Özlem DOĞU, Melek ATASOY, Selma ALTINDİŞ, Nuri SOLAZ, Mustafa ALTINDİŞ

Hemşirelik Uygulamalarında Transfüzyon Güvenliği; Eğitim şart

Amaç: Kan ve kan ürünlerinin transferi olarak tanımlanan transfüzyon, bir çeşit “organ transplantasyonu” olarak ele alınmakta olup bunun gerekliliği-etkinliği, verilen ürünün özelliği ve uygulamaya ait muhtemel komplikasyonların bilinmesi ve göz önünde bulundurulması hayati önem taşımaktadır. Bu çalışma, kan transfüzyonu kararı veren ekibin içinde yer alan ve uygulayan hemşirelere, hasta güvenliği ve kalite kapsamında verilen transfüzyon güvenliği eğitiminin etkinliğinin belirlenmesi amacıyla ön-son test metodu ile yapılmıştır.Yöntem ve Gereçler: Çalışma, Sakarya ili kamu hastaneleri kurumunda ve özel hastanelerde çalışan 2 ayrı hemşire grubuna, 8 Mayıs ve 13 Haziran 2014 tarihlerinde, tüm gün süren eğitimlerin öncesi ve sonrası yapılan testlerle değerlendirilmiştir. Örneklem grubu 82 kişi olup çalışma formu 6'sı sosyo-demografik, 19’u transfüzyon ile ilgili toplam 26 sorudan oluşmuştur. Yapılan testte her bir soru için biliyorsa “1” bilmiyorsa “0” puan verilmiş ve bilgi puanı 0-19 arasında, soru sayısına bölünerek elde edilmiştir. Veriler SPSS ile bağımlı gruplarda T testi ve Kruskall Wallis ile değerlendirilmiştir. Bulgular: Çalışmaya katılan hemşirelerin yaş ortalaması 31.03±6.47, büyük çoğunluğu % 87,8 bayan, lisans mezunu % 54,9 ve mesleki deneyim yılının 5 yıl + üzerinde % 69,5 olduğu belirlenmiştir. Dahili ve cerrahi kliniklerde çalışan hemşire sayısının birbirine yakın olduğu % 45 ve % 42,7 ve % 69,5'inin daha önce kan transfüzyonu ile ilgili bir eğitim almadığı belirlenmiştir. Hemşirelerin eğitim öncesi bilgi puan ortalaması 1,79±0,57 iken, 8 saat süren eğitim sonrası katılımcıların bilgi puan ortalamasının 2,10±0,35 olduğu, yapılan eğitimin öncesi ve sonrası bilgi puan ortalamaları arasında istatistiksel olarak anlamlı fark olduğu belirlenmiştir p0.05 .Sonuç: Hatalı uygulamaları önlemek amaçlı gerçekleştirilen eğitim öncesi ve sonrası test sınav sonuçlarının anlamlı şekilde yükselmesi, eğitimin konu hakkında bilgi düzeyini artırdığı ve bununda gerekli davranış değişikliği sağlayacağını düşündürmüştür. Ayrıca çalışma gereksinimler doğrultusunda yapılandırılmış planlı bir eğitim programının tekrar edilmesinin transfüzyon güvenliğine katkı sağlayacağı kanısını uyandırmıştır

Anahtar Kelimeler:

Transfüzyon güvenliği, hemşire, sürekli eğitim

Transfusion Safety in Nursing Practice; Training is a must

Aim: Blood transfusion, a kind of "organ transplantation" requirements that are addressed as, knowledge of the product's features and possible complications of the application and be considered vital. The study and practice nurses located within the team given to the safety of transfusion blood transfusion that the decision was made to determine the effectiveness of the training. Material and Methods: Study, Sakarya public hospitals and private hospitals in 2014 nurses working group, allday pre-training and post-tests were evaluated with. The sample group is 82 people, if you know for each question in the tests of "1" does not know "0" score points given and obtained the information. Data were analyzed by t-test and Kruskal Wallis dependent on groups with SPSS. Results: IThe average age of 31.03 ± 6:47 nurses who participated in the study, the majority 87.8% female, graduate degree 54.9% , professional experience of 5 years + on year 69.5% that, more of 69.5% it was determined that prior to receiving an education related to blood transfusion. While the information before the training of the participants mean score 1.79 ± 0.57 after the training period is 2.10 ± 0.35 for 8 hours, it was determined that there were statistically significant differences between pre- and post-knowledge scores p

