Öğrenci Görüşlerine Göre Yükseköğretimde Kalite Göstergeleri (Kırklareli Üniversitesi Örneği)

Bu araştırmanın amacı, üniversite öğrencilerinin yükseköğretimde kalite göstergelerine ilişkin görüşlerini belirlemektir. Araştırmada tarama modeli ve kolay ulaşılabilir örnekleme yöntemi kullanılmıştır. Araştırmanın katılımcıları, 2017-2018 eğitim öğretim yılında Kırklareli Üniversitesi meslek yüksekokullarında öğrenim gören öğrencilerden oluşmaktadır. Araştırmanın örneklemi ise 1200 öğrenciden oluşmaktadır. Veri toplama aracı olarak, Meraler (2011) tarafından geliştirilen “Eğitim Fakültesi Öğrencilerinin Yükseköğretimde Kaliteye İlişkin Görüşlerinin Belirlenmesi Ölçeği” kullanılmıştır. Ölçek, 51 madde ve 6 boyuttan oluşmaktadır. Araştırma verilerinin analizinde aritmetik ortalama (x̄), standart sapma (ss) teknikleri ile t-testi ve tek yönlü varyans analizi (ANOVA) testleri kullanılmıştır. Araştırma bulgularına göre, yükseköğretimdeki en önemli kalite göstergeleri “tesisler, kütüphane ve teknoloji merkezleri”, “yönetim”, “öğretme-öğrenme süreci”, “bilimsel ve sosyal etkinlikler”, “öğrenciler” ve “öğretim elemanı” şeklinde sıralanmıştır. Araştırma bulgularına göre yükseköğretimdeki en önemli kalite göstergeleri olarak, sırasıyla şunlar belirtilmiştir; engelli öğrenciler için sunulan eğitim hizmeti, öğrencilerin memnuniyet düzeyleri, öğretim elemanlarının öğrencilere önem vermesi ve öğrenci başarılarını desteklemesi, öğretme-öğrenme süreçlerinde yeni öğretim teknolojilerinin kullanılması, öğretim elemanları ile öğrenciler arasında etkili bir iletişimin olmasıdır. Araştırma sonucuna göre, yükseköğretimde kalitenin geliştirilebilmesi için tesisler, kütüphane ve teknoloji merkezleri, yönetim, öğretme-öğrenme süreci, bilimsel ve sosyal etkinlikler, öğrenciler ile öğretim elemanı boyutunda çalışmalar yapılmasına ihtiyaç bulunmaktadır. Yükseköğretimde öğrenci görüşlerinin alınması ve kalite odaklı politikalar izlenmesi faydalı olabilir. Türkiye’de, yükseköğretim sistemi bütüncül bir yaklaşımla ve istihdam odaklı olarak yeniden ele alınmalıdır.

According to Student Opinions Quality Indicators in Higher Education (Kirklareli University Case)

The purpose of this research is to determine the views of university students regarding the quality indicators in higher education. Survey model and easily accessible sampling method were used in the research. The participants of the research consist of students studying at vocational colleges at Kırklareli University in 2017-2018 academic year. The sample of the research consists of 1200 students. As the data collection tool, was used the “Determination of the Views of the Faculty of Education Students on Quality in Higher Education Scale” developed by Meraler (2011). The scale consists of 51 items and 6 dimensions. In the analysis of research data, arithmetic mean (x̄), standard deviation (ss) techniques, t-test and one-way analysis of variance (ANOVA) tests were used. According to the research findings, the most important quality indicators in higher education are listed as "facilities, library and technology centers", "management", “teaching-learning process”, “scientific and social activities”, "students" and “teaching staff”. According to the research findings, the following are stated as the most important quality indicators in higher education; Education service for students with disabilities, satisfaction levels of students, teaching staffs give importance to students and support student achievements, The use of new teaching technologies in teaching-learning processes, is an effective communication between teaching staffs and students. According to the research result, ın order to improve the quality in higher education, there is a need for important studies in terms of facilities, library and technology centers, management, teaching-learning process, scientific and social activities, students and teaching staffs. It may be beneficial to take of student views and follow quality-oriented policies in higher education. In Turkey, the higher education system should be reconsidered as a holistic approach and employment-oriented.

