İnternet Temelli Özel Eğitim Hizmeti Alan Bireylerin Uzaktan Eğitime Yönelik Görüşlerinin Belirlenmesi

Bu çalışma, internet temelli özel eğitim hizmeti alan bireylerin uzaktan eğitime yönelik görüşlerinin belirlenmesi amacıyla yapılmıştır. Araştırmaya, daha önce internet temelli özel eğitim hizmeti alan sekiz kişi katılmıştır. Araştırmada nitel araştırma modeli kullanılmıştır. Araştırmanın verilerini toplamak için yarı-yapılandırılmış görüşmeler gerçekleştirilmiştir. Görüşmelerde kullanılmak üzere görüşme soruları geliştirilmiştir. Ulaşılan veriler betimsel analiz yoluyla analiz edilmiştir. Araştırmada “inandırıcılık”, “aktarılabilirlik” ve “teyit edilebilirlik” çalışmaları yapılmıştır. Bulgular; uzaktan özel eğitime ilişkin genel görüşler, uzaktan eğitimin olumlu ve olumsuz yönleri, kullanılan teknoloji ve güvenlik, yeniden uzaktan eğitim alma durumu ve önerilere ilişkin görüşlerin yer aldığı dört tema altında sunulmaktadır. Araştırma bulgularına göre, uzaktan özel eğitime yönelik olumlu bir bakış açısı olduğu; yararlarının zaman esnekliği, ulaşım kolaylığı ve rahatlık sağlama, maliyetin düşük olması, günlük rutinlere uygun olması, çocuklar için bakım hizmeti alma zorunluluğunu ortadan kaldırması kolaylıklarının olduğu; sınırlılıklarının internet bağlantı sorunları ve etkileşim yetersizliği olduğu; teknolojinin kullanılabilir ve kişi/kurumlara bağlı olarak güvenli bir eğitim yolu olduğu; yeniden uzaktan özel eğitim hizmeti almaya yönelik olumlu görüşe sahip olunduğu ve etkileşim yetersizliği sorununun aşılması gerektiği yönünde önerilerde bulunulduğu belirlenmiştir.

Anahtar Kelimeler:

Özel eğitim, Uzaktan eğitim, İnternet temelli eğitim, Görüş belirleme

Determining the Views of Individuals Receiving Internet-Based Special Education Services About Distance Education

This study was conducted to determine the opinions of individuals who receive internet-based special education services on distance education. Eight people who previously received internet-based special education service participated in the study. The qualitative research model was used in the research. Semi-structured interviews were conducted to collect the research data. Interview questions were developed to be used in interviews. The obtained data were analyzed through descriptive analysis. In the research, "Credibility", "Transferability" and "Confirmability" studies were carried out. Results; general views on distance special education; positive and negative aspects of distance education; the technology used and safety; It is presented under four themes, which include views on distance education retraining and recommendations. As a result, there is a positive perspective towards distance special education services; the benefits are the flexibility of time, ease of transportation, low cost, being suitable for daily routines, eliminating the need to take care of children; its limitations are internet connection problems and lack of interaction; technology is available and a safe way of education depending on the person/institutions; it has been determined that there is a positive opinion about getting distance special education again and suggestions are made that the problem of lack of interaction should be overcome.

Keywords:

Special education distance education, internet-based education, individual with special needs, opinion determination.,

PDF

___

Al, U., & Madran, R. O. (2004). Web tabanlı uzaktan eğitim sistemleri: sahip olması gereken özellikler ve standartlar. Bilgi Dünyası. 5(2). 259-271
Ardıç, A. (2015). Aile eğitimi uygulama modelleri. A. Cavkaytar (Ed.), Özel eğitimde aile eğitimi ve rehberliği içinde (3. Baskı, s. 247-286). Ankara: Vize yayıncılık
Ashburner, J., Vickerstaff, S., Beetge, J., & Copley, J. (2016). Remote versus face-to-face delivery of early intervention programs for children with autism spectrum disorders: Perceptions of rural families and service providers. Research in Autism Spectrum Disorders, 23, 1-14. doi: 10.1016/j.rasd.2015.11.011
Barkaia, A., Stokes, T. F., & Mikiashvili, T. (2017). Intercontinental telehealth coaching of therapists to improve verbalizations by children with autism. Journal of Applied Behavior Analysis, 50(3), 582-589. doi: 10.1002/jaba.391
Benham, S, & Gibbs, V. (2017). Exploration of the effects of telerehabiltation in a school-based setting for at-risk youth. International Journal of Telerehabilitation, 9(1), 39-46. doi: 10.5195/ijt.2017.6215
Benson, S. S., Dimian, A. F., Elmquist, M., Simacek, J., McComas, J. J., & Symons, F. J. (2018). Coaching parents to assess and treat self‐injurious behaviour via telehealth. Journal of Intellectual Disability Research, 62: 1114– 1123. doi: 10.1111/jir.12456.
Brown, J. C., & Park, H. S. (2016). Longitudinal student research competency: Comparing online and traditional face-to-face learning platforms. Advances in Social Work, 17(1), 44-58. doi: https://doi.org/10.18060/20870
Cason J. (2009). A pilot telerehabilitation program: delivering early intervention services to rural families. International Journal of Telerehabilitation, 1(1), 29–38. doi: 10.5195/ijt.2009.6007 Coogle, C., Ottley, J. R., Rahn, N. L., & Storie, S. (2018). Bug-in-ear eCoaching: Impacts on novice early childhood special education teachers. Journal of Early Intervention, 40(1), 87-103. doi: 10.1177/1053815117748692
Değirmenci, H. D. (2018). Koçluk içeren ve içermeyen web-tabanlı mesleki gelişim uygulamalarının otizmli öğrencilerle çalışan öğretmenlerin öğretim becerilerini ve öğrencilerinin güvenlik becerilerini edinmeleri açısından karşılaştırılması. Yayınlanmamış doktora tezi, Anadolu Üniversitesi, Eskişehir.
Dinçer, S. (2006). Bilgisayar destekli eğitim ve uzaktan eğitime genel bir bakış. 8. Akademik Bilişim Konferansında sunulmuş bildiri, Pamukkale Üniversitesi, Denizli, Türkiye
Frank, M. (2008). Synchronous and asynchronous learning environments. In L. A. Tomei (Ed.), Encyclopedia of information technology curriculum integration (pp. 815-822). Hershey, PA: IGI Global
Glesne, C. (2013). Nitel araştırmaya giriş [Becoming qualitative researchers] (2. Baskı) (A. Ersoy ve P. Yalçınoğlu, Çev.). Ankara: Anı Yayıncılık. (Orijinal kitabın yayın tarihi 2011).
Gökmen, Ö. F., Duman, İ., & Horzum, M. B. (2016). Uzaktan eğitimde kuramlar, değişimler ve yeni yönelimler. Açıköğretim Uygulamaları ve Araştırmaları Dergisi, 2(3), 29-51.
Hu, R., & Wang, S. (2008). Online learning environments. In L. A. Tomei (Ed.), Encyclopedia of instructional technology curriculum integration (pp. 678-685). Hershey, PA: IGI Global.
Işık, A. H., Karacı, A., Özkaraca, O., & Biroğul, S. (2010). 12. Akademik Bilişim Konferansında sunulmuş bildiri, Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi, Muğla, Türkiye
Kaya, Z. (2002). Uzaktan eğitim. Ankara: Pegem Yayıncılık.
Kesim, E. (2010). Uzaktan eğitimde meydana gelen değerler dizisi (paradigma) değişimlerinin e-öğrenme ekonomisi alanına yansımaları. T. G. Yamamoto, U. Demiray ve M. Kesim (Ed.). içinde Türkiye'de e-öğrenme: Gelişmeler ve uygulamalar (s. 3-25). Ankara: Elif Yayınevi.
Kılıç, E., Karadeniz, Ş., & Karataş, S. (2003). İnternet destekli yapıcı öğrenme ortamları. Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 23(2), 149-160
Kizir, M. (2018). Ayrık denemelerle öğretimin çevrimiçi sunulan aile eğitim programıyla kazanımının incelenmesi. Yayınlanmamış doktora tezi, Abant İzzet Baysal Üniversitesi, Bolu.
Koçer, H. E. (2001). Web tabanlı uzaktan eğitim. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Selçuk Üniversitesi, Konya
Little, L. M., Wallisch, A., Pope, E., & Dunn, W. (2018). Acceptability and cost comparison of a telehealth intervention for families of children with autism. Infants & Young Children, 31(4), 275-286. doi: 10.1097/IYC.0000000000000126
Machalicek, W., Lequia, J., Pinkelman, S., Knowles, C., Raulston, T., Davis, T., & Alresheed, F. (2016). Behavioural telehealth consultation with families of children with autism spectrum disorder. Behavioural Interventions, 31(3), 223-250. doi: 10.1002/bin.1450
Maherry-Lubbe, S. (2008). E-Learning: An investigation into students' reactions to investment into IT at tertiary institutions. C. Van Slyke (Ed.). Information communication technologies: Concepts, methodologies, tools, and applications: concepts, methodologies, tools, and applications (Vol. 1) (pp. 2173-2193). Hershey, PA: IGI Global.
Meadan, H., Snodgrass, M. R., Meyer, L. E., Fisher, K. W., Chung, M. Y., & Halle, J. W. (2016). Internetbased parent-implemented intervention for young children with autism: A pilot study. Journal of Early Intervention, 38(1), 3-23. doi: 10.1177/1053815116630327
Mehrotra, C. M., Hollister, D. C., & McGahey, L. (2001). Distance learning: Principles for effective design, delivery, and evaluation. Thousand Oaks, CA: Sage Publications.
Miles, M. B., & Huberman, A. M. (1994). Qualitative data analysis: An expanded sourcebook (2nd ed.). Thousand Oaks, CA, US: Sage Publications
Neely, L., Rispoli, M., Gerow, S., & Hong, E. R. (2016). Preparing interventionists via telepractice in incidental teaching for children with autism. Journal of Behavioral Education, 25(4), 393-416. doi: 10.1007/s10864-016-9250-7
Özyürek, M. (2008). Nitelikli öğretmen yetiştirmede sorunlar ve çözümler: Özel eğitim örneği. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 6(2), 189-226.
Pickard, K. E., Wainer, A. L., Bailey, K. M., & Ingersoll, B. R. (2016). A mixed-method evaluation of the feasibility and acceptability of a telehealth-based parent-mediated intervention for children with autism spectrum disorder. Autism, 20(7), 845-855. doi: 10.1177/1362361315614496
Schieltz, K. M., Romani, P. W., Wacker, D. P., Suess, A. N., Huang, P., Berg, W. K., Lindgren, S. D., & Kopelman, T. G. (2018). Single-Case Analysis to Determine Reasons for Failure of Behavioural Treatment via Telehealth. Remedial and Special Education, 39(2), 95-105. doi: 10.1177/0741932517743791
Sturges, J. E., & Hanrahan, K. J. (2004). Comparing telephone and face-to-face qualitative interviewing: A research note. Qualitative research, 4(1), 107-118. doi: 10.1177/1468794104041110
Şen, E. (2004). Engelli çocuğu olan ailelerin yaşadığı güçlükler (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Mersin Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Mersin. http://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/'nden elde edilmiştir.
Tong, A., Sainsbury, P., & Craig, J. (2007). Consolidated criteria for reporting qualitative research (COREQ): a 32-item checklist for interviews and focus groups. International journal for quality in health care, 19(6), 349-357. doi:10.1093/intqhc/mzm042
Tuncer, M., & Taşpınar, M. (2008). Sanal ortamda eğitim ve öğretimin geleceği ve olası sorunlar. Sosyal Bilimler Dergisi, 10(1), 124-144
Tunç Paftalı, A. (2018). Uzaktan koçluk uygulamasının otizm spektrum bozukluğu olan öğrencilerle çalışan okul öncesi öğretmenlerinin öğretim becerileri ve öğrencilerin öğrenme düzeyleri üzerindeki etkililiği. Yayınlanmamış doktora tezi, Anadolu Üniversitesi, Eskişehir.
Ünal, F. (2018). Koçluk desteğiyle sunulan web tabanlı mesleki gelişim portalının okul öncesi öğretmenlerinin gömülü öğretim becerileri ile gelişimsel yetersizliği olan çocukların hedef davranışları üzerindeki etkililiği. Yayınlanmamış doktora tezi, Anadolu Üniversitesi, Eskişehir.
van ‘t Hooft, M. Lin, Y., Lin, C., & Chou, C. (2008). APEC Cyber Academy: A networked learning environment. In L. A. Tomei (Ed.), Encyclopedia of instructional technology curriculum integration (pp. 43-48). Hershey, PA: IGI Global.
Wallisch, A., Pope, E., Little, L., & Dunn, W. (2018). Telehealth for Families of Children With Autism: Acceptability and Cost Comparison of Occupational Performance Coaching. American Journal of Occupational Therapy, 72(4_Supplement_1):7211515277p1 doi: 10.5014/ajot.2018.72S1-RP301A
Wallisch, A., Little, L., Pope, E., & Dunn, W. (2019). Parent perspectives of an occupational therapy telehealth intervention. International journal of telerehabilitation, 11(1), 15-22. doi: 10.5195/ijt.2019.6274
Walsh, M., & Wigens, L. (2003). Introduction to research. Cheltenham: Nelson Thornes.
Yıldırım, F. (2010). Uzaktan Eğitim Sistemine Geçişin Esas Öğeleri Olan, Öğretim Elemanları ve Öğrencilerinin Bakış Açıları. T. G. Yamamoto, U. Demiray ve M. Kesim (Ed.). içinde Türkiye'de e-öğrenme: Gelişmeler ve uygulamalar (s. 27-48). Ankara: Elif Yayınevi.
Yıldırım, A., & Şimşek, H. (2008). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri (6th Ed). Ankara: Seçkin