiler dikkate alınarak yapılmıştır. Bu çalışmada aynı zamanda kuralların öğretimi ve karineler yoluyla kelimeler arasındaki ilişkiyi anlama kuramından bahsedilmiştir. Karinelerin uygulanması kuramı öğrenciye analiz, sentez ve çıkarım becerisi kazandırdığı gibi metinleri anlama becerisi de sağlar. Bu noktalardan hareketle çalışılan konunun önem arz ettiği tespit edilmiştir

The Directories in Teaching Arabic Grammar and I’rab (Structure Analysis)

Abstract: Turkish students، today، memorize Quran without understanding its meaning; that’s why this study "Qarina in teaching Arabic grammar and I’rab (structure analysis)" focused on differentiating between means of memorizing and the new way of memorizing without understanding the text. We did this by considering the link between vocabularies. This study talks about the theory of teaching grammar and the link among vocabularies on the purpose of comprehending the targeted texts through comprehending key words in the text، in addition to applying Qarina theory that enables students to analyze، compose and deduce.

___

  • ثَبْت المصادر والمراجع / References 1) القرآن الكريم. 2) الجرجاني علي بن محمد. التعريفات. تحقيق إبراهيم الإبياري، دار الكتاب العربي، الطبعة الأولى، بيروت 1938. 3) جطل مصطفى. النحو والصرف 1. منشورات جامعة حلب، كلية الآداب والعلوم الإنسانية، حلب / سورية 1980. 4) ابن جني أبو الفتح عثمان. الخصائص. تحقيق محمد علي النجار، دار الهدى، الطبعة الثانية بيروت – لبنان (دون تاريخ). 5) حسان تمام. اللغة العربية معناها ومبناها. دار الثقافة الجزائر عين صالح، الطبعة الأولى، الجزائر 2001. 6) حلواني محمد خير. أصول النحو العربي. الناشر الأطلسي، مطبعة أفريقية الشرق الدار البيضاء، الطبعة الثانية، المغرب 1983. 7) عبد اللطيف محمد حماسة. العلامة الإعرابية بين القديم والحديث. جامعة الكويت، مطبوعات الجامعة الطبعة الأولى، الكويت 1984. 8) الزجاجي عبد الرحمن. الإيضاح في علل النحو. تحقيق مازن مبارك، الطبعة الخامسة، بيروت (دون تاريخ). 9) الزركشي بدر الدين. البرهان في علوم القرآن. تحقيق محمد أبو الفضل إبراهيم، دار إحياء الكتب العربية، عيسى البابي الحلبي وشركائه، الطبعة الأولى، مصر 1957. 10) الزركلي خير الدين. الأعلام. دار العلم للملايين، الطبعة الثالثة، بيروت لبنان 2002. 11) الشيخ عبود زهرة. التحليل النحوي للآيات الكريمة حتى نهاية القرن الثاني الهجري. رسالة دكتوراه ، كلية الآداب والعلوم الإنسانية، جامعة حلب 2007. 12) الغلاييني مصطفى محمد. جامع الدروس العربية. دار الروضة للطباعة والنشر والتوزيع، الطبعة الأولى إسطنبول/ تركيا 2014. 13) الفارسي الحسن بن أحمد. التعليقة على كتاب سيبويه. تحقيق عوض بن محمد القوزي، مطبعة الأمانة، الطبعة الأولى، القاهرة 1989. 