Planning as/and/in Context: Towards a New Analysis of Context in Interactive Planning

Bu yazıda, mekan planlamasında bağlam kavramını yeniden gündeme getirerek, hızla büyümekte olan etkileşimci (interactive), işbirlikçi (collaborative), iletişimci (communicative) planlama yönelişlerindeki çözümleyici yaklaşımlar tartışılmaktadır. Etkileşimci planlama projelerinde farklı birikimi ve ilgisi olan paydaşlar, bir alanı planlamak için fakir alışverişinde bulunurlar. İletişim, yorumlama ve dolayısıyla hem bağlamın kavramsallaştırılması hem de onun anlamını etkileyen gerçekil iletişim, planlama kuramı ve pratiği açısından merkeze oturmaktadır. Bu yazıda bağlam çözümlemesi (bağlamsal-çözümleme) tartışması. art-yapısalcı yorumlama kuramı açısından inceltilmekte ve ardından Niklas Luhman’ın toplumsal dizge kuramına uygun anahtar kavramlar geliştirilmektedir. Etkileşimci planlama yaklaşımlarına kısa bir açılım yapılarak etkileşimci planlamanın modernci çeşitleri eleştirilmekte, Luhman’dan ve artyapısalcılardan çıkarsanan kavramlarla etkileşimci planlamada bağlamın kurulumu ve bir bağlam olarak planlama sürecinin kendisi çözümlenerek incelenmektedir. Luhman’ın toplumsal dizgeler üzerine karmaşık tipolojisi ve kendilerini yeniden üretme süreçlerine ilişkin modellemeleri, bağlam kurmanın karmaşıklığının anlaşılmasına, etkileşimci planlama sürecine katkı ve katılımda bulunan küçük dünyaların ayrımlaşmasının ve karşılıklı bağımlılıklarının anlaşılmasında yararlı olmaktadır. Modernci mekan ve planlama kavrayışlarının gerçekil planlama süreçlerine yakından bakmayı zorlaştırdığı ve bağlama duyarsız planlara yol açtığı savlanmaktadır. Bağlam kurulumunun gerçekliği konusunda uyanıklık sağlamak açısından yeniden canlandırılmış bir bağlam tartışması önerilmekte, sonuçta daha eşitlikçi ve daha bağlam-duyarlı planlama olasılıklarının bu yolla elde edilebileceği savunulmaktadır..

PDF

___

ALLMENDINGER, P. (2002) Planning Theory, Palgrave, Basingstoke.

BAKKEN, T., HERNES, T., eds. (2002) Autopoietic Organization Theory: Drawing on Niklas Luhmann’s Social Systems Perspective, Abstrakt, Copenhagen.

BAL, M. (1997) Narratology: Introduction to the Theory of Narrative, Toronto University Press, Toronto.

BAL, M. (2002) Travelling Concepts in the Humanities, Yale University Press, New Haven.

BRANS, M., ROSSBACH, S. (1997) The autopoiesis of administrative systems: Niklas Luhmann on Public Administration and Public Policy, Public Administration, 74 (3) 417-33.

CARDOSO, R. (2005) Context and Power in Contemporary Planning: Towards Reflexive Planning Analytics, University College London, Planning Department, working paper 128.

CULLER, J. (1988) Framing the Sign: Criticism and its Institutions, Norman.

DRYZEK, J. (2000) Deliberative Democracy and Beyond: Liberals, Critics, Contestations, Oxford University Press, Oxford.

DUNSIRE, A. (1996) Tipping the balance: Autopoiesis and governance, Administration and society 28 (3), 299-334.

ECO, U. (1976) A Theory of Semiotics, Indiana University Press, Bloomington.

ECO, U. (1991) The Limits of Interpretation, Indiana University Press, Bloomington.

EVANS, B. (1995) Experts and Environmental Planning, Aldershot, Avebury.

FLYVBJERG, B. (1998) Rationality and Power: Democracy in Practice, University of Chicago Press, Chicago.

FORESTER, J. (1999) The Deliberative Practitioner: Encouraging Participatory Planning Processes. MIT Press, Cambridge, Mass.

FOUCAULT, M. (1970) L’ Ordre du Discourse, Gallimard, Paris.

FOUCAULT, M. (2003) Society Must be Defended: Lectures at the College de France 1975-76, SUNY Press, New York.

HABERMAS, J. (1981) The Theory of Communicative Action, Beacon Press, Boston.

HEALEY, P. (1997) Collaborative Planning: Shaping Places in Fragmented Societies, Macmillan, London.

HILLIER, J. (2002) Shadows of Power: An Allegory of Prudence in Land-use Planning, Routledge, London.

HUXLY, M, O.YFTACHEL (2000) New Paradigm or Old Myopia? Unsettling the communicative turn in planning theory, Journal of Planning Education and Research, 19 (4) 332-42.

INNES, J., BOOHER D. (1999) Consensus building as role playing and bricolage: Toward a theory of collaborative planning, Journal of the American Planning Association (65) 9-26.

KAZA, N. (2006) Tyranny of the median and costly consent: A reflection on the justification for participatory urban planning processes, Planning Theory, 5 (3) 255-70.

KING, M. and THORNHILL, C. (2003) Niklas Luhmann’s Theory of Politics and Law, Palgrave, New York.

LUHMANN, N. (1984) Soziale Systeme, Suhrkamp, Frankfurt.

LUHMANN, N. (1990a) Die Wissenschaft der Gesellschaft, Suhrkamp, Frankfurt.

LUHMANN, N. (1990b) The Autopoiesis of Social Systems, in N. Luhmann, Essays on Self-Reference, Columbia University Press, New York; 1-20.

LUHMANN, N (1992) The Concept of Society, Thesis Eleven, 31; 67-80.

MILLER, H. (2002) Postmodern Public Policy, SUNY Press, New York.

SAGER, T. (1994) Communicative Planning Theory, Avebury, Aldershot.

SAGER, T. (2005) Communicative planners as naïve mandarins of the neoliberal state?, European Journal of Spatial Development, December 2005; 1-9.

SANOFF, H. (2006) Multiple Views on Participatory Design, METU Journal of the Faculty of Architecture, 23 (2) 131-43.

SCOTT, C. (1998) Seeing Like a State: How Certain Schemes to Improve the Human Condition have failed, Yale University Press, New Haven.

SEIDL, D. (2005) Organizational Identity and Self-Transformation, Ashgate, Aldershot.

SHORE, C., S. WRIGHT, eds.(2005) Anthropology of Policy, Critical Perspectives on Governance and Power, Routledge, London.

SOJA, E. (1997) Planning in/for postmodernity, in Space and Social Theory in Interpreting Modernity and Postmodernity, eds. G. Benko, U. Strohmayer , Blackwell, Oxford.

TEWDR- JONES, M., P. ALLMENDINGER (1998) Deconstructing communicative rationality: A critique of Habermassian communicative planning, Environment and Planning A, 30 (11)1975-89.

VAN ASSCHE, K. (2004) Signs in time: An interpretive account of urban planning and design, the people and their histories, Wageningen University, Wageningen.

VAN ASSCHE, K. (2007) Framing and Being Framed: A Brief Analysis of Context Construction, in Proceedings of the Livenarch IV Conference, ed. Şengül Gür, Trabzon University, Trabzon.

VANBERGEN, J. (1986) Voorstelling en betekenis: Een theorie van de kunsthistorische interpretatie. Acco, Leuven.