Azık, yolculukta yenmek için hazırlanan yiyeceklerin genel ismidir. Göçebelerin günlük hayatları, genellikle yolculuklarla geçmektedir. Sabahın erken saatlerinde keçi ve koyunları otlamak için yola çıkan göçebeler, akşam saatlerinde evlerine dönmektedir. Göçerler, gün içerisindeki açlık ihtiyaçlarını; yağlıklarına sardıkları azık ve katıklarıyla gidermektedirler. Göçebelerin azıklarının başında çörek gelmektedir ki yendiği andan itibaren kişiyi uzun süre tok tutmaktadır.Çörek hem yapımının kolay olması hem de uzun süre tazeliğini koruması bakımından tercih edilmektedir. Çörekler, göçebe hayat kültürünün vazgeçilmezlerinden olup farklı türlerde yapılıp göçebe yaşamının her döneminde karşımıza çıkmaktadır. Doğumdan ölüme kadar hayatın her aşamasında kendine yer edinmiştir. Çalışmada, göçebe hayatın vazgeçilmez besinlerinden olan küllü ve yağlı çöreğin Mersin-Silifke göçerleri arasındaki önemi üzerinde durulmuştur Çalışmada, Mersin-Silifke göçerlerinden bilgi toplanırken saha çalışması ve Türk kültüründe çörek hakkındaki bilgilerin elde edilme aşamasında da doküman analizi yöntemlerinden faydalanılmıştır. Bu sayede, bir dönem göçebe kültür hayatının önemli yiyecekleri arasında olan çöreğin Türk kültüründeki önemine de dikkat çekilmeye çalışılmıştır.