FÂTİHA SÛRESİ’NİN KIRÂAT İHTİLÂFLARI BAĞLAMINDA DEĞERLENDİRİLMESİ

Fâtiha sûresi, İslâm’ın ana kaynağı olan Kur’ân’ın başlangıç kısmıdır ve Müs-lümanların en fazla okuduğu âyetlerden müteşekkildir. Bu bağlamda Kur’ân’ın özeti mahiyetindeki sûreyi anlamaya yönelik oldukça geniş bir lite-ratür dahi teşekkül etmiştir. İslâmî kaynaklara bakıldığında Kur’ân tefsir edi-lirken ve ondan hükümler çıkarılırken birçok ilimden istifade edildiği açıkça görülecektir. Bu ilimlerden biri de kırâat ilmidir. Daha ilk asırlarda temeli atı-lan kırâat ilmi, her dönemde Kur’ân çalışmalarında önemli yer tutmuştur. Kırâat ilmi, özellikle müfessirler için gerekli görülen ilimlerin başında gelir. Dolayısıyla tefsir müellifleri, eserlerini kaleme alırken bu ilmi göz önünde bu-lundurmuşlardır. Bu makalede Fâtiha sûresi, Kur’ân’ı anlama ve yorumlama faaliyetlerinden biri olan kırâat ilmi açısından incelenecektir. Bu çerçevede, sûre önce genel hatlarıyla tanıtılacak ve içerisindeki ihtilâflı lafızlar, sahih ka-bul edilen ve kabul edilmeyen kırâatler yönünden tahlil edilecektir.

EVALUATION OF CHAPTER FATIHA IN TERMS OF THE DISPUTE RECITATION

Chapter Fatiha is the beginning of the Qur’an which is the main source of Islam, and consists of the chapter most read by Muslims. In this context litera-ture has formed to understand this chapter which rank as summery of Qur’an. When we look at Islamic sources, it is obvious that the interpreted of Qur’an and taken judgement from Qur’an, many subject are used. One of these sub-ject is recitation. Science of recitation take important role for in Qur’anic stu-dies from the first centuries. Science of recitation is one of the subject which is necessary science for interpreters. Therefore, interpreters have taken their works in considered this knowledge. In this study we will examine chapter Fatiha in terms of understanding and interpret of the Qur’an. In this context, first of all chapter will be introduced and to be analyzed disputed words in chapter in terms of recitation.

