Dönüşen kentlerde çingene olmak: İzmit örneği

Kentsel dönüşüm projeleri, yoksulluk ve çöküntü alanlarını ortadan kaldırmak, seçilen kentsel bölgeleri daha çağdaş, daha güvenli hâle getirmek ve konut açığını kapatmak gerekçelerine dayandırılmaktadır. Söz konusu alanların eski sakinlerinin uzaklaştırılıp yeni rant alanlarına dönüştürülmesi, bu alanların orta ve üst gelir gruplarına aktarılması biçiminde işlemektedir. Böylelikle kapitalist birikim sistemi içinde tutunamayanlar, düzenli ve güvenceli işi ve buna bağlı olarak da geliri olmayanlar formel kentsel alanın dışına itilmektedir. Neoliberal politikaların mekândaki izdüşümüyle dönüşüm yaşayan kentlerde dönüşüm salt konutlarla başlayıp sonlanmamakta, emeğin üretiminden ulaşıma, eğitim olanaklarından mekânın cinsiyetine kadar farklı ancak birbiriyle etkileşimli dönüşümler yaşanmaktadır. Bu dönüşen dünyanın yeni yapısı kentin egemen gruplarının beklentilerini ve isteklerini karşılayacak şekilde biçimlenirken bir takım kentsel unsurlar kentin istenmeyen yüzleri olarak yenilenmekte, dönüştürülmekte ya da kentsel mekândaki varlığına son verilmektedir. Kentin mekânsal dönüşümü kadar sosyal dönüşümünde de yansımalarını bulan bu tutum, kendiyle uzlaşmayan, uyumlaşmayanları dışlamakta, ötekileştirmektedir. Bu şekilde yürütülmekte olan kentsel dönüşüm süreci, toplumu birörnekleştirme çabalarının mekâna yansıyan hâli olarak görülebilir. Birörnekleştirme sürecinde yitirilenler mekânla sınırlı kalmamakta, kültürel birikim de yenilenen mekânın sınırlarında eritilmektedir. Geleneksel kültüre ait olmayan kalıpların dayatılmasıyla başlatılan bu dönüşümde, öncelikle çöküntü alanları diye tanımlanan alanlarda yaşayan ötekiler toplumsal yapının dışına çıkartılmaktadır. Bu dışa çıkartma işlemi, toplumsal tabakalaşmanın en alt sınıflarından ve hatta öncelikle tabakalaşma dışı, sistemle bütünleşik yaşamayı reddeden gruplardan başlatılmaktadır. Kocaelideki kentsel dönüşüm uygulamaları da bu kurgudan farklı yürütülmeyip burada da ilk olarak gecekondu alanları yıkılmış ve pek çok başka kentte olduğu gibi, ilk yerinden edilenler Çingeneler olmuştur. Bu çalışmada, Kocaeli ilinde sürdürülmekte olan kentsel dönüşüm projeleri ile yerinden edilen ve edilecek olan, kayıt dışı ekonomide tanımlanan marjinal işlere sahip Çingene nüfusunun gerek kent içindeki var oluşları, kimlik kurma ve koruma halleri, öteki tarafından konumlandırılışları, sosyo-ekonomik yapıları ve beklentileri, yerinden edilme süreçleri, gerekse ekonomik gelir düzeylerine ve kimliklerine bağlı olarak yeniden yerleşme koşulları, iki yıla yakın bir süre için İzmit ilçesinde sürdürülen alan çalışmasının bulguları ışığında tartışılmıştır. Çalışma, Çingene nüfusunun yoğun olduğu dört mahallede gerçekleştirilmiştir. Bu mahallelerden ikisi kentsel dönüşüm projesi kapsamına alınmış ve yıkımlar iki yılı aşkın bir süre önce başlamıştır. Diğer iki mahallede ise henüz bir yıkım yoktur ancak buralar da dönüşüm projesi içinde değerlendirmeye alınacaktır. Yoksul ve çok yoksul kesimler olarak tanımlanabilecek mahallelerde yapılan görüşmelere göre, mahallelilerin genelinde kendilerine etnik ayrımcılık yapıldığı, toplumun en altındaki kesim olarak görüldükleri, ülkenin asıl vatandaşları olarak kabul edilmedikleri, bir anlamda geri kalanlar tarafından dışlandıkları düşüncesi hâkimdir. Çingeneler arasında işsizliğin yaygın olmasının ve eğitim düzeyinin düşük kalmasının nedeni olarak da bu durum gösterilmektedir. Mahalle sakinlerinin düşük eğitim düzeylerine koşut olarak nitelikli işlerde çalışma olanakları da pek bulunmamaktadır. Marjinal olarak da tanımlanan niteliksiz işlerde istihdam edilmeleri, gelir düzeylerinin düşük ve güvencesiz olması sonucunu doğurmaktadır. Ekonomik koşulları daha sağlıklı ya da yasal konutlarda yaşamalarını engellediği gibi, ekonomik yetersizlikleri ile çocuklarına da nitelikli ve sürekli bir eğitim sunamamaktadırlar.

