DKAB ÖĞRETMENLERİNİN ALTERNATİF ÖLÇME DEĞERLENDİRME TEKNİKLERİNİ KULLANMA DÜZEYİ

Çalışmanın amacı ilkokul ve ortaokul DKAB (Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi) öğretmenlerinin AÖD (Alternatif Ölçme Değerlendirme) tekniklerini kullanma düzeylerini belirlemek ve karşılaştıkları sorunları tespit ederek bu sorunlara yönelik çözüm önerileri getirmektir. Araştırma evrenini 2017-2018 eğitim öğretim yılı Osmaniye il merkezi ve il merkezine bağlı köylerde görev yapan 129 tane DKAB öğretmeni oluşturmaktadır. Evrende bulunan 129 tane DKAB öğretmenine ulaşılması hedeflenmiş ancak 109 tane öğretmene ulaşılabilmiştir. Bu tüm evrenin % 84.49 karşılık gelmektedir. Ayrıca tesadüfü olarak seçilen 10 öğretmenle birebir görüşülmüştür. Öğretmenlere uygulanan anketten hem nicel hem de nitel veriler elde edilmiştir. Nicel verilerin analizinde yüzde ile frekanslardan faydalanılmıştır. Nicel verilerin analizinde frekans ile yüzdelerden faydalanılarak tablolar elde edilmiş ve bunların altlarına gerekli olan açıklamalar yapılmıştır. Bu şekilde elde edilen verilerin nitel boyutunun analizinde betimsel analiz tekniği uygulanmıştır. Neticede Açık uçlu soru, Kavram haritası, Sözlü sunum, Proje, Gözlem, Performans görevlerinin diğer AÖD tekniklerine göre fazla kullandıkları görülmüştür. AÖD tekniklerini kullanma durumları, öğretmenlerin çeşitli özelliklere göre önemli bir değişiklik göstermediği görülmüştür. Öğretmenlerin AÖD tekniklerinden Sözlü sunum, Gözlem, Açık uçlu soru, Kavram haritası tekniklerini diğer tekniklere nazaran daha sık kullandıkları görülmüştür. Öğretmenlerin AÖD teknikleri içerisinden en fazla İbadet öğrenme alanını kullandıkları görülmüştür. Öğretmenler ayrıca AÖD tekniklerinin uygulanması sırasında sınıflarında birçok sorunla karşılaştıklarını ifade ederek bu sorunların çözümlerine ise çeşitli öneriler getirmişlerdir.

Anahtar Kelimeler:

Alternatif, ölçme, değerlendirme

PDF

___

Akınoğlu, O. (2004). Yapılandırmacı Öğrenme ve Coğrafya Öğretimi. Marmara Coğrafya Dergisi, Sayı: 10.
Büyükkaragöz, S. S. (1997). Program Geliştirme ”Kaynak Metinler”. Konya: Kuzucular Ofset.
Çelik, V. (2008). Sınıf Yönetimi. İstanbul: Nobel Yayınları.
Erdem, A. ve Erdem, M. (2015). Yapılandırmacı Karma Öğrenme Ortamlarının Dinleme ve Konuşma Becerilerine Etkisi. Elementary Education Online, 14(3), 1130-1148, 2015.
MEB, (2005). İlköğretim 1-5.Sınıf Programları Tanıtım El Kitabı. Ankara: Milli Eğitim Müdürlüğü Basımevi.
MEB, (2010). İlköğretim Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Dersi (4, 5, 6, 7 ve 8. sınıflar). Öğretim Programı ve Kılavuzu. Ankara: Milli Eğitim Bakanlığı Basımevi.
MEB (2014). Okul Öncesi ve İlköğretim Kurumları Yönetmeliği. Ankara: MEB Yayınları.
Oğur, R. ve Tekbaş, Ö. F. (2003). Anket Nasıl Hazırlanır?. http://www.ttb.org.tr/STED/sted0903/anket.pdf.
Tekindal, S. (2000). Klasik Yazılı Sınavla ve Çok Sorulu Testle Elde Edilen Ölçümlerin Güvenirlik ve Geçerliği. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 8(8), 38-46.
Yıldız, M. ve Genç, M. F. (2016). Ortaokul Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Öğretmenlerinin Alternatif Ölçme ve Değerlendirme Tekniklerini Kullanma Düzeyleri ve Karşılaştıkları Sorunlar. İLTED, Erzurum 2016/1, sayı: 45, 45-80.
Yıldız, M. (2015). Ortaokul Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Öğretmenlerinin Alternatif Ölçme Ve Değerlendirme Tekniklerini Kullanma Düzeyleri ve Karşılaştıkları Sorunlar (Sivas İli Örneği). Cumhuriyet Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Felsefe ve Din Bilimleri Ana Bilim Dalı, Din Eğitimi Bilim Dalı, Sivas.
Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2016). Nitel Araştırma Yöntemleri (10. Baskı). Ankara: Seçkin Yayıncılık.