Ahmet BEDEL

Sınıf tekrarı yapan ve yapmayan öğrencilerin akademik güdülenme ve kaygı düzeylerinin karşılaştırılması

Bu araştırmada, 9. sınıfta sınıf tekrarı yapan ve yapmayan öğrencilerin akademik güdülenme, durumluk kaygı ve sürekli kaygı düzeyleri karşılaştırılmıştır. Araştırmada 344 öğrenci yer almıştır. Öğrencilere Bozanoğlu (2004) tarafından geliştirilen Akademik Güdülenme Ölçeği ile Sürekli ve Durumluk Kaygı Ölçeği (Öner ve LeCompte, 1985) uygulanmıştır. Araştırma sonuçlarına göre, sınıf tek- rarı yapan öğrencilerin durumluk kaygı düzeylerinin, sınıf tekrarı yap- mayan öğrencilere göre anlamlı derecede yüksek olduğu gözlenmiştir. Sonuçlar aynı zamanda kız öğrencilerin durumluk ve sürekli kaygı puanlarının erkek öğrencilerden anlamlı düzeyde yüksek olduğunu göstermektedir.

Comparison of academic motivation and anxiety levels of class repeated and not repeated students

The current study examined the differences of academic motivation and anxiety levels of between class repeated and not repeated secondary school first year students. Participants were 344 students. They completed Academic Motivation Scale (Bozanoğlu, 2004) and State Trait Anxiety Scale (Öner & LeCompte, 1985). Results indicated that class repeated students state anxiety levels were significantly higher when compared with their counterparts. The results also yielded that girls scored significantly higher on both trait and state anxiety when compared with boys.

PDF

___

AKBAY, S.E. ve GİZİR, C.A. (2010). Cinsiyete Göre Üniversite Öğrencilerinde Akademik Erteleme Davranışı: Akademik Güdülenme, Akademik Özyeterlik Ve Akademik Yükleme Stillerinin Rolü, Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 6 (1), 60-78.
ALİSİNANOĞLU, F. ve ULUTAŞ, İ. (2003). Çocukların Kaygı Düzeyleri İle Annelerin Kaygı Düzeyleri Arasındaki İlişkinin İncelenmesi, Eğitim ve Bilim, 28 (128), 65-71.
AMERİNGEN, M. V., MANCİNİ, C. and FARVOLDEN, P. (2003). The İmpact Of Anxiety Disorders On Educational Achievement, Anxiety Disorders, 17, 561571.
ANDREWS, B. and WİLDİNG, J. M. (2004). The Relation Of Depression And Anxiety To Life-Stress And Achievement İn Students, British Journal of Psychology, 95, 509521.
ARCHAMBAULT, I., JANOSZ, M., FALLU, J. S. and PAGANİ, L. S. (2009). Student Engagement And İts Relationship With Early High School Dropout, Journal of Adolescence, 32, 651-670.
ARI, R. (2010). Eğitim Psikoloji, Nobel Yayıncılık, Ankara.
AYDIN, F. (2010). Akademik Başarının Yordayıcısı Olarak Akademik Güdülenme, Özyeterlilik Ve Sınav Kaygısı, Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, (Yüksek Lisans Tezi), Ankara.
BOZANOĞLU, İ. (2004). Akademik Güdülenme Ölçeği: Geliştirmesi, Geçerliği, Güvenirliği, Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi,37 (2), 83-98.
BOZANOĞLU, İ. (2005). Bilişsel Davranışçı Yaklaşıma Dayalı Grup Rehberliğinin Güdülenme, Benlik Saygısı, Başarı Ve Sınav Kaygısı Düzeylerine Etkisi, Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 38 (1), 17-42.
BOZKURT, N. (2004). Bir Grup Üniversite Öğrencisinin Depresyon Ve Kaygı Düzeyleri İle Çeşitli Değişkenler Arasındaki İlişkiler, Eğitim ve Bilim, 29 (133), 52-59.
BÜYÜKÖZTÜRK, Ş. (2006). Sosyal Bilimler İçin Veri Analizi El Kitabı, Pegem A Yayıncılık, Ankara.
CASSADY, J. C. and JOHNSON, R. E. (2002). Cognitive Test Anxiety And Academic Performance, Contemporary Educational Psychology, 27, 270295.
CİUREJ, N. P., HİRSCHMAN, C. and WİLLHOFT, J. (2012). The 9th Grade Shock And The High School Dropout Crisis, Social Science Research, 41, 709730.
CÜCELOĞLU, D. (1994). İnsan Ve Davranışı, Remzi Kitabevi, İstanbul.
ÇİVİTÇİ, A. (2006). Ergenlerde Mantıkdışı İnançlar: Sosyodemografik Değişkenlere Göre Bir İnceleme, Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 19, 7-17.
DİLEKMAN, M. ve ADA, Ş. (2005). Öğrenmede Güdülenme, Kazım Karabekir Eğitim Fakültesi Dergisi, 11, 113-123.
ELDELEKLİOĞLU, J. (2008). Ergenlerin Zaman Yönetimi Becerilerinin Kaygı, Yaş Ve Cinsiyet Değişkenleri Açısından İncelenmesi, İlköğretim Online, 7(3), 656-663.
FALL, A. M. and ROBERTS, G. (2012). High School Dropouts: Interactions Between Social Context, Self-Perceptions, School Engagement, And Student Dropout, Journal of Adolescence, 35, 787-798.
HANCOCK, D. R. (2001). Effects Of Test Anxiety And Evaluative Threat On Students Achievement And Motivation, The Journal of Educational Research, 94 (5), 284-290.
HARDRE, P. L. and SULLİVAN, D. W. (2008). Student Differences And Environment Perceptions: How They Contribute To Student Motivation İn Rural High Schools, Learning and Individual Differences, 18, 471485.
HOVARDAOĞLU, S. (1997). Stres Belirtileri İle Durumsal Ve Sürekli Kaygının Yordanması, Kriz Dergisi, 5 (2), 127-134.
KAĞAN, M. (2009). Üniversite Öğrencilerinde Akademik Erteleme Davranışını Açıklayan Değişkenlerin Belirlenmesi, Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 42 (2), 113-128.
KAPIKIRAN, Ş. ve ÖZGÜNGÖR, S. (2009). Ergenlerin Sosyal Destek Düzeylerinin Akademik Başarı Ve Güdülenme Düzeyi İle İlişkileri, Çocuk ve Gençlik Ruh Sağlığı Dergisi, 16 (1), 21-30.
KELECİOĞLU, H. (1992). Güdülenme, Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 7, 175-181.
KELECİOĞLU, H. ve BİLGE, F. (2009). Akademik Beklentilere İlişkin Stres Envanterinin Uyarlanması: Geçerlik Ve Güvenirlik Çalışmaları, Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 36, 148-157.
KIRMIZI, Z. (2008). Lise Öğrencilerinin Öfke İfade Tarzlarının Ve Kaygı Düzeylerinin Bazı Değişkenlere Göre İncelenmesi, Ege Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, (Yüksek Lisans Tezi), İzmir.
KÖKNEL, Ö. (2005). Kaygıdan Mutluluğa Kişilik, Altın Kitaplar, İstanbul.
MCDONALD, A. S. (2001) The Prevalence And Effects Of Test Anxiety İn School Children. Educational Psychology, An International Journal of Experimental Educational Psychology, 21 (1), 89-101.
MİLLİ EĞİTİM BAKANLIĞI (2012). Milli Eğitim Temel Kanunu, 1739 Sayılı Kanun.
MİLLİ EĞİTİM BAKANLIĞI (2012). Milli Eğitim İstatistikleri, Örgün Eğitim, 2011-2012.
ÖNER, N. ve LECOMPTE, A. (1985). Durumluk Sürekli Kaygı Envanteri El Kitabı, 2. Baskı, Boğaziçi Üniversitesi Yayınları, İstanbul.
ÖZDAL, F. ve ARAL, N. (2005). Baba Yoksunu Olan Ve Anne-Babası İle Yaşayan Çocukların Kaygı Düzeylerinin İncelenmesi, Gazi Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi, 6 (2), 255-267.
RİPPLE, C. H. and LUTHAR, S. S. (2000). Academic Risk Among Inner-City Adolescents: The Role Of Personal Attributes, Journal of School Psychology, 38 (3), 277298.
SEİFERT, T. (2004): Understanding Student Motivation, Educational Research, 46 (2), 137-149.
SEKMENLİ, T. (2000). Lise I. Sınıf Öğrencilerinin Mesleki Olgunluk Düzeyleri İle Sürekli Kaygı Düzeylerinin Bazı Değişkenler Açısından İncelenmesi. İnönü Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, (Yüksek Lisans Tezi), Malatya.
SEZER, Ö. (2007). Sınıf Tekrar Eden Öğrencilerin Bazı Demografik Özellikleri İle Bu Öğrenciler Ve Öğretmenlerinin Sınıf Tekrar Etme Hakkındaki Görüşleri, İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 8 (14), 31-48.
SUNER, F. E. (2000). Farklı Liselerdeki Ergenlerin Benlik Saygısı, Akademik Başarı Ve Sürekli Kaygı Düzeyi Arasındaki İlişki, Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, (Yüksek Lisans Tezi), İzmir.
ŞİMŞEK, H. (2011). Lise Öğrencilerinde Okulu Bırakma Eğilimi Ve Nedenleri, Eğitim Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 1 (2), 27-47.
TANAKA, A., TAKEHARA, T. and YAMAUCHİ, H. (2006). Achievement Goals İn A Presentation Task: Performance Expectancy, Achievement Goals, State Anxiety, And Task Performance, Learning and Individual Differences, 16, 9399.
TAYLI, A. (2008). Okulu Bırakmanın Önlenmesi Ve Önlemeye Yönelik Uygulamalar, Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 8 (1), 91-104.
TÜRK DİL KURUMU (2012). Büyük Türkçe Sözlük. bts/ Erişim Tarihi: 04.08.2012
YAVUZER, H. (2000). Çocuk Psikolojisi, Remzi Kitabevi, İstanbul.
YEŞİLYAPRAK, B. (2003). Eğitimde Rehberlik Hizmetleri, Nobel Yayın Dağıtım, Ankara.