Being a gipsy in transforming cities: The İzmit case

Based on the grounds of eliminating poverty and blighted areas, making selected urban areas more secure and more modern, and meeting housingshortage, urban transformation projects operate in practice as a conversion of urban areas into new areas of rent by removing their former inhabitants and transferring of those areas to the middle and upper income groups. Thereby, losers of the capitalist accumulation system with no regular and secure work and subsequently income, drop out of the formal urban area. Transformation of urban areas, a reflection of neoliberal policies in space, is not only limited to housing, but also related to a wide range of issues from production of labor to transportation, from the possibilities of education to the gender of spaces. While the new structure of this changing world takes shape in a way that meets the expectations and aspirations of the dominant groups of the cities, some urban elements are renewed, transformed, or given an end in the urban spaces as the unwanted side of city. It reflects the social transformation of city as well as the spatial transformation and it excludes those uncompromising and dissonant sectors of society. This process of urban transformation can be seen as a spatial reflection of social uniformization efforts. In that process of uniformization, the losses are not limited to the space; cultural heritage erodes in the boundaries of the renewed space as well. Starting with the imposition of the non-traditional cultural patterns, the others , those living in the areas identified as blighted areas, are firstly excluded from the social structure. This operation of exclusion is started from the groups of the lowest classes of social stratification, and even primarily from those out-of-the-strata groups, who refused to live as integrated into the system. Kocaeli province presents no different case from the general application of urban transformation; the first demolished areas are the slum areas, and the first displaced persons are, as in many other cities, Gypsies. In the light of the findings of the research carried out in Izmit town of Kocaeli for a period of two years, this study discusses the condition of the Gypsy population who work in marginal sectors defined in the informal economy and who are displaced or will be displaced by the ongoing urban transformation projects in the province, namely their way of existence in the city, their states of establishing and maintaining their identities, their identification by the others, their socioeconomic positions and expectations, and their displacement process on the one hand, and their re-settlement conditions depending on economic income level and their identity on the other. The research was carried out in the four neighborhoods where Gypsy population is concentrated. Two of these neighborhoods were included urban transformation project and the destruction began more than a period of two years ago. The other two neighborhoods were still not subjected to destruction, but are planned to be included in the project. According to interviews performed in these poor or very poor neighborhoods, the residents believe by and large that they are subjected to ethnic discrimination, regarded as the subordinates of the society, not considered as the genuine citizens of the country, and in a sense, excluded by the rest. This situation of theirs is also claimed as the reason of the widespread unemployment and low education level among them. In parallel with low educational level, they have no much opportunity for qualified works. Marginal unskilled jobs results in lower income levels and precarious conditions for them. Their economic situation inhibits to live in legal and healthier housing conditions and to provide with their children a well-qualified and continuing education.

___

  • Akdemir A M (2010). Küreselleşme ve Kültürel Kimlik Sorunu. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi/Journal Of Graduate School Of Social Sciences, 3(1), 43-50.
