Öz Bu çalışmanın amacı, kaynaştırma eğitimi kapsamında ortaokullarda öğrenimlerine devam eden özel gereksinimli öğrencilerin sosyal bilgiler dersinde göstermiş oldukları performans düzeylerini tespit etmektir. Bu araştırmada veri toplama aracı olarak gözlem tekniğinden yararlanılmıştır. Kaynaştırma öğrencilerinin dersteki performans düzeylerini ortaya koyabilmek için yapılandırılmamış gözlem tekniğinden, yararlanılmıştır. Bu araştırmanın çalışma grubunu, 2015-2016 eğitim-öğretim yılında Van ilinde bulunan ortaokullar içinden 14 ortaokul ve bu okullarda öğrenim gören 39 kaynaştırma öğrencisi oluşturmaktadır. Öğrenci gözlemlerinden elde edilen veriler, içerik analizi yöntemi kullanılarak çözümlenmiştir. Çalışmanın sonuçları incelendiğinde; kaynaştırma öğrencilerinin genelinin özel öğrenme güçlüğü çeken çocuklardan oluştuğu; bu öğrencilerin sosyal bilgiler dersi performans düzeylerinin iyi bir düzeyde olmadığı, Bireyselleştirilmiş Eğitim Programında (BEP) öğrencinin olması gereken düzey ile öğrencinin mevcut düzeyi arasında çok ciddi bir farkın olduğu, Kaynaştırma öğrencilerinin genelinin basit direktifleri ve kavramları (kendini tanıtma, çevresi hakkında bilgi verme gibi) anladıkları ama soyut kavramları ve uzun cümleleri (demokrasi, tarih, vatandaş, iklim vb.) anlamadıkları, dersten çabuk sıkıldıkları, kendilerine yöneltilen sorulara anlamsız cevaplar verdikleri ya da hiç cevap veremedikleri görülmektedir.
___
Altunışık, R., Coşkun, R., Yıldırım, E. ve Bayraktaroğlu, S. (2002). Sosyal bilimlerde araştırma yöntemleri. Sakarya: Sakarya kitabevi.
Babaoğlan ve Yılmaz (2010). Sınıf Öğretmenlerinin kaynaştırma eğitimindeki yeterlilikleri, Kastamonu Eğitim Dergisi, 18 (2)
Çoştu, Y. (2009). Toplumsallaşma kavramı üzerine sosyolojik bir çalışma, Din bilimleri Akademik Araştırma Dergisi, 3
Duzcu, G. (2015). Özel eğitim mesleki eğitim merkezi Türkçe Dersi Öğretim Programı’nın değerlendirilmesi, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi, Ankara
Ergüneş, Y. (2009). Eğitimin Sosyolojik Temelleri. (Ed.: S. Nevin), Eğitim Bilimine Giriş. Ankara: Anı Yayınları
Güleryüz, Ş., O. (2009). Kaynaştırma eğitimine devam eden engelli öğrencilerin akranları ile ilişkilerinde karşılaştıkları sorunların değerlendirilmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Üniversitesi, Konya
İlk, G. (2014). Sosyal bilgiler öğretmenlerinin kaynaştırma uygulamalarına yönelik görüşlerinin ve deneyimlerinin incelenmesi, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Üniversitesi, İstanbul
İzci, E. (2005). Sınıf öğretmeni adaylarının “özel eğitim” konusundaki yeterlikleri. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 4(14), 106-114.
Kaya, E. (2013). Özel eğitim kurumlarında görev yapan meslek dersi öğretmenlerinin yeterlilikleri. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Yeditepe Üniversitesi, İstanbul.
Kırcaali, İ., G. (1992). Özel eğitimde kaynaştırma. Eğitim ve Bilim, 16
MEB. (2014a). Milli Eğitim istatistikleri (Örgün Eğitim 2014-2015). Milli Eğitim Bakanlığı Yayınları, Ankara
MEB (2006b). Özel eğitim hizmetleri tanıtım el kitabı, Ankara: MEB Yayınevi
Niyazibeyoğlu, S. (2015). Sınıf öğretmenlerinin kaynaştırma öğrencilerine yönelik tutumlarının incelenmesi, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Fatih Üniversitesi, İstanbul
Sarı,H.,(2003), “Özel eğitime muhtaç öğrencilerin eğitimleriyle ilgili çağdaş öneriler. Ankara: Pegem Yayınevi
Sucuoğlu, B, (2006a), Eğitimde kaynaştırma modeli, İlköğretmen Eğitimci Dergisi, Ankara: Kök Yayıncılık
Sucuoğlu, B (2004b). Türkiye’de kaynaştırma uygulamaları: Yayınlar/araştırmalar (1980-2005). Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Özel Eğitim Dergisi, 5(2)
Temel, Z. F. (2000). Okul öncesi eğitimcilerinin engellilerin kaynaştırılmasına ilişkin görüşleri. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 18
Yıldırım, A. ve Hasan Ş. (2011). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.