Arap edebiyatından Fars ve Türk edebiyatlarına geçmiş meşhur bir hikâye olan Leylâ ve Mecnun hikâyesi, Fars edebiyatında daha önceden bilinen bir hikâye olmakla birlikte ciddi anlamda ilk kez Nizâmı tarafından manzum olarak edebî bir eser haline getirilmiş, ardından da başka şairler tarafından aynı konuda yeni manzumeler ortaya konulmuştur. Fars edebiyatından sonra Türk edebiyatına da intikal eden bu hikâye, Türk dilinde en büyük şöhretine Fuzûlî'nin eseriyle kavuşmuştur. Bu çalışmada Fars ve Türk edebiyatlarında manzum hikâyeciliğin iki büyük ustası olan Nizâmı ile Fuzûlî'nin Leylâ ve Mecnun mesnevileri, biçim, üslup ve içerik bakımından karşılaştırılmaktadır. Çalışmada eserin genel özellikleriyle, içerikleri Özetlendikten sonra benzeyen ve ayrışan yönlerine dikkat çekilerek karşılaştırılması yapılmıştır.

The story of Layla and Majnun, a classical Arabic love story, passed into Persian and Turkish literatures. Nizami Ganjavi popularized it in Persian literature. Many later poets in Persian and Turkish literatures have imitated Nizami's work. Most famous Turkish version of this story was written by Fuzuli. This article is a comparative study on Nizami and Fuzuli's work. This study summarizes both of them first and then presents a comparison about the form, the style and the theme.