  • http://e-dergi.atauni.edu.tr/index.php/SBED/article/view/75/69. Son erişim tarihi, 12.04.2012
  • Aksu M (2006). Türkiye’de Çingene Olmak, İstanbul: Kesit Yayınları.
  • Alpman N (2004). Trakya Çingeneleri: Sınırda Yaşayanlar. İstanbul: Bileşim Yayınları.
  • Arayıcı A (2008). Avrupa’nın Vatansızları: Çingeneler. İstanbul: Kalkedon Yayıncılık.
  • Bancroft A (1999). “Gypsies To The Camps!”: Exclusion and Marginalisation of Roma in the Czech Republic. Sociological Research Online, 4(3), http://www.socresonline.org. uk/4/3/bancroft.html. Son erişim tarihi, 12.03.2012.
  • Bizim Kocaeli (20.02.2012) Temizlik Romanlardan sorulacak. Son erişim tarihi, 13/05/2012.
  • Bookchin M (1999). Kentsiz Kentleşme: Yurttaşlığın Yükselişi ve Çöküşü. Çev. B Özyalçın, İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
  • Ceyhan S (2003). A Case Study Of Gypsy/Roma Identity Construction in Edirne. Ankara: METU.
  • Clark C (2006). Defining Ethnicity in a Cultural and Socio-Legal Context: The Case of Scottish Gypsy-Travellers, Scottish Affairs, 54, http://strathprints.strath.ac.uk/. Son erişim tarihi, 21.02.2012.
  • Colacicchi P (2008). Ethnic Profiling and Discrimination Against Roma in Italy: New Developments in a Deep-Rooted Tradition. Roma Rights Journal, 2, 35-44,
  • http://www.errc.org/cms/upload/media/03/B8/m000003B8.pdf, Son erişim tarihi, 12.03.2012.
  • Demirci K (2008). Örtmece (Euphemism) Kavramı Üzerine. Millî Folklor, 77, 21-34, http://www.millifolklor.com/tr/sayfalar/77/22-34.pdf. Son erişim tarihi, 14.11.2012.
  • Demokrat Kocaeli (27.03.2007) Yine Kamulaştırma Yine Tepki. Son erişim tarihi, 11.02.2012.
  • Demokrat Kocaeli (23.09.2010) 100 liraya konut. Son erişim tarihi, 25.04.2012.
  • Erbaş H (2002). Küresel Kriz ve Marjinalleşme Sürecinde Göç ve Göçmenler. Doğu Batı, 5(18), 175-194.
  • Fraser A (2005). Çingeneler. Çev. İ İnanç, İstanbul: Homer Kitabevi.
  • Greenfıelds M ve Smıth D M (2009). Housed Gypsy Travellers, Social Segregation and the Reconstruction of Communities. Housing Studies, 25(3), 397-412.
  • Haaland G (2001). Etnik Süreçlerdeki Ekonomik Belirleyiciler. İçinde: Fredrik Barth (der.), Etnik Gruplar ve Sınırları, İstanbul: Bağlam Yayınları, 63-82.
  • Harvey D (2011). Umut Mekânları. Çev. Z Gambetti, 2. Baskı, İstanbul: Metis Yayınları.
  • Hyra D S (2012). Conceptualizing the New Urban Renewal Comparing the Past to the Present. Urban Affairs Review, 48(4), 498-527.
  • Kaya İ ve Zengel R (2005). A Marginal Place for the Gypsy Community in a Prosperous City: Izmir, Turkey. Cities, 22(2), 151-160.
  • Kaygalak S (2009). Kentin Mültecileri. 2. Baskı, Ankara: Dipnot Yayınları.
  • Kaygılı O C (2011). Çingeneler. İstanbul: Destek Yayınevi.
  • Kenrick D (2006). Çingeneler: Ganj’dan Thames’e. Çev. B Tırnakçı, İstanbul: Homer Kitabevi.
  • Keyman F (2002). Kapitalizim-Oryantalizm Ekseninde Küreselleşmeyi Anlamak: 11 Eylül, Modernite, Kalkınma ve Öteki Sorunsalı. Doğu Batı, 5(18), 29-57.