PDF

___

Altundağ, Mustafa. “Sahih Kırâatlerin Arap Lehçeleriyle İlişkisi Üzerine”. MÜİFD, 20 (2001): 23-48.
Buhârî, Ebû Abdillah Muhammed b. İsmail (256/870). Sahîhu’l-Buhârî. Beyrut: Dâru İbn Kesîr, 2002.
Çimen, Abdullah Emin. “Kasım er-Ressî ve Tefsir Metodu”. Ekev Akademi Dergisi, 12/34 (2008): 167-190.
Dânî, Ebû ‘Amr Osman b. Saîd (444/1053). et-Teysîr fi’l-kırââti’s-seb‘. Tsh. Otto Pretzl. Beyrut: Müessesetü’r-reyyân, 2009.
Demir, Ziya. “İstanbul Kütüphanelerinde Mevcut Matbu ve Yazma Fâtiha Tefsir-leri”. Yüksek Lisans tezi, Marmara Üniversitesi, 1987.
Devserî, İbrahim Saîd. Muhtasaru’l-ibârât li mu‘cemi mustalahâti’l-kırâât. Riyad: Dâru’l-hadâre, 2008.
Dimyâtî, Ahmed Muhammed Bennâ (1117/1705). İthâfu fudalâi’l-beşer bi’l-kırââti’l-erbaate ‘aşer. Thk. Şa‘bân Muhammed İsmail. Beyrut: Âlemü’l-kütüb, 1987.
Durmuş, İsmail. “İltifat”. Türkiye Diyanet Vakfı İslam Ansiklopedisi. 22: 152-153. İstanbul: TDV Yayınları, 2000.
Durmuş İsmail-Pala İskender. “İstiâre”. Türkiye Diyanet Vakfı İslam Ansiklopedisi. 23: 315-318. İstanbul: TDV Yayınları, 2001.
Ebû Bekr, Ahmed b. Cezerî. Şerhu Tayyibeti’n-neşr fi’l-kırââti’l-‘aşr. Thk. Enes Mih-re. Beyrut: Dâru’l-kütübi’l-ilmiyye, 2000.
Ebû Hayyân, Muhammed b. Yûsuf b. Ali (745/1344). el-Bahrul-muhît. Thk. Âdil Ahmed Abdülmevcûd v.dğr. 8 cilt. Beyrut: Dâru’l-kütübi’l-ilmiyye, 1993.
Ebû Şâme, Ebu’l-Kâsım Abdurrahman Makdisî (665/1268). İbrâzü’l-me‘ânî min Hırzi’l-emânî fi’l-kırââti’s-seb‘a. Thk. İbrâhim Atve İvaz. Kahire: Dâru’l-kütübil-ilmiyye, 1981.
Elmalılı, Hamdi Yazır (1942). Hak Dini Kur’ân Dili. 10 cilt. İstanbul: Azim, 1992.
Enbârî, Ebu’l-Berekât Kemâleddîn Abdurrahman (577/1181). el-Beyân fî i’râbi ğarîbi’l-Kur’ân. Thk. Tâhâ Abdülhamîd. 2 cilt. Kahire: Heyetü’l-Mısriyyetü’l-‘amme li’l-kitâb, 1980.
Ferrâ, Ebû Zekeriyyâ Yahya b. Ziyâd (207/822). Meâni’l-Kur’ân. 3 cilt. Beyrut: Âlemü’l-kütüb, 1983.
Halîl b. Ahmed, Abdurrahman Ferâhîdî (175/791). Kitâbu’l-‘ayn. Thk. Abdulhamid Hindâvî. 4 cilt. Beyrut: Dâru’l-kütübil-ilmiyye, 2003.
Hatîb, Abdüllatif. Mu‘cemu’l-kırââti’l-Kur’âniyye. 11 cilt. Dımaşk: Dâru Sa‘deddîn, 2000.
Isfehânî, Ebu’l-Kâsım Hüseyn b. Mufaddal Râğıb (502/1108). el-Müfredât fî ğarîbi’l-Kur’ân. Thk. Muhammed Seyyid Kîlânî. Beyrut: Dâru’l-marife, 1961.
İbn Atıyye, Ebû Muhammed Abdülhak b. Gâlib (541/1147). el-Muharraru’l-vecîz fî tefsîri’l-kitâbi’l-azîz. Thk. Abdüsselâm Abdüssafî Muhammed. 5 cilt. Beyrut: Dâru’l-kütübi’l-ilmiyye, 2001.
İbn Cinnî, Ebu’l-Feth Osman Mevsılî (392/1001). el-Muhteseb fî tebyîn vucûhi şevâzi’l-kırâât ve’l-izâhi ‘anhâ. Thk. Ali Necdî Nâsıf, Abdülhalîm Neccâr, Abdülfettah İsmail Şiblî. 2 cilt. Kahire: Meclisü’l-a‘lâ li’ş-şuûni’l-İslâmiyye, 1994.
İbn Fâris, Ebu’l-Hüseyn Ahmed b. Zekeriyyâ (395/1004). Mu‘cemu mekâyîsi’l-luğa. Thk. Abdüsselâm Muhammed Hârûn. 6 cilt. Beyrut: Dâru’l-fikr, 1979.
İbn Manzûr, Ebu’l-Fazl Muhammed b. Mükerrem b. Ali Ensârî (711/1311). Lisânü’l-‘Arab. 15 cilt. Beyrut: Dâru sâdır, ty.
İbn Teymiyye, Ahmed b. Abdülhalim (724/1324). Muharrar fi’l-fıkh. 2 cilt. Riyad: Mektebetü’l-me‘ârif, 1404.
İbnü’l-Arabî, Ebû Bekir Muhammed b. Abdillah (543/1148). Ahkâmu’l-Kur’ân. Thk. Muhammed Abdülkadir Atâ. 4 cilt. Beyrut: Dâru’l-kütübi’l-ilmiyye ts.
İbnü’l-Cezerî, Muhamed b. Muhammed (833/1429). Ğâyetü’n-nihâye fî tabakâti’l-kurrâ. Nşr. Gotthelf Bergstraesser. 2 cilt. Beyrut: Dâru’l-kütübi’l-ilmiyye, 1982.
İbnü’l-Cezerî, Muhamed b. Muhammed (833/1429). en-Neşr fi’l-kırââti’l-‘aşr. Thk. Ali Muhammed Dabbâ‘. 2 cilt. Beyrut: Dâru’l-kütübi’l-ilmiyye, ty.