14) الفراهيدي الخليل بن أحمد. معجم العين. تحقيق: محمد مهدي المخزومي، مؤسسة دار الهجرة، الطبعة الثانية، إيران (دون تاريخ). 15) قباوة فخر الدين. التحليل النحوي أصوله وأدلته. مكتبة ناشرون والشركة المصرية العالمية للنشر، لونجمان، مصر الطبعة الأولى، مصر 2002. 16) الكفوي أيوب بن موسى. الكليات. منشورات وزارة الثقافة والإرشاد القومي، دمشق 1974. 17) ابن منظور جمال الدين محمد بن مكرم. لسان العرب. دار صادر، بيروت، الطبعة الأولى، بيروت – لبنان 1988. 18) ابن هشام الأنصاري جمال الدين. مغني اللبيب عن كتب الأعاريب. تحقيق مازن مبارك، دار الفكر، بيروت/ لبنان 1979.
  •   Kaynakça / References
  • Abdüllatif, Muhammed Hamasa (1437/2015). el-Alametü’l-İ’râbiyye beyne’l-Kadimi ve’l-Hadis. el-Kuveyt: Matbuâtu Câmîâtu’l-Kuveyt,1984. Catal, Mustafa. en’Nahv ve’s-Sârf (1). Menşûrât Câmîâti Haleb Külliyetü’l-Âdâbi ve’l-Ulûmi’l-İnsanyie, Suriye: 1980. Cürcânî, Alî b. Muhammed (816/1413). et-Târifat. thk. İbrahim el-’İbarî, Beyrut: Dâru’l-Kitâbi’l-Arabi, 1938. Ensârî, İbn Hişâm (761/1360). Muğni’l-Lebîb an Kütübi’l-Arîb. thk. Mazin Mübark, Beyrut: Dâru’l-Fikr, 1979. Fârisî, el-Hasan b. Ahmed (377/987). et-Tâlikatu alâ Kitabi Sibeveyh. thk. Âvad b. Muhammed el-Kuzi, Kâhire: Dâru’l-Amana,1989. Ferahidî, Halîl b. Ahmed (173/789). Kitabu’l-Ayn. thk. Muhammed el-Mahzumi, İran: Müessesetü Dâru’l-Hicra, trs.. Ğalayinî, Mustafa ( 1363/1944). Camiu’d-Durusi’l-Luğati’l-Âdâbiyye. Turkiye: Dâru’r-Rauda 2014. Hassan, Tammam ( 1436/2014). el-Luğatu’l-Arabiye Ma’nâhâ ve Mebnahâ. Cezayir: Dâru’s-Sekafe,2001. Helevânî, Muhammed Hayır. Usûlü’n-Nahv el-Arabî. Nşr. Atlasi, Matbaatu Afrikya eş’Şark, el-Mağrib: ed’Daru’l-Bayd âa,1983. İbn Cinnî, Ebu’l-Feth Osman (393/1002). el-Hasâis. thk. Muhammed Ali Neccar, Lübnan: Dâru’l-Hüda, trs.. İbn Manzûr, Muhamed b. Mukrim Cemalüddin (711/1311). Lisanu’l-Arab. Beyrut: Dâru Sâdır,1988. Kabava, Fahruddin. et-Tahlilün-Nahvî Üsûlühü ve Edilletühû. Mısır: Maktebetu Naşirun ve eş-Şerike el-Mısriye el-Âlamiye lil-Neşr, Loncman, 2002. Kefevî, Eyüb b. Musa Ebu’l- Bâkâ (1094/1683). el-Külliyât fi Mu’cemi’l-Mustalahât. Dımaşk: Menşürat Vezaratu’s-Sekâfe ve’l-İrşad el-Kavmi, 1974. Kurân-ı Kerîm. Şeyh Abbud, Zehra. et-Tahlilün-Nahvi lil-Âyâti’l-Kerîme hatta Nihayet el-Karn es-Sani el-Hicrî. Câmiatu Halep Külliyetu’l-Âdâbi ve’l-Ulûmi’l-İnsaniyye, Suriye: 2007. Zeccacî, Abdurrahman (337/952). el’Îzahu fi İlali’n-Nahv. thk. Mazin Mübark, Beyrut: trs.. Zerkeşî, Bedrü’d-Din (745/ 1344 ). el-Burhan fi Ulûmi’l-Kur’an. thk. Muhammed İbrahim, Dâru Ihyâi’l-Kütübi’l-Arabiyye, Mısır: 1957. Ziriklî, Hayreddin (1396/1975). el-Âlam. Beyrut: Dâru’l-İlm lil-Melayin, 2002.