  • Kılınç Demirvuran G (2007). Kentsel Ölçekte Mekânsal Ayrışma: Edirne Çingene Mahallesi Örneği, (Basılmamış Yüksek Lisans Tezi), Ankara: Gazi Üniversitesi.
  • Kolukırık S (2005). Türk Toplumunda Çingene İmgesi ve Önyargısı. Sosyoloji Araştırmaları Dergisi, 8(2), 51-72.
  • Kolukırık S (2009). Dünden Bugüne Çingeneler: Kültür-Kimlik-Dil-Tarih. İstanbul: Ozan Yayıncılık.
  • Ladanyı J ve Szelenyı I (2001). The Social Construction of Roma Ethnicity in Bulgaria, Romania and Hungary During Market Transition. Review of Sociology, 7(2), 79-89.
  • Marsh A (2008a). Türkiye Çingenelerinin Tarihi Hakkında. Biz Buradayız! Türkiye’de Romanlar, Ayrımcı Uygulamalar ve Hak Mücadelesi, İstanbul: Mart Matbaacılık Sanatları, 5-18.
  • Marsh A (2008b). Etnisite ve Kimlik: Çingenelerin Kökeni. Biz Buradayız! Türkiye’de Romanlar, Ayrımcı Uygulamalar ve Hak Mücadelesi, İstanbul: Mart Matbaacılık Sanatları, 19-27.
  • Marushiakova E ve Popov V (2006). Osmanlı İmparatorluğu’nda Çingeneler. Çev. B Tırnakcı, İstanbul: Homer Kitabevi.
  • Mezarcıoğlu A (2010). Çingenelerin Kitabı. İstanbul: Cinius Yayınları.
  • Özden P P (2008). Kentsel Yenileme. Ankara: İmge Yayınevi.
  • Özgür Kocaeli (10.10.2006) Yine Kamulaştırma Yine Tepki. Son erişim tarihi, 11/02/2012.
  • Özgür Kocaeli (17.07.2009) Cephanelik çevresinde yeniden yıkım başladı. Son erişim tarihi, 25.04.2012.
  • Özgür Kocaeli (03.04.2010) Toplu nikah için başvuru süresi bitiyor. Son erişim tarihi, 06/05/2012.
  • Özgür Kocaeli (12.06.2010) İzmitli Romanlar için TOKİ’den 420 konut. Son erişim tarihi, 25.04.2012.
  • Özgür Kocaeli (08.05.2011) Roman Festivali’ni Kibariye kapatıyor. Son erişim tarihi, 06.05.2012.
  • Özgür Kocaeli (29.08.2011) Romanlar: “Bize ev kiralamıyorlar”. Son erişim tarihi, 11.02.2012.
  • Özgür Kocaeli (06.12.2011) Kireçocakları’nda kaçak yapı yıkıldı. Son erişim tarihi, 25.04.2012.
  • Sılverman C (2008). Negotiating “Gypsiness”: Strategy in Context. The Journal of American Folklore, 101 (401), 261-275.
  • Toprak Z vd. (der.) (2007). İzmir Büyükkent Bütününde Romanlar. Ankara: Nobel Yayınevi.
  • Turan M ve Bayram M (2010). Toprağın Menkulleştirilmesi. Toprak Mülkiyeti Sempozyum Bildirileri, Ankara: Memleket Yayınları, 72-81.
  • Voskanian V (2002). The Iranian Loan-words in Lomavren, the Secret Language of the Armenian Gypsies. The Journal of Iran and the Caucasus, 6(1-2), 169-180.
  • Yağlıdere A (2011). İzmir Romanları: Yaşam-Kültür-Alışkanlıkları. İstanbul: Ozan Yayıncılık.
Mülkiye Dergisi-Cover
  • ISSN: 1305-9971
  • Yayın Aralığı: Yılda 4 Sayı
  • Başlangıç: 1965
  • Yayıncı: Mülkiyeliler Birliği Genel Merkezi