İbnü’l-Cezerî, Muhamed b. Muhammed (833/1429). et-Temhîd fî ilmi’t-tecvîd. Thk. Ğânim Gaddûrî Hamed. Beyrut: Müessesetü’r-risâle, 2001.
Kâdî, Abdülfettâh (1981). el-Kırââtü’ş-şâzze ve tevcîhuhâ min lügati’l-‘Arab. Beyrut: Dâru’l-kitâbi’l-‘Arabî, 1981.
Kâtib Çelebî, Hacı Halife (1067/1657). Keşfü’z-zunûn ‘an esâmi’l-kütüb ve’l-funûn. Tsh. Şerefettin Yaltkaya. 2 cilt. Ankara: Milli Eğitim Bakanlığı, 1941.
Kurt, Yaşar. “Fatiha Sûresi ve Kıraati”. Ekev Akademi Dergisi, 9/24 (2005): 155-174.
Kurt, Yaşar. “Fâtiha Sûresi ve Tecvidi”. Din Bilimleri Akademik Araştırma Dergisi, 6/3 (2006): 79-131.
Kurtubî, Ebû Abdillah Muhammed b. Ahmed b. Ebî Bekr (671/1273). el-Câmi‘u li ahkâmi’l-Kur’ân. Thk. Abdullah b. Abdülmuhsin Türkî. 24 cilt. Beyrut: Mü-essesetü’r-risâle, 2006.
Mekkî b. Ebî Tâlib, Ebû Muhammed Kaysî (437/1045). el-İbâne ‘an me‘âni’l-kırâât. Thk. Abdülfettâh İsmail Şelebî. Kahire: Dâru Nehdati Mısır, ty.
Mekkî b. Ebî Tâlib, Ebû Muhammed Kaysî (437/1045). el-Keşf ‘an vucûhi’l-kırââti’s-seb‘ ve ‘ilelihâ ve hucecihâ. Thk. Muhyiddîn Ramazan. 2 cilt. Beyrut: Müesse-setü’r-risâle, 1987.
Merdâvî, Ebu’l-Hasan Ali b. Süleyman (885/1480). el-İnsâf. 10 cilt. Beyrut: Dâru ihyâi’t-türâsi’l-‘Arabî, ty.
Molla Fenârî, Şemseddîn Muhammed (834/1431). Fâtiha Tefsîri: ‘Aynü’l A‘yân. İhtisar ve tercüme: Ali Akpınar. Ankara: Nasihat Yayınları, 2013.
Mollaibrahimoğlu, Süleyman. “Kur’ân-ı Kerim’de İltifat Sanatı”. Diyanet İlmi Dergi, 33/1 (1997): 15-36.
Muhaysin, Muhammed Sâlim. el-Kırâât ve eseruhâ fî ulûmi’l-‘Arabiyye. Kahire: Mektebetü’l-külliyyâti’l-Ezheriyye, 1984.
Muhaysin, Muhammed Sâlim. el-Muktebes mine’l-lehecâti’l-‘Arabiyye ve’l-Kur’âniyye. Kahire: Mektebetü’l-Ezheriyye li’t-türâs, 1978.
Müslim Ebu’l-Hüseyn Haccac (261/875), el-Câmi‘u’s-Sahîh. 5 cilt. Thk. Muhammed Fuad Abdülbâkî, Dâru ihyâi’t-t-türâsi’l-‘Arabî, ty.
Nemerî, İbn Abdilberr (463/1071). el-Kâfî. Beyrut: Dâru’l-kütübi’l-ilmiyye, 1417.
Nesâî, Ebû Abdirrahman (303/915). Sünenü’l-kübrâ. 6 cilt. Thk. Abdülğaffâr Sü-leyman Benârî-Seyyid Küsrevî Hasan, Beyrut: Daru’l-kütübi’l-ilmiyye, 1991.
Özdemir, Abdurrahman. “Kadim Bir Söz Sanatı: İltifat ve Kur’ân’da İltifat Örnek-leri”, İslâmî İlimler Dergisi, 1/2 (2006): 151-160.
Öztürk, Mustafa. “Kur’ân’da “Seb‘i Mesânî” Kavramı”. Diyanet İlmi Dergi [Diya-net İşleri Reisliği Yıllığı], 38/1 (2002): 103-127.
Râzî, Fahreddîn Muhammed b. Ömer (606/1209). Mefâtihu’l-ğayb (et-Tefsîru’l-kebîr). 32 cilt. Beyrut: Dâru’l-fikr, 1981.
Saçaklızâde, Mehmed b. Ebû Bekr Mar‘aşî (1145/1732). Cühdü’l-mukıll mine’t-tecvîd. dirâse ve thk. Sâlim Gaddûrî Hamed. Amman: Dâru Ammâr, 2008.
Suyûtî, Abdurrahman Celâleddîn (911/1505). ed-Durru’l-mensûr fi’t-tefsîri’l-me’sûr. Thk. Abdullah b. Abdülmuhsin Türkî. 17 cilt. Kahire: 2003.
Suyûtî, Abdurrahman Celâleddîn (911/1505). el-İtkân fî ‘ulûmi’l-Kur’ân. Thk. Şuayb Arnaut. Beyrut: Müessesetü’r-risâle, 2008.
Tayyân, Muhammed Hassân. el-Kırââtü’l-Kur’âniyye ve alâkatühâ bi’l-esvâti ve’l-lehecât. Dımaşk: Mecelletü’l-mecm‘ai’l-lügati’l-‘Arabiyye bi Dımaşk, 1992.
Temel, Nihat. Kırâat ve Tecvîd Istılahları. İstanbul: İFAV, 2009.
Tirmizî, Muhammed b. İsa (279/892). Sünen. 5 cilt. Thk. Ahmed Muhammed Şâkir. Beyrut: Dâru ihyâi’t-türasi’l-‘Arabî, ty.
Zemahşerî, Ebu’l-Kâsım Cârullah Muhammed (538/1144). el-Keşşâf ‘an hakâiki ğavâmizi’t-tenzîl ve ‘uyûni’l-ekâvîl fî vucûhi’t-te’vîl. Beyrut: Dâru’l-ma‘rife, 2009.
Zerkeşî, Bedruddîn Muhammed b. Abdillah (794/1392). el-Burhân fî ‘ulûmi’l-Kur’ân. Thk. Muhammed Ebu’l-Fazl İbrahim. 4 cilt. Kahire: Mektebetü dâru’t-türâs, 1957.