Keywords:

Transfusion safe practices, nursing, continuing education,

___

Lepage, R.M. Gardner, R.M. Laub andO.K. Golubjatnikov Improving blood transfusion practice: role of a computerized hospital information system. Transfusion. 2003; 253-259.
Chapman F. Elliott C. Knowles SM. Milkins CE. Poole GD. Guidelines for compatibility procedures in blood transfusion laboratories. Transfuzion Medicne. 2004; 1-59.
Ferraris VA, Ferraris SP, Saha SP et all. Perioperative Blood Transfusion and Blood Conservation in Cardiac Surgery. The Annals of Thoracic Surgery. 2007;27-86.
Stehlin LM, Anderson KC . et all. Guidelines for blood utilization review. Transfusion 2003; 453-549.
World Health Organization: Blood Transfusion SafetyTeam of the Department of Blood Safety and ClinicalTechnology p.1-6, WHO, Geneva.WHO/BTS/01.1 (2001). www.who.int/bct
Giordano K. Examining Nursing Malpractice: ADefense Attorney’s Perspective. Critical Care Nurse 2003;23(2):104-7.
Larson K, Elliott R. Understanding Malpractice: AGuide for Nephrology Nurses. Nephrology Nursıng Journal 2009;36(4): 375-7.
Türk G, Eşer İ. Hastane Ortamında Hasta Güvenliği Ve Hemşirelik Yaklaşımı. Hastane Yönetimi Dergisi Ocak-Haziran 2007;11(1-2):16-20.
Akalın HE. Yoğun bakım ünitelerinde hasta güvenliği. Yoğun Bakım Dergisi 2005; 5(3):141-146.
Akalın HE. Hasta güvenliği kültürünü nasıl geliştirebiliriz?. Ankem Derg 2004;18 (Ek 2): 12-13.
Karaca A, Arslan H.” Hemşirelik Hizmetlerinde Hasta Güvenliği Kültürünün Değerlendirilmesine Yönelik Bir Çalışma”, Sağlık ve Hemşirelik Yönetimi Dergisi, 2014,1(1);9-18.
Reid M, Estacio R, Albert R. Injury and death associated with incidents reported to the patient safety net. American Journal of Medical Quality 2009; 24(6):520-4. doi:10.1177/1062860609345788; 2009.
Milch CE, Salem DN, Oauker SG., Lundquist T.G., Kumar S., Chen J. Voluntary electronic reporting of medical errors and adverse events an analysis of 92,547 reports from 26 acute care hospitals. Journal of General Internal Medicine 2006; 21(2):165–170.
İstanbullu, İ., Yıldız, H., Zora, H. (2012). Kartal Yavuz Selim Devlet Hastanesi’nde uygulanan güvenlik raporlama sisteminin geliştirilmesine yönelik bir araştırma. Sağlıkta Performans ve Kalite Dergisi, 4, 1-17.
Çırpı, F., Doğan Merih, Y., Yaşar Kocabay, M. (2009). Hasta güvenliğine yönelik hemşirelik uygulamalarının ve hemşirelerin bu konudaki görüşlerinin belirlenmesi. Maltepe Üniversitesi Hemşirelik Bilim ve Sanatı Dergisi, 2 (3), 26-34.
Biçer Ek, Güçlüel Y, Neymen A, Yiğit Ş, Hemsırelıkte Egıtım Ve Arastırma Dergısı 2013;10 (1): 14-20.
Pehlivanoğlu F, Kart Yaşar K, Işık ME, Özkan H, Çiçek G, Canatan G, Yıldırım S, Çetin D, Şengöz G,” Kan Transfüzyonu Uygulamaları Hemşire Anketi; Doğrular, Doğru Bilinenler, Değişenler, Hatalar“, 3. Ulusal Kan Merkezleri ve Transfüzyon Tıbbı Kongresi, Antalya, 2010).
Sağlık Bakanlığı, Hasta ve Çalışan Güvenliğinin Sağlanmasına Dair Yönetmelik, 6 Nisan 2011 Resmî Gazete, Sayı : 27897