(TÜRKİYE’NİN GÜNEY KAFKASYA’DAKİ POLİTİAKLARI VE BÖLGESEL GÜVENLİK MEKANİZMALARI)

SSCB’nin dağılması ilk başlarda Türkiye için sadece Kafkasya’dadeğil, aynı zamanda Orta Asya’daki nüfuzunu genişletmesi için çok büyükbir alan ortaya çıkarıyor gibi gözükmüştü. Türkiye üç yeni bağımsız ülkeolan Azerbaycan, Ermenistan ve Gürcistan’ı hevesle karşılamıştı. TürkiyeAzerbaycan ve Gürcistan ile geniş çağlı bir işbirliği oluşturmayı başarmışolsa da, Ermenistan’la bu konuda başarısız olmuştur. Yazara göre aynenAzerbaycan ve Gürcistan ile yapıldığı gibi Ermenistan’la da ilişkilerinkurulması ve ayrıca Dağlık Karabağ sorununun çözümlenmesi Kafkasyabölgesinin tamamı için geniş kapsamlı sonuçları olacaktır. Hem Türkiyeiçerisinde, hem de geniş bölgedeki gerginlikler, Türkiye için hem iç hemde dış politika açısından zorluklar ortaya çıkarmakta ve Türkiye’nin tümbölge için güvenilir bir enerji aktarma rotası olması hedefi önünde engelteşkil etmektedir

TURKEY’S POLICIES IN THE SOUTHERN CAUCASUS AND REGIONAL SECURITY MECHANISMS

The disintegration of the USSR at first seemed to offer a vastarea for the growth of Turkey’s influence not only in the Caucasia region,but also in Central Asia. Turkey enthusiastically welcomed the three newlyindependent countries – Armenia, Azerbaijan, and Georgia. While Turkeywas able to forge a wide ranging level of cooperation with Azerbaijan andGeorgia, it has been unsuccessful with regards to Armenia. The authorcontends that establishing ties with Armenia in the same vein as withAzerbaijan and Georgia, and also the resolution of the Nagorno-Karabakhconflict will have far-reaching implications for the Caucasia region as awhole. Continuing tensions within Turkey and tensions in the wider regionpresent both domestic and foreign policy challenges for the country, andprovide impediments to its aim to become a reliable energy transit routefor the whole region