Türkiye'de Akademik Başarı Değişkeni Alanında Yapılan Öğrenme Stilleriyle İlgili Çalışmaların İncelenmesi / Researching the Learning Styles in the field of Academic Achievement Variable in Turkey

Öz Ülkemizde öğrenme stilleri alanında çalışanlara ayrıntılı, güvenilir bir kaynak oluşturmak, 2000-2013 yılları arasında Türkiye’de öğrenme stillerinin akademik başarıya etkisini incelemek için yapılan çalışmaları çeşitli boyutlardan incelemek araştırmanın amacını oluşturmaktadır. Çalışmada 2000-2013 yılları arasında Türkiye'de akademik başarı değişkeni alanında yapılan toplamda 100 çalışma temele alınan öğrenme stillerine, çalışma alanına, araştırma yöntemine, araştırma modeline, araştırma düzeyine, incelenen farklı değişkenlere, kullanılan öğrenme stili envanterine ve çalışılan bilim grubuna göre ayrı ayrı analiz edilmiştir.Araştırmanın sonuçlarına göre; en fazla Kolb Öğrenme Stilinin temele alındığı, çoğunlukla yükseköğretim alanında çalışıldığı, sık olarak nicel araştırma yönteminin kullanıldığı, genellikle betimsel araştırma deseninin tercih edildiği, daha çok yüksek lisans düzeyinde çalışıldığı, akademik başarı değişkeni ile birlikte en çok cinsiyet değişkeninin birlikte incelendiği, en fazla Kolb Öğrenme Stili Envanterinin uygulandığı ve ağırlıklı olarak Sosyal Bilimler alanlarındaki konular üzerinde çalışıldığına ulaşılmıştır

PDF

___

Açıkgöz, K. (1996). Etkili Öğrenme ve Öğretme. İzmir.

Akdeniz, C. (2007). Öğrenme Stili Modelleri. Sunu raporu. Anadolu Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir.

Bozkurt, O. (2005). İlköğretim 6. Sınıf Fen Bilgisi Dersinin Dunn ve Dunn Öğrenme Stili Modeli Kullanılarak Öğretilmesinin Öğrencilerin Akademik Başarı, Tutum ve Bilimsel Süreç Becerileri Üzerine Etkisi. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi, Gazi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Deveci, T. (2011). İngilizceyi Yabancı Bir Dil Olarak Öğrenen Yetişkinlerin Sosyal Etkileşime Dayalı Öğrenme Stilleri, Yayımlanmamış Doktora Tezi. Ankara Üniversitesi, Ankara

Ertekin, E. (2005). Öğrenme ve Öğretme Stilleri Üzerine Bir Çalışma, Yayımlanmamış Doktora Tezi. Selçuk Üniversitesi, Konya.

Fleming, N. D. (1995). “I'm Different; Not Dumb. Modes of Presentation (VARK) in the Tertiary Classroom,” in Zelmer,A., (ed.) Research and Development in Higher Education, Proceedings of the1995 Annual Conference of the Higher Education and Research Development Society of Australasia (HERDSA),HERDSA, 18, 308–313.

Gencel, İ. E. (2006). Öğrenme Stilleri, Deneyimsel Öğrenme Kuramına Dayalı Eğitim, Tutum ve Sosyal Bilgiler Program Hedeflerine Erişi Düzeyi, Yayımlanmamış Doktora Tezi. Dokuz Eylül Üniversitesi, İzmir.

Günaydın, F. (2011). İlköğretim 4. ve 5. Sınıf Öğrencilerinin Öğrenme Stilleri ile Ders Çalışma Alışkanlıkları Arasındaki İlişkinin İncelenmesi, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Marmara Üniversitesi, İstanbul.

Güven, M. (2004). Öğrenme Stilleri İle Öğrenme Stratejileri Arasındaki İlişki”. Yayımlanmamış Doktora Tezi. Anadolu Üniversitesi, Eskişehir.

Keskin S, N. ve Özer K, M. (2007). Felder ve Soloman öğrenme stili indeksi: Türkçeye uyarlanması ve geçerlik güvenirlik çalışması. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi (KEFAD), 8(2), 37-54.

Özgü, H. (1976). Psikoloji Dünyasının Üç Büyükleri:Freud, Adler ve Jung (1. Baskı). Ankara: Ararat Yayınları.

Peker, M. (2003). Öğrenme stilleri ve 4 Mat yönteminin öğrencilerin matematik tutum ve başarılarına etkisi, Yayımlanmamış Doktora Tezi . Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Ankara.

Süral, S. (2008). Sınıf Öğretmenliği Öğretmen Adaylarının Öğrenme Stilleri İle Fen ve Teknoloji Öğretimi Dersindeki Akademik Başarıları Arasındaki İlişki, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Pamukkale Üniversitesi, Denizli.