___

  • Aktan, C.C. & Gencel, U. (2007). Yükseköğretimde akreditasyon. Değişim çağında yükseköğretim içinde. İzmir: Yaşar Üniversitesi Yayını.
  • Alkan, R. M., Suiçmez, M., Aydınkal, M. & Şahin, M. (2014). Meslek yüksekokullarındaki mevcut durum: Sorunlar ve bazı çözüm önerileri. Yükseköğretim ve Bilim Dergisi, 4(3), 133-140.
  • Arslan, H. (2002). Quantity versus quality in Turkish Higher Education. Paper presented at The 21st Century The Balkans Scientific Conference, 1-3 November. https://eric.ed.gov/?id=ED477531, adresinden 12.02.2019 tarihinde alınmıştır.
  • Ataman, O. & Adıgüzel, A. (2019). Yükseköğretimde kalite algısı: Düzce Üniversitesi örneği. Elektronik Eğitim Bilimleri Dergisi, 8(15), 53-70.
  • Balcı, A. (2004). Sosyal bilimlerde araştırma, yöntem, teknik ve ilkeler. Ankara: Pegem Yayıncılık.
  • Burgaz, B. & Ekinci, C.E. (2007). Öğrencilerin Hacettepe Üniversitesi’nce sunulan hizmetlere ilişkin beklenti ve memnuniyet düzeyleri. Hacettepe Üniversitesi İktisadî ve İdarî Bilimler Fakültesi Dergisi, 25(1), 71-89.
  • Can, E. (2020). Yükseköğretimde kalite için meslek yüksekokulu öğrencilerinin görüşleri. Anemon Muş Alparslan Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 8(3), 699-710.
  • Cevher, E. (2015). Yükseköğretimde hizmet kalitesi ve kalite algısının belirlenmesine yönelik bir araştırma. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 8(39), 804-814.
  • Demirhan-Yüksel, Y. (2011). Kalite ve kaliteli üniversite kavramlarına ilişkin üniversite öğrencilerinin algıları (Gazi Üniversitesi- Gazi Eğitim Fakültesi Örneği). (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü. Ankara.
  • Deveci, N. K. (2012). Türk yükseköğretiminde eğitim-öğretim hizmetlerinin kalite düzeyinin ve kalite yükseltme çalışmalarının incelenmesi: Türkiye’deki devlet ve vakıf üniversiteleri üzerinde bir saha çalışması. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Atatürk Üniversitesi. Erzurum.
  • Elmacı, O., Poyraz, K. & Çalık, M. (1999). Yükseköğretimde (meslek yüksekokullarında) kalite güvence sisteminin oluşturulmasına yönelik bir değerlendirme format önerisi. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 1,111-137.
  • Gencel, U. (2001). Yükseköğretim hizmetlerinde toplam kalite yönetimi ve akreditasyon. Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 3(3), 164-218.
  • Giroux, H.A. (2014). Eğitimde kuram ve direniş. (S. Demiralp, Çev.). Ankara: Dost Kitabevi Yayınları.
  • Güney, A. (2019). Kalite yönetimi sürecinde yükseköğretimde akreditasyon süreci. Turkish Studies, 14(2), 401-412.
  • Hacıfazlıoğlu, Ö. (2006). Avrupa Birliği yükseköğretim kalite göstergeleri ve Türkiye örneği. (Yayımlanmamış doktora tezi). Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü. İstanbul.
  • Hamutoğlu, N. B., Ünveren-Bilgiç, E. N., & Elmas, M. (2020). Yükseköğretimde kalite süreçleri: İnsani gelişme endeksi raporlarına göre ülkelerin karşılaştırmalı olarak incelenmesi. Yükseköğretim Dergisi, doi:10.2399/yod.19.521343.
  • Hill, D. (2016). Eleştirel eğitim ve Marksizm. (N. Korkmaz, Çev.). İstanbul: Kalkedon Yayıncılık.
  • Karaboğa, K. (2018). Yükseköğretimde kalite çalışmalarına sistemsel arayışlar. İstanbul: SETA Yayınları.
  • Karadağ, E. & Yücel, C. (2020). Akademik ekoloji: Akademisyenlerin gözünden üniversiteler 2020. Üniar Yayınları. https://www.uniar.net/ekoloji, adresinden 11.10.2020 tarihinde alınmıştır.
  • Karakaya, A., Kılıç, İ. & Uçar, M. (2016). Üniversite öğrencilerinin öğretim kalitesi algısı üzerine bir araştırma.
  • Karabük Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Özel Sayı 2, 40-55.
  • Karasar, N. (2019). Bilimsel araştırma yöntemi: Kavramlar, ilkeler, teknikler. (34.basım). Ankara: Nobel Yayınları.
  • Kırklareli Üniversitesi. (2020). 2019 öğrenci memnuniyet araştırması. Kırklareli: Kırklareli Üniversitesi Basımevi.
  • Köksal, O. (2015). Yaşam kalitesi ve yaşam doyumu: Üniversite öğrencileri üzerine bir araştırma. S.Doğan (Ed.).Yaşam doyumu: Seçme konular içinde (s.23-37). Ankara: Nobel Yayınları.
  • Meraler, S. (2011). Eğitim fakültesi öğrencilerinin yükseköğretimde kaliteye ilişkin görüşlerinin belirlenmesi. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Harran Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Şanlıurfa.
  • Owlia, M., & Aspinwall, E. (1996). A framework for the dimensions of quality in higher education. Quality Assurance in Education. 4(2), 12-20.
  • Özdemir, M. (2015). Yükseköğretim kalite göstergeleri üzerine bir inceleme (Gaziantep Üniversitesi Örneği). Uluslararası Eğitim Bilimleri Dergisi, 2(3), 191-207.
  • Özer, M., Gür, B. S. & Küçükcan, T. (2010). Yükseköğretimde kalite güvencesi. Ankara: SETA Yayınları.
  • Rehber, E. (2007). Dünyada değişen yükseköğretim ve kalite anlayışı. Değişim çağında yükseköğretim içinde. İzmir: Yaşar Üniversitesi Yayını.
  • Saydan, R. (2008). Üniversite öğrencilerinin öğretim elemanlarından beklentileri. Yüzüncü Yıl Üniversitesi İİBF örneği. Gazi Üniversitesi İİBF Dergisi, 10(1), 63-79.
  • Sayılan, F. (2007). Küreselleşme ve eğitim. Ebru Oğuz ve Ayfer Yakar (Ed.). Küreselleşme ve eğitimdeki değişim, içinde (s.59-82). Ankara: Dipnot Yayınları.
  • Stukalina, Y. (2010). Using quality management procedures in education: Managing the learner-centered educational environment. Technological and Economic Development of Economy, 16(1), 75-93.
  • Şimşek, H., İslim, Ö. F. & Öztürk, N. (2019). Yükseköğretimde kalite arayışında bir gösterge olarak öğrenci memnuniyeti: Bir ölçek geliştirme çalışması. Trakya Eğitim Dergisi, 9(3), 380-395.
  • Tezcan, M. (2017). Eğitim sosyolojisi. Ankara: Anı Yayıncılık.
  • URAP.(2019). 2019-2020 URAP Dünya sıralaması basın bildirisi. http://tr.urapcenter.org/2019/2019-2020-
  • URAP-Dunya-Siralamasi-Raporu.pdf, adresinden 05.09.2020 tarihinde alınmıştır.
  • Yavuz, M. & Gülmez, D. (2016). The assessment of service quality perception in higher education. Education and Science, 41(184), 251-265.
  • Yel, Ş.Y. (2014). Neoliberalizm ve küreselleşme ekseninde beyaz yakalı emeğin dönüşümü: Nazilli’de özel dershanelerde çalışan öğretmenler üzerine bir araştırma. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Aydın Adnan Menderes Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü. Aydın.
  • YÖDEK. (2006). Yükseköğretim kurumlarında akademik değerlendirme ve kalite geliştirme yönetmeliği. http://www.yodek.org.tr/, adresinden 07.06.2020 tarihinde alınmıştır.
  • YÖDEK. (2007). Yükseköğretim kurumlarında akademik değerlendirme ve kalite geliştirme rehberi. http://www.yodek.org.tr/, adresinden 02.06.2020 tarihinde alınmıştır.
  • YÖK. (2019a). 2018 yükseköğretim değerlendirme ve kalite güvencesi durum raporu. Ankara: Yükseköğretim Kalite Kurulu.
  • YÖK. (2019b). 2019 yılı YKS istatistikleri. https://istatistik.yok.gov.tr/, adresinden 7.06.2020 tarihinde alınmıştır.
  • YÖK. (2015). Yükseköğretim kalite güvencesi ve yükseköğretim kalite kurulu yönetmeliği. 23 Temmuz 2015 Perşembe Resmî Gazete Sayı: 29423.
  • YÖK. (2018a). Yükseköğretim kalite güvencesi ve yükseköğretim kalite kurulu yönetmeliği. 23 Kasım 2018 CUMA Resmî Gazete Sayı: 30604.
  • YÖK. (2018b). 2018 yılı istatistikleri. https://istatistik.yok.gov.tr/, adresinden 7.06.2020 tarihinde alınmıştır.
  • YÖKAK. (2020). YÖKAK alt ölçütler rehberi. https://yokak.gov.tr/Common/Docs/Site_degerlendirme_prog_doc_v_2_0/Ek7AltOlcutlerRehberi.pdf, adresinden 5.09.2020 tarihinde alınmıştır.
Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi-Cover
  • ISSN: 2148-6999
  • Yayın Aralığı: Yılda 2 Sayı
  • Başlangıç: 2014
  • Yayıncı: Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi