Bu çalışma*, 1886-1954 yılları arasında yaşamış Mısırlı yazar Ahmed Emîn'in edebiyatla ilgili görüşlerini konu edinmektedir. Ahmed Emîn, geçen yüzyılda Mısır'da yaşayan önemli ilim adamla¬rından ve düşünürlerden biridir. 1 Ekim 1886'da Kahire'de doğmuş, 30 Mayıs 1954'te ölmüştür. Bir süre Ezher'de öğrenim gören Ahmed Emîn, buradan ayrılarak tahsilini Medresetu'l-Kazâi'ş-Şer'iyye'de (Hukuk Fakültesi) tamamladı. Mezuniyetinde sonra yaklaşık 15 yıl aynı medresede çalıştı. Daha sonra buradaki görevinden ayrılarak dört yıl kadar kadılık yaptı. Özbekiyye mahkemesinde kadılık yaparken Taha Hüseyin'in teklifiyle Edebiyat Fakültesine müderris olan Ahmed Emîn, burada bir süre dekanlık da yaptı. Arap Birliği Kültür İdaresi Müdürlüğü'ne seçilen (1947) Ahmed Emîn vefatına kadar bu kuruluşun başkanlığını yürüttü. Şam ilim Kurumu, Kahire Dil Kurumu ve Bağdat İlim Kurumu üyeliğinde bulundu. Kendisine Edebiyat Fakültesi Meclisi ile I. Fuad Üniversitesi Meclisi kararıyla fahri doktora unvanı verildi (1948). Birçok kitabı ve makalesi yayımlanan Ahmed Emîn'in en önemli kitapları İslam düşünce tarihiyle ilgili olan Fecru'l- İslam, Duha'l-İslam ve Zuhru'l-İslam'dır. Yazar, Fecru'l-İslam'da Cahiliyye dönEmînden başlayıp Emevîlerin sonuna kadar düşünce, kültür ve medeniyet tarihini ele alır. Duha'l-İslam ve Zuhru'l-İslam adlı kitapları, Fecru'l-İslam'ın devamı olup bu kitaplarında Abbasîler dönemi düşünce, kültür ve medeniyet tarihini ele alır. Sünnet, fıkıh, tefsir, İslam inancı, Arap edebiyatı ve tasavvufla ilgili bazı görüşleri eleştirilmesine neden olmuş ve görüşlerine karşı reddiyeler yazılmıştır.

This study focuses on some thoughts of Ahmad Amin about literature who lived in Egypt between 1886-1954. Ahmad Amin was one of the scholars and thinkers who lived in Egypt in the last century. He was born in Cairo on 1 October 1886 and died on 30 May 1954. Having studied in al-Azhar for a while, Ahmad Amin pursued his education in the Law School (Madrasah al-Qadâ' al-Shar'iyye). After the graduation, he taught in the same school for a period of fifteen years. Quitting his position there, he worked as a judge for 4 years. During his judgeship in the court of Ozbakiyya, he was appointed as a professor in the Faculty of Letters upon the suggestion of Taha Husayn. He also held the deanship of the faculty for a while. Ahmad Amin was selected as the director of Administration of Culture of Arab Union in 1947 and has remained in this post until his death. He also kept membership in Damascus institution of Science, Baghdad Institution of Science and Cairo Linguistic Institution He was awarded honorary doctorate by the Council of the Faculty of Letters and the Council of the University of King Fuad 1 in 1948. Among many published books and articles, the most important works of Ahmad Amin are Fajr al-Islam, Duha' al-Islam and Zuhr al-Islam that all are about the history of Islamic thought, in Fajr al-Islam, the author deals with the history of thought, culture and civilisation from the Jahiliyya period to the end of the Umayyad time. The latter two are the continuation of the first book in which he examines the same subjects during the Abbasid period. Due to his ideas concerning Islamic jurisprudence, prophetic tradition, Qur'anic commentary, Islamic faith, Arab literature and Sufizm, he has been criticized, and several works to challenge him have been composed.