Yaşam Temelli ARCS Öğretim Modeliyle 9. Sınıf Kimya Dersi “Hayatımızda Kimya” Ünitesinin Öğretimi

Bu çalışmanın amacı Yaşam Temelli ARCS [Attention, Relevance, Confidence, Satisfaction] Öğretim Modelinin ortaöğretim kimya öğretiminde uygulanabilirliğini incelemektir. Bu amaçla modelin edinilen bilginin kalıcılığına, öğrencilerin kimyaya karşı tutum ve motivasyonları üzerine etkisi incelenmiştir. Araçsal (instrumental) durum çalışması araştırma yönteminin kullanıldığı çalışmada ortaöğretim 9.sınıf kimya öğretim programının “Hayatımızda Kimya” ünitesi Yaşam Temelli ARCS Öğretim Modeline göre işlenmiştir. Çalışma grubunu, Erzurum şehir merkezinde kolay ulaşılabilir örnekleme yöntemi ile seçilmiş bir lisenin, iki farklı 9. sınıf şubesinde öğrenim gören toplam 60 öğrenci oluşturmaktadır. Veriler “Kimya Dersine Yönelik Tutum Ölçeği [KDYTÖ]” “Öğretim Materyalleri Motivasyon Anketi [ÖMMA]”, “Yapılandırmacı Öğrenme Ortamı Anketi [YÖOA]”, araştırmacı tarafından geliştirilen “Başarı Testi [BT]” ve yarı yapılandırılmış mülakat yoluyla toplanmıştır. ÖMMA, YÖOA ve BT verileri ortalama, standart sapma ve grafikle gösterim gibi betimsel yollarla analiz edilmiştir. Ön test-son test KDYTÖ puan ortalamaları arasında anlamlı bir fark olup olmadığı bağımlı gruplar t-testi ile analiz edilerek bakılmıştır. Yarı yapılandırılmış mülakat verileri içerik analizi yöntemiyle analiz edilmiştir. Sonuçlar kullanılan yöntemin öğrenmenin kalıcılığını ve öğrencilerin motivasyonlarını artırdığını fakat öğrencilerin kimyaya karşı tutumları üzerinde istatistiksel olarak anlamlı sayılabilecek düzeyde bir etkisinin olmadığını göstermiştir. Ayrıca öğrencilerin içinde bulundukları öğrenme ortamını yapılandırmacı bir öğrenme ortamı olarak algıladıkları görülmüştür.

Anahtar Kelimeler:

Yaşam temelli ARCS öğretim modeli, kimya öğretimi, motivasyon, akademik başarı, tutum.

Teaching “Chemistry in Our Lives” Unit in the 9th Grade Chemistry Course through Context-Based ARCS Instructional Model

The purpose of this study is to examine the usability of Context-based ARCS Instructional Model on secondary school chemistry teaching. For this purpose the effects of learning through Context-based ARCS Instructional Model on the retention of knowledge, students’ motivation and attitude towards chemistry have been investigated. An instrumental case study has been utilized as the research method to teach the unit “Chemistry in Our Lives” in the 9th grade high school chemistry curriculum through Context-based ARCS Instructional Model. The sample of the study is composed of totally 60 ninth grade students from two different classes in a high school in Erzurum. The sample has been selected by convenience sampling method. Data have been collected through “Attitude Towards Chemistry Scale [ATCS]”; “Instructional Materials Motivation Survey [IMMS]”, “Constructivist Learning Environment Survey [CLES]”, “Achievement Test [AT]” have been developed by the researchers and semi-structured interviews. The data for IMMS, CLES and AT have been analyzed through descriptive statistics and results were presented as mean, standard deviation and charts. ATCS test has been analyzed by dependent sample t-test to see whether there is a significant difference between pre and post-tests scores. Semi-structured interviews have been subjected to content analysis and the results are presented as descriptively. The results show that the method used has increased the retention of learning and students’ motivation but has not had a statistically significant impact on students’ attitudes towards chemistry. In addition, it has been seen that students perceive classroom milieu as a constructivist learning environment.

Keywords:

Context-based ARCS instructional model, chemistry teaching, motivation, academic achievement, attitu,

PDF

___

Balaban Salı, J. (2002, Mayıs). Uzaktan öğretimde güdüleyici öğrenme sistemlerinin tasarımı. Uluslararası Açık ve Uzaktan Eğitim Sempozyumunda sunulan sözlü bildiri, Eskişehir.
Barker, V., & Millar, R. (1999). Students’ reasoning about basic chemical reactions: what changes occur during a context-based post-16 chemistry course? International Journal Science Education, 21(6), 645-665.
Beasley, W. & Butler, J. (2002, Temmuz). Implementation of context-based science within the freedoms offered by Queensland Schooling. ASERA konferansında sunulan sözlü bildiri, Townsville, Queensland.
Bennett, J. (2003). Teaching and learning science. London: Bookcraft.
Bennett, J., & Holman, J. (2002). Context-based approaches to the teaching of chemistry: what are they and what are their effects? J. K. Gilbert, O. De Jong, R. Justi, D. F. Treagust, & J. H. Van Driel (Ed).Chemical education: Towards research-based practice içinde (ss. 165–184). Dordrecht: KluwerAcademic.
Bennett, J. & Lubben, F. (2006). Context-based chemistry: the Salters approach. International Journal of Science Education, 28(9), 999-1015.
Bulte, A.M.W., Westbroek, H.B., De Jong, O., & Pilot, A. (2006). A research approach to designing chemistry education using authentic practices as contexts. International Journal of Science Education, 28(9), 1063–1086.
Büyüköztürk, Ş. (2007). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı: istatistik, araştırma deseni, SPSS uygulamaları ve yorum (8. baskı). Ankara: Pegem Yayıncılık.
Cengiz, E. (2009). ARCS motivasyon modelinin fen ve teknoloji dersinde öğrencilerin başarısına ve öğrenmenin kalıcılığına etkisi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Atatürk Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü.
Choi, H.J., & Johnson, S.D. (2005). The effect of context-based video instruction on learning and motivation in online courses. American Journal of Distance Education, 19(4), 215-227.
Custers, E. J. F. M. (2010). Long-term retention of basic science knowledge: a review study. Advances in Health Science Education, 15, 109-128.
Değirmencioğlu, H. (2008). Sınıf öğretmeni adaylarına yönelik maddenin halleri konusuyla ilgili bağlam temelli materyal geliştirilmesi ve etkililiğinin araştırılması. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Karadeniz Teknik Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü.
De Jong, O. (2008). Context-based chemical education: how to improve it? Chemical Education
International, 8(1), 1-7. Çevrimiçi http://old.iupac.org/publications/cei adresinden 15 Aralık 2009 tarihinde erişilmiştir.
Ebbinghaus, H. (1885). Memory: A contribution to experimental psychology. Çevrimiçi adresinden 13 Ocak 2011 tarihinde erişilmiştir.
Gilbert, J.K. (2006). On the nature of “context” in chemical education. International Journal of Science Education, 28(9), 957-976.
Gutwill-Wise J. P. (2001). The impact of active and context-based learning in introductory chemistry courses: an early evaluation of the modular approach, Journal of Chemical Education, 78(5), 684-690.
Hançer, A.H., Uludağ, N. ve Yılmaz, A. (2007). Fen bilgisi öğretmen adaylarının kimya dersine yönelik tutumlarının çeşitli değişkenlere göre değerlendirilmesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 32, 100-109.
Hardre, P. (2005). Instructional design as a pr ofessional development tool-of-choice for graduate teaching assistants. Innovative Higher Education, 30(3), 163- 175.
Henderleiter, J., & Pringle, D.L. (1999). Effect of context-based laboratory experiments on attitudes of analytical chemistry students. Journal of Chemical Education, 76(1), 100-106.
Holman, J., & Pilling, G. (2004). Thermodynamics in context: a case study of contextualized teaching for undergraduates. Journal of Chemical Education, 81(3), 373-375.
İlhan, N. (2010). Kimyasal denge konusunun öğrenilmesinde yaşam temelli (context- based) öğretim yaklaşımının etkisi. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Atatürk Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü.
Kan, A. & Akbaş, A. (2005). Lise öğrencilerinin kimya dersine yönelik tutum ölçeği geliştirme çalışması. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 1(2), 227-237.
Keller, J.M. (1983). Motivational design of instruction. C.M. Riegeluth (Ed.), Instructional design theories and models içinde (ss. 383-434). Hillsdale, NJ: Lawrence Erlbaum.
Keller, J. M. (1987). IMMS: Instructional materials motivation survey. Tallahassee, Florida: Florida State University.
Keller, J.M. (2006). What is motivational design? http://www.arcsmodel.com/pdf/ Motivational%20Design%20Rev%20060620.pdf adresinden 12 Aralık 2008 tarihinde erişilmiştir.
Keller, J. M., & Suzuki, K. (2004). Learner motivation and E-learning design: a multinationally validated process. Journal of Educational Media, 29(3), 229-239.
Kesner, M., Hofstein, A., & Ben-Zvi, R. (1997). Student and teacher perceptions of industrial chemistry case studies. International Journal of Science Education, 19(6), 725-738.
Koçel, T. (2001). İşletme yöneticiliği: yönetim ve organizasyon, organizasyonlarda davranış, klasik-modern-çağdaşve güncel yaklaşımlar (8. Baskı). İstanbul: BetaYayınları.
Kutu, H. (2011). Yaşam Temelli ARCS Öğretim Modeli ile modeliyle 9. sınıf kimya dersi “Hayatımızda Kimya” ünitesinin öğretimi. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Atatürk Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Lubben, F., Campbell, B., & Dlamini, B. (1996). Contextualizing science teaching in Swaziland: some student reactions. International Journal of Science Education, 18(3), 311-320.
McMillan, J.H. & Schumacher, S. (2010). Research in education: evidence-based inquiry (7th Edition). New York: Pearson Publishing.
Ogawa, M. (2008).Exemplary undergraduate teaching assistant instructional practices as framed by the ARCS model of motivation. Yayınlanmamış doktora tezi, Hawai'i Üniversitesi.
Özden, M. (2007). Kimya öğretmenlerinin kimya öğretiminde karşılaştıkları sorunların nitel ve nicel yönden değerlendirilmesi: Adıyaman ve Malatya illeri örneği. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 22(2), 40- 53.
Pilot, A., & Bulte, A.M.W. (2006). Why do you “need to know”? context-based education. International Journal Science Education, 28(9), 953-956.
Potter, N.M., & Overton, T.L. (2007). Chemistry in sport: context-based e-learning in chemistry. Chemistry Education Research and Practice, 7(3), 195-202.
Ramsden, J.M. (1997). How does a context-based approach influence understanding of key chemical ideas at 16+?.International Journal of Science Education, 19(6), 697-710.
Reid, N. (2000). The presentation of chemistry logically driven or applications-led? Chemistry Education: Research and Practice in Europe, 1(3), 381-392.
Salisbury, D.F., Richards, B.F., & Klein, J.D. (1985). Prescriptions to the design activities for learning: An integration from instructional design theories. Illinois: American Educational Research Association.
Shellnut, B. (1996). John Keller: a motivating influence in the field of instructional systems http://www.arcsmodel.com/pdf/Biographical%20Information.pdf adresinden 9 Ağustos 2010 tarihinde erişilmiştir. Çevrimiçi
Sarpkaya, Y., Karasekreter, N. veDoğan, M. (2007, Ocak-Şubat). Uzaktan eğitim yazılım altyapısının bilginin kalıcılığı’na ve geçerliği’ne etkisi. IX. Akademik Bilişim Konferansında sunulan sözlü bildiri, Kütahya.
Solso, R. L., Maclin, K.M., & Maclin, O.H. (2007). Bilişsel psikoloji. (Çev.: A Ayçiçeği Dinn). İstanbul: Bayrak Matbaacılık.
Sözbilir, M., Sadi, S., Kutu, H. ve Yıldırım, A. (2007, Haziran). Kimya eğitiminde içeriğe/bağlama dayalı (context-based) öğretim yaklaşımı ve dünyadaki uygulamaları. I. Ulusal Kimya Eğitimi Kongresinde sunulan sözlü bildiri, İstanbul.
Stake, R. (2003). Case studies. N. Denzin ve Y. S. Lincoln (Ed.). Strategies of qualitative inguiry içinde (ss. 134-164). Thousand Oaks, CA: Sage.
Tatar, E. (2007). Probleme dayalı öğrenme yaklaşımının termodinamiğin birinci kanununu anlamaya etkisi. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Atatürk Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü.
Tavşancıl, E. (2002) Tutumların Ölçülmesi ve SPSS ile Veri Analizi. Ankara: Nobel Yayınları.
Taylor, P.C., & Fraser, B.J. (1991, Nisan). Development of an instrument for assessing constructivist learning environments. American Educational Research Association kongresinde sunulan sözlü bildiri, New Orleans, L.A.
Yaman, M. (2009). Solunum ve enerji kazanımı konusunda öğrencilerin ilgisini çeken bağlam ve yöntemler. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 37, 215-228.
Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2008). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri (5.baskı). Ankara: Seçkin Yayıncılık.
Yılmaz, H. ve Huyugüzel Çavaş, P. (2007). Fen öğrenimine yönelik motivasyon ölçeğinin geçerlik ve güvenirlik çalışması. İlköğretim Online, 6(3), 430- 440.
İlk alındığı tarih: 2011-09-15
Kabul tarihi: 2011-08-09