TAMAMLAYICI SOSYOLOJİ NEDİR? NEYİ AMAÇLAMAKTADIR?

Bir bilim olarak sosyoloji, bireylerin rastgele ya da bilinçli olarak bir araya gelip; topluluk ya da toplum oluşturmaları sonrası, ortaya çıkan ilişkilerin yapılarını çözümlemeye çalışmaktadır. Sosyoloji, alışılmış olan bilim ve bilimsel pratiklerin farklı bir boyutudur. Sosyoloji kuruluş döneminde formülleştirmeler aramış olsa da, toplumların aslında bireylerin ilişkileri ile ortaya çıktığının çözümlenmesi; bireylerin değişmesi ile toplumun da değişeceği sonucunu ortaya koymuştur. Toplumbilim olarak sosyoloji ise, değişen toplumsallık ile kendisini değiştirmelidir. Sosyolojinin bilim pratiğinin esası, kendisini toplum ile orantılı olarak değiştirmesiyle alakalı olacaktır. Günümüzde özellikle pandemi sonrası yaşanan yeni toplumsallık, beraberinde yeni tanımlamaları beraberinde getirmelidir. Savaşlar, siyasi gerilimler, salgın hastalıklar gibi toplumun genelini ilgilendiren sorunlar, sosyolojinin bilim pratiğinin değişimini gerekli kılmaktadır. Bu esnada ise tamamlayıcı sosyoloji, sosyoloji biliminin yeni toplumsallık ile açıklanmasını sağlayabilecek bir boyut kazanmaktadır. Tamamlayıcı sosyoloji, Türkiye’nin ve Dünya’nın içerisinde bulunduğu toplumsal krizleri açıklamayı kendisine gaye eden, bu toplumsal krizleri ise belirli kuramsal bir çerçeveye oturtan, sosyolojinin yeni bir koludur. Çalışmada kuramsal sunuş ile birlikte görüşmelere de yer verilmiştir.

___

  • Bayhan, V. (2014). “Küresel Gözetim Toplumu Kentlerinde Bireyin Ontolojik Mottosu: Gözetleniyorum, Öyleyse Varım”, (Ed. Neslihan Sam ve Rıza Sam), Sosyo-Kültürel Farklılık ve Alaşım Mekânları(Kent ve Kentler). Bursa: Ezgi.
  • Durkheim, E. (2013). İntihar. ( Z. İlkgelen, Çev.), İstanbul: Pozitif.
  • Durkheim, E. (2019). Sosyolojinin Yöntem Kuralları. ( Ö. Ozankaya, Çev.), İzmir: Cem.
  • Fichter, J. (2002). Sosyoloji Nedir. ( N.Çelebi, Çev.), Ankara: Anı.
  • Giddens, A. (2013). Sosyoloji. (Yayıma Hazırlayan. Cemal Güzel). İstanbul: Kırmızı.
  • Mardin, Ş. (2017). Türkiye’de Din ve Siyaset. 20. Baskı. İstanbul: İletişim.
  • Özer, M. A. (2013). Weber’in Bürokrasisi Karşısında Yönetimde Yeniden Yapılandırma Arayışları. Global Journal of Economicsand Business Studies, 2(4), 43-57.
  • Yaşar, M. R. (2007). Yalnızlık. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi. 17(1